Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024  19:56:03

Ηλίας Ηλιόπουλος: Τρεις καθηγητές – και ο χρυσός εχάθη!*

Όταν ο αείμνηστος φιλόσοφος και ιστορικός της Χαϊδελβέργης Παναγιώτης Κονδύλης έγραφε για τις «μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες» που συναπαρτίζουν τον πολιτικό και παρα-πολιτικό βίο της σημερινής Ελλάδος, αναφερόταν προδήλως όχι μόνον στο λεγόμενο «πολιτικό προσωπικό» (οποία έκφρασις!) αλλά και στον (κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενο) «πνευματικό κόσμο» – άλλως πως, την περιλάλητη «ακαδημαϊκή κοινότητα».

 

Ο Χρυσός της Χαλκιδικής και η «Επιτροπή Περιβάλλοντος» του Α.Π.Θ.

Μία ματιά σε ορισμένα συμβαίνοντα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι πολλαπλώς ενδεικτική. Όχι, δεν θα αναφερθούμε, από της φιλόξενης αυτής στήλης, στις γνωστές, θλιβερές και επανειλημμένως διατυπωθείσες αιτιάσεις σχετικά με το εάν και κατά πόσον οι αρμόδιες Πρυτανικές Αρχές διαχειρίζονται πάντοτε με τον προσήκοντα σεβασμό και με το απαιτούμενο μέτρο το δημόσιον χρήμα – τουτέστιν, για να συνεννοούμεθα: το υστέρημα του απλού φορολογουμένου πολίτη, το οποίον ρέει προς το δημόσιο Πανεπιστήμιο για να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία της Ανωτάτης Εκπαιδεύσεως.

Αρκεί να θυμηθούμε την παροιμιώδη, πλέον, ιλαροτραγική υπόθεση της πανάκριβης ανακαινίσεως της ...τουαλέττας της Πρυτανείας του Α.Π.Θ., η οποία απησχόλησε προ καιρού και επί μακρόν το Πανελλήνιον!

Εμείς θα εστιάσουμε στην εκπλήσσουσα στάση ορισμένων Πανεπιστημιακών του Α.Π.Θ. να προβάλλουν διαρκώς εμπόδια σε κάθε αναπτυξιακή προοπτική αυτής της ταλαίπωρης χώρας, εν γένει (και της Βορείου Ελλάδος, ειδικώτερα), είτε λόγω ψευδο-προοδευτικής ιδεοληψίας είτε συνεπεία ασύγγνωστης ημιμαθείας είτε, φευ, ένεκα της απέλπιδος αγωνίας κάποιων «προφεσσόρων» να εξεύρουν, οπωσδήποτε, μία «raison d' ẽtre», να εφεύρουν, επιτέλους, μιαν νέα ιδεολογική-κοινωνική νομιμοποίηση της (άκρως απαξιωμένης) θέσεως και του (προδήλως υποβαθμισμένου) ρόλου τους στο θεσμικό εποικοδόμημα της παρακμιακής μετα-νεωτερικής «Μετα-Δημοκρατίας».

Πληροφορούμεθα, λοιπόν, ότι το Α.Π.Θ. διαθέτει και μίαν «Επιτροπή Περιβάλλοντος» - προφανώς, επειδή προηγουμένως έλυσε, και δη άπαξ διά παντός και κατά τον βέλτιστο τρόπο, τα προβλήματα του οίκου του αλλά και τα της Εθνικής Παιδείας εν γένει! Και πρωτοστατεί στην οργανωμένη όσο και λυσσώδη αντίδραση εναντίον της υποθέσεως της εξορύξεως του Χρυσού της Χαλκιδικής αλλά και της Β. Ελλάδος, γενικώτερα.

Το ...χαρίεν του πράγματος είναι ότι, εάν ευσταθούν όσα με έκπληξη ακούσαμε προσφάτως, από την εν λόγω Επιτροπή «Περιβάλλοντος» λάμπουν διά της ...απουσίας των οι κατ' εξοχήν επαΐοντες: ήτοι οι υδρογεωλόγοι! Ειρήσθω εν παρόδω ότι σαφή θέση υπέρ της εξορύξεως του Ελληνικού Χρυσού είχε λάβει ο υπ' αριθμόν ένα υδρογεωλόγος της χώρας μας, διακεκριμένος συνεργάτης του πάλαι ποτέ ΙΓΜΕ (το οποίον κάποιοι εφρόντισαν να εξοντώσουν!).

Ψιλά γράμματα, θα πείτε... Ποιος ασχολείται με τέτοιες ενοχλητικές λεπτομέρειες; Άλλωστε, από της δεκαετίας του '80 και εντεύθεν – οπότε, με την ολοκλήρωση της διαβόητης «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δημιουργήθηκαν οι νομικές, θεσμικές και διοικητικές προϋποθέσεις για τον εκχυδαϊσμό του Πανεπιστημίου και την ανατίναξη του οικοδομήματος της Εθνικής Παιδείας (καύχημα, άλλοτε, ολοκλήρου του Ελληνικού Λαού, ακόμη και στους πιο χαλεπούς καιρούς) – από τότε, λοιπόν, έγινε συνήθεια του συρμού να εκφέρει κανείς δημόσιο λόγο επί παντός επιστητού, εγείροντας μάλιστα την αξίωση του αλάθητου, εφ' όσον υπέγραφε ως «πανεπιστημιακός» (ακόμη και εάν ήτο καταφανώς άσχετος προς το επίμαχον ζήτημα).

Ποιος δεν θυμάται, φερ' ειπείν, τις βαρύγδουπες «παρεμβάσεις» ποικίλων «διανοουμένων» για ζητήματα Εθνικής Αμύνης – του τύπου «όχι στις αμυντικές δαπάνες – 1 μαχητικό αεροσκάφος Mirage-2000 ή F-16 ίσον προς 5 ΚΑΠΗ ή 10 Κέντρα Ισότητας ή 15 πλατείες με «πολυπολιτισμικά (!) δρώμενα» και ...«Βραζιλιάνες»! Το γεγονός ότι, κατά κανόνα, οι «παρεμβαίνοντες» από των στηλών του Τύπου ήσαν παντελώς άσχετοι προς τον κρίσιμο χώρο της Εθνικής Αμύνης (οι σπουδές τους αφορούσαν, λόγου χάριν, στην ...επιτυχία της Σοσιαλιστικής Αυτοδιαχείρισης στην Τιτοϊκή Γιουγκοσλαβία ή στην Κοινωνική Ανθρωπολογία των Αζτέκων ή στον Μεταμοντερνισμό του Φουκώ) ουδόλως μετρίαζε την «παρεμβατική» διάθεσή τους.

Για να σοβαρευθούμε, φίλοι αναγνώστες, το αληθώς λυπηρόν είναι άλλο: Κάποτε, σε αυτήν την τάλαινα χώρα, το Πανεπιστήμιο ευρίσκετο στην πρωτοπορία του αιτήματος για αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη της Πατρίδος, συμπεριλαμβανομένης αυτονοήτως της εκμεταλλεύσεως του Στρατηγικού Ορυκτού Πλούτου της Ελλάδος. Σήμερα, αντιθέτως, βλέπει και ακούει κανείς με θλίψη ορισμένους δοκησίσοφους πανεπιστημιακούς να πρωτοστατούν στην υπονόμευση ακριβώς αυτής της αναπτυξιακής προοπτικής και – αντ' αυτού – να συνηγορούν υπέρ του ...«τουριστικού (άκουσον-άκουσον!) αναπτυξιακού μοντέλου» (ή «αγροτο-τουριστικού», όπως ενίοτε λέγεται για ...«ξεκάρφωμα»!). Και καλά να τα λένε αυτά ορισμένοι εγνωσμένου ...γιγαντιαίου πολιτικού αναστήματος τοπικοί πολιτευτές της Κ. Μακεδονίας ή της Θράκης! Αλλά οι καθηγητές του Α.Π.Θ.;

Και επειδή ορισμένοι αρέσκονται να προβάλλουν ως τάχα «προοδευτικοί»: Γνωρίζουν, μήπως, το βαρυσήμαντο σύγγραμμα του μακαρίτη του Δημητρίου Μπάτση για τον αληθώς ανεκτίμητο ορυκτό πλούτο της Ελλάδος («Η Βαρειά Βιομηχανία της Ελλάδος», Αθήναι 1947); Ειρήσθω εν παρόδω: Θα είχε, άραγε, την ίδια τύχη ο (εκτελεσθείς μαζί με τον Ν. Μπελογιάννη) φέρελπις εκείνος επιστήμων, γόνος αστικής οικογενείας και υιός ναυάρχου, εάν, αντί του προαναφερθέντος συγκλονιστικού βιβλίου του, όπου περιέγραφε «με το νι και με το σίγμα» τον ορυκτό θησαυρό της χώρας μας, είχε γράψει κανένα χαζοχαρούμενο ...«green paper» με κεντρικό αίτημα το «αγροτοτουριστικό αναπτυξιακό μοντέλο» (ήγουν: μπαράκι – σουβλάκι – "room to let", συν ολίγην ...μελισσοκομίαν);

ΥΓ: Έκθετη παραμένει η βουλευτής Χαλκιδικής κ. Ιγγλέζη (ΣΥΡΙΖΑ) μετά την αποκάλυψη, κατά την διάρκεια προσφάτου τηλεοπτικής εκπομπής και παρούσης της ιδίας αυτοπροσώπως, ότι η εν λόγω κυρία (η οποία δίδει λυσσαλέα μάχη υπονομεύσεως του επενδυτικού εγχειρήματος της εταιρείας «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ», έχοντας θραύσει κάθε ρεκόρ μικροπολιτικής «σπέκουλας»!) κατά το παρελθόν είχε εργασθεί για την Καναδική εταιρεία TVX, δηλαδή την εταιρεία που είχε επενδύσει στην εξόρυξη του χρυσού της Χαλκιδικής παλαιότερα, προ του τωρινού επενδυτικού εγχειρήματος του προερχομένου εκ μέρους της εταιρείας «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ». Περιττόν να σημειωθεί ότι περιπτώσεις όπως αυτή της εν λόγω κυρίας εξηγούν γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυριολεκτικά «κολλήσει» σε συγκεκριμένη τάξη εκλογικών ποσοστών και δεν λέει να πάρει την ανιούσα, παρά τον Αρμαγεδώνα, τον οποίον υφίσταται ο δεινώς χειμαζόμενος Ελληνικός Λαός, και παρ' όλες τις αποτυχίες και ανεπάρκειες της Κυβερνήσεως.

*Παραφθορά της περίφημης ρήσεως του μεγάλου Καγκελλαρίου της Γερμανικής Ενοποιήσεως Όθωνος φον Βίσμαρκ «Τρεις καθηγηταί και η Πατρίς εχάθη» (Drei Professoren, Vaterland verloren!)

Ο Ηλίας Ηλιόπουλος είναι Ιστορικός – Διδάκτωρ Λουδοβικείου-Μαξιμιλιανείου Πανεπιστημίου Μονάχου, Στρατηγικός Αναλυτής

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline