Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024  17:02:51

Γιάννης Στουρνάρας: Εμείς η ελίτ και η δολοφονία χαρακτήρων

Σε εσωτερικό της χώρας ιδίως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι αδιερεύνητες συκοφαντίες έχουν δημιουργήσει νοσηρό περιβάλλον για να παίζουν φθηνό διάφοροι κομματικό παιχνίδι χωρίς κανόνες εις βάρος της τιμής και της αξιοπρέπειας των προσώπων που κατασυκοφαντούνται και το χειρότερο εις βάρος της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.

Ξεχωρίζω μεταξύ πολλών περιπτώσεων, και επειδή πρόκειται για στέλεχος σχετικά ψηλά στην κυβερνητική ιεραρχία και με θεσμικό ρόλο, προκαλώντας για τον λόγο αυτό πολλές απορίες και εντυπώσεις, το παράδειγμα του Προϊσταμένου στο Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού, ο οποίος μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook και με τον ευγενή τίτλο που αρμόζει στο αξίωμά του «Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι», αφού χαρακτηρίζει εμάς τους δέκα αναξιοπρεπείς, ισχυρίζεται ότι η έντονη αντίδρασή μας στις συκοφαντικές μαρτυρίες των κουκουλοφόρων δικαιολογείται από οίκτο επειδή λέει: «Στην Αριστερά είμαστε ανέκαθεν επαγγελματίες, κατά κάποιο τρόπο, κατηγορούμενοι. Χιλιάδες και χιλιάδες έχουμε κάτσει στο σκαμνί.

Άλλες φορές για ήσσονα αδικήματα, όπως η διατάραξη της τάξεως, η αντίσταση κατά της αρχής, η εξύβριση οργάνων της τάξεως, η εν γένει πεζοδρομιακή δραστηριότητα. Και άλλες φορές με κατηγορίες που οδηγούσαν σε βαριές ποινές, σε ισόβια, ή και στον τοίχο. Αφήστε που πλήθη ανθρώπων βρέθηκαν στα σύρματα χωρίς καμιά δίκη. Έφτανε η απόφαση και άντε να καθαρίσει ο κατηγορούμενος με τη Γυάρο, τον Άη Στράτη, τη Μακρόνησο. Μπορείς να πεις ότι είμαστε η παράταξη των κατηγορουμένων. Άλλοι έλειωναν παντελόνια στο Χάρβαρντ, κι εμείς τα λειώναμε σε εδώλια δικαστηρίων».

Ενώ εμείς οι δέκα, εμείς είμαστε, κατά τον Προϊστάμενο στο Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού «Οι απέναντι, η ελίτ που ανέδειξε αστυνόμους, ασφαλίτες, εισαγγελείς, υπουργούς, πρωθυπουργούς, στυλοβάτες του καθεστώτος, απηνείς διώκτες κάθε ανατρεπτικού στοιχείου, κόκκινου, ροζ, ακόμα και κίτρινου. Η ελίτ που, όπως γράφει, μας μπαγλάρωνε, μας δίκαζε, μας καταδίκαζε, μας επιφύλασσε κάθε είδους αστυνομικές και δικαστικές περιποιήσεις. Και να βρίσκονται σε θέση κατηγορουμένου κάποιοι από αυτούς; Από τις κεφαλές τους μάλιστα; Άντε, όχι ακριβώς κατηγορουμένου, αλλά πιθανού κατηγορουμένου, για να είμαστε ακριβείς, αφού ούτε χειροπέδες, ούτε μπερντάκι, ούτε καν εδώλιο δεν έχει υπάρξει ακόμα».

Αυτό είμαστε, λοιπόν, για κάποιους από εσάς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές; Γι' αυτό έχει υπάρξει αυτή η σκευωρία; Επειδή είμαστε εμείς και εσείς είστε εσείς; Επειδή είμαστε η ελίτ που σας μπαγλάρωνε, σας δίκαζε και σας καταδίκαζε;

Αναρωτιέμαι, εν ονόματι ποιας άφρονος μικροκομματικής και φασίζουσας σκοπιμότητας ανασύρεται ως επιχείρημα με καμβά την υπόθεση NOVARTIS ο εμφύλιος σπαραγμός της περιόδου '44 -'49 στον δημόσιο διάλογο και την πολιτική αντιπαράθεση. Είμαι σίγουρος ότι αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου, αν ζούσαν, θα ήταν περήφανοι για την επούλωση των εμφύλιων πληγών μετά τη Μεταπολίτευση και την ποιότητα της δημοκρατίας που έχει σήμερα κατακτηθεί.

Ο στρατηγός Θρασύβουλος Τσακαλώτος, για παράδειγμα, είμαι βέβαιος ότι θα ήταν περήφανος να βλέπει στα έδρανα της Κυβέρνησης Υπουργό Οικονομικών της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τον ανιψιό του, απόφοιτο της Οξφόρδης και άξιο συνάδελφο, Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Ο πατέρας μου, Θανάσης Στουρνάρας, απλός αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, Γραμματέας του ΕΑΜ Φθιώτιδας και Εύβοιας, που μεγάλωσε εμένα και τα αδέλφια μου κρυπτόμενος επί σειρά ετών, είμαι βέβαιος ότι θα ήταν περήφανος να βλέπει στη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τον υποφαινόμενο, επίσης απόφοιτο από την Οξφόρδη.

Και οι δύο, όμως, είμαι σίγουρος ότι θα θλίβονταν βαθύτατα για τη δολοφονία χαρακτήρων που επιχειρείται σήμερα, για την διχαστική, αταβιστική και φασίζουσα ιδεολογική παλινδρόμηση σε πολιτική ρητορική, σε μεθοδεύσεις και σε πρακτικές που χαρακτηρίζουν την υπόθεση NOVARTIS. Διότι, εάν η πολιτική παύσει οριστικά να είναι η τέχνη του πραγματικού και του εφικτού, εάν τις υπαρκτές και αναγκαίες ιδεολογικές αντιθέσεις μεταξύ των κομμάτων τις αντικαταστήσουν αν όχι πολιτικές διαφορές απλώς, αλλά η αντιπαράθεση σε φανταστικά γεγονότα, εάν την πολιτική αντιπαράθεση την αντικαταστήσει η σπίλωση των άλλων, ώστε να θεωρούνται όχι μόνο άλλοι, αλλά και απέναντι, εάν ξύνονται βαθιές πληγές, που η δημοκρατία έχει επουλώσει, και καλούνται τα πνεύματα και τα φαντάσματα του παρελθόντος για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες του παρόντος, τότε όπως έγραψαν ο Μαρξ και ο Ένγκελς στο έργο τους «Η Αγία Οικογένεια» ή «Η Κριτική της Κριτικής» τη θέση της πολιτικής την καταλαμβάνει η αυταπάτη της πολιτικής.

Ιδού λοιπόν πώς η απεμπόληση της αρμοδιότητας της Επιτροπής -και πολύ φοβάμαι της Βουλής- να διερευνήσει την υπόθεση αυτή, εκτός από την αξιοπρέπεια και την τιμή των συκοφαντηθέντων, πλήττει τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Ιδού πώς η απεμπόληση της αρμοδιότητας προσφέρει εν τέλει επιχειρήματα κατά της δημοκρατίας και των πολιτικών, αδιακρίτως ιδεολογίας και κόμματος, ρίχνοντας νερό στον μύλο φασιζόντων πολιτικών μορφωμάτων. Ιδού πώς η αδικαιολόγητη παράταση της εκκρεμότητας συντηρεί την εγκληματική ψευδολογία, συμβάλλει στο να δημιουργηθεί στην κοινωνία η εντύπωση για γενικευμένη ανεντιμότητα του πολιτικού προσωπικού και των κρατικών λειτουργών της χώρας και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για κοινωνικό διχασμό, πηγαίνοντας τη δημοκρατία όχι δύο, αλλά πολλά χρόνια πίσω.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν έχω αυταπάτες. Φυσικά και είμαι ένας άλλος για πολλούς από εσάς. Σε μια δημοκρατία, όμως, όλοι λίγο-πολύ είμαστε άλλοι μεταξύ μας. Ωστόσο, η δημοκρατία, παρά τις ατέλειές της, παραμένει το καλύτερο πολιτικό σύστημα, διότι οι αποδεχόμενοι το γεγονός, αλλά και το δικαίωμα των πολιτών να είναι διαφορετικοί, να είναι άλλοι, προσπαθεί να μην βρεθεί ο ένας απέναντι από τον άλλον.

Ως Υπουργός Οικονομικών, αλλά και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, μπορεί λοιπόν να ήμουν και να παραμένω άλλος, ουδέποτε ωστόσο ένιωσα ή άσκησα τα καθήκοντά μου απέναντι από οποιονδήποτε. Καθηγητής οικονομικών στο επάγγελμα έγινα για δύο χρόνια πολιτικός όταν κλήθηκα από τα τρία πολιτικά κόμματα της τότε Συγκυβέρνησης το 2012 να βοηθήσω από τη θέση του Υπουργού Οικονομικών την πατρίδα σε μία δύσκολη περίοδο. Άσκησα τα καθήκοντά μου με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι το συμφέρον των εδώ, εις βάρος του συμφέροντος των απέναντι.

Ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος εκτέλεσα και θα συνεχίσω να εκτελώ τα καθήκοντά μου με ανεξαρτησία, όπως επιτάσσει το Καταστατικό της Τράπεζας της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στο Διοικητικό Συμβούλιο της οποίας συμμετέχω. Και αυτό στο πλαίσιο της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, τη σταθερότητα του νομίσματος και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα.

Όμως, ούτε η λειτουργική ανεξαρτησία μου ούτε ο τρόπος που ασκώ τα καθήκοντά μου αυτά, με τοποθετούν απέναντι οποιουδήποτε. Η κατασκευή φανταστικών γεγονότων όμως, η βεβαίωση ανύπαρκτων γεγονότων από μάρτυρες χωρίς όνομα, και γι' αυτό ανύπαρκτους, η άρνηση να εξεταστούν οι κατηγορίες και τα γεγονότα αυτά, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα, εν ολίγοις «η υπόθεση των δέκα» που βρίσκεται ακόμα στη Βουλή και στην αρμοδιότητά σας είναι σαφώς μια προσπάθεια να καταστούν απέναντι και εχθροί, πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά και ανεξάρτητοι λειτουργοί.

Με τέτοια χαρακτηριστικά λοιπόν και με αυτή τη στόχευση, η υπόθεση των κατηγοριών που στάλθηκε στη Βουλή αποτελεί εκτός από πολιτική αυταπάτη, μια σκευωρία με φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, σκευωρία που καταρρακώνει τους θεσμούς και το κύρος της δικαιοσύνης, μέρος της οποίας φαίνεται ότι εργαλειοποιήθηκε -λυπάμαι που το λέω- για την επίτευξη μικροκομματικών ωφελημάτων, σκευωρία που πλήττει την ίδια τη δημοκρατία.

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline