Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024  15:14:53

Νίκος Τσούκαλης: Εμείς της Αριστεράς και οι εφοπλιστές

«.....Έχω την εντύπωση, κυρίες ότι από τη μέχρι τώρα συζήτηση, δεν έχουμε προσεγγίσει με τη δέουσα προσοχή έναν κλάδο, έναν τομέα της οικονομίας μας που εκτός από οικονομικές επιπτώσεις, από οικονομικά ωφελήματα, προσφέρει και μια άλλου είδους κοινωνική, πολιτισμική ή, αν θέλετε, και εθνική προστιθέμενη αξία.

Και η αντίφαση φάνηκε από τις τοποθετήσεις όλων των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, που ουσιαστικά χαρακτηρίζουν το παρόν νομοσχέδιο ως ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά πλήττει την ελληνική ναυτιλία και συγχρόνως υπάρχει από την άλλη πλευρά η αιτιολογία ή η μομφή ότι το νομοσχέδιο αυτό έγινε καθ' υπαγόρευση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, δηλαδή οι Έλληνες εφοπλιστές, περιλαμβάνοντας τα συμφέροντά τους μέσα σε αυτό το νομοσχέδιο, ουσιαστικά πλήττουν την ελληνική ναυτιλία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Δημοκρατική Αριστερά συμμετείχε στο διάλογο για τη διαμόρφωση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Είχαμε αρκετές αντιρρήσεις, πολλές αντιρρήσεις. Στην πορεία της διαβούλευσης, πάρα πολλά από αυτά τα οποία καταθέσαμε και είχαμε εντοπίσει βελτιώθηκαν. Κάποια άλλα εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα, όμως θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι η Δημοκρατική Αριστερά και εγώ προσωπικά δεν νιώθω ότι έχω υποκύψει στην μπότα των εφοπλιστών, όσον αφορά τη συγκεκριμένη διατύπωση και ούτε νιώθω ότι συναγελάζομαι με τους εφοπλιστές.

Θα ήθελα να πω επίσης ότι η Αριστερά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχε ένα ταμπού μέχρι τώρα, ότι αντιμετώπιζε τους εφοπλιστές ως τον ταξικό αντίπαλο, που θα έπρεπε εάν ήταν δυνατόν να εξοβελιστεί και από την ελληνική επικράτεια. Όμως, δυστυχώς ή ευτυχώς, οι εξελίξεις μάς έχουν υποχρεώσει να συνομιλούμε και με τους εφοπλιστές. Σημειωτέον ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει μιλήσει πολύ λιγότερες φορές με τους εφοπλιστές απ' ό,τι η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ή μάλλον εμείς δεν έχουμε συνομιλήσει μέχρι τώρα καθόλου, η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει συνομιλήσει με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Καλά έχει κάνει. Πολύ καλά έχει κάνει.

Γιατί όταν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πάντες ομνύουν στη ναυτοσύνη των Ελλήνων, όταν νιώθουμε υπερήφανοι για την πρωτιά της ελληνικής ναυτιλίας σε όλο τον κόσμο, συγχρόνως όμως δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε τους παράγοντες που συγκροτούν αυτήν τη ναυτική δύναμη, να θέσουμε τον καθένα στο επίπεδο εκείνο που απαιτείται και που χρειάζεται και απλώς εκτοξεύουμε κατάρες ή μομφές, νομίζω ότι αυτό συνιστά τη μέγιστη υποκρισία.

Γιατί δε νομίζω ότι υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι ένας κρίσιμος παράγοντας για την πρωτιά της ελληνικής ναυτιλίας είναι και οι εφοπλιστές, οι καραβοκύρηδες παλαιότερα, οι καπετάνιοι, οι εφοπλιστές σήμερα. Και συζητάμε για έναν κλάδο, ο οποίος ουσιαστικά συνιστά τη προσωποποίηση αυτού που λέμε διεθνοποιημένου κεφαλαίου και διεθνοποιημένης δραστηριότητας.
Η εισηγήτριά μας, κ. Μαρία Ρεπούση, κατέθεσε κάποια ενδεικτικά στοιχεία: Το 7% του ΑΕΠ προέρχεται από τη ναυτιλία, τριακόσιες χιλιάδες είναι οι άμεσα ή έμμεσα εργαζόμενοι, υπάρχουν πάρα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Γνωρίζουμε όλοι όσοι είμαστε σε πόλεις - λιμάνια, τι εστί λιμενική δραστηριότητα. Επομένως, το να περιορίζουμε απλώς και μόνο και να καταριόμαστε μία ολόκληρη τάξη επειδή συνεισφέρει «ψίχουλα» -γιατί «ψίχουλα» συνεισφέρει όσον αφορά τη φορολογική επιβάρυνση- και να παραβλέπουμε όλα τα υπόλοιπα, νομίζω ότι δεν είναι κάτι που συνεισφέρει ιδιαίτερα στη συζήτηση και στον προβληματισμό μας.

Παραδείγματος χάριν, στην πρόσφατη συνάντηση που είχε ο Αλέξης Τσίπρας στις 14 Δεκεμβρίου με τους εφοπλιστές, έθεσε κάποια ζητήματα προς τους εφοπλιστές πολύ σωστά. Ζήτησε να βοηθήσουν στην ανάπτυξη των μαρινών και των λιμένων, να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της ναυτιλίας, να βοηθήσουν στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη της Ελλάδας κ.λπ.. Βεβαίως πρέπει να βοηθήσουν. Όταν κάθεσαι όμως και συνομιλείς και θέτεις τέτοια αιτήματα, ουσιαστικά θέτεις ένα άλλο πλαίσιο απ' αυτό που ακούστηκε σήμερα εδώ, όσον αφορά τους εφοπλιστές οι οποίοι πρόκειται να «καταβροχθίσουν» όλη την Ελλάδα.

Και κάτι άλλο, για να συζητήσουμε σοβαρά -δυστυχώς ήταν ταμπού για την Αριστερά, θα το επαναλάβω για άλλη μία φορά, το να συζητάμε τέτοια θέματα- θέλουν όλοι οι Έλληνες Βουλευτές, όλες οι πτέρυγες της Βουλής –δεν αναφέρομαι στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, έχει μία διαφορετική άποψη- να υπάρξει ένα Σίτι στην Ελλάδα; Ένα αντίστοιχο ευρωπαϊκό Σίτι Λονδίνου, στην Αθήνα και στον Πειραιά. Το θέλουμε; Νομίζω ότι όλες οι πτέρυγες θα το ήθελαν. Μπορούμε να κάτσουμε να συζητήσουμε σοβαρά ποιες είναι οι προϋποθέσεις, οι προδιαγραφές, ώστε να υπάρξει ένα Σίτι στην Ελλάδα; Και να το αποδεχτούμε με τις υποχωρήσεις μας, με τους συμβιβασμούς μας.

Είναι γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ουσιαστικά είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο έρχεται να διεκπεραιώσει. Δεν είναι ένα νομοσχέδιο θεσμικής αλλαγής, μεταρρύθμισης. Και γιατί αυτό; Γιατί απλούστατα η χώρα ακόμα δεν διαθέτει στρατηγικό σχέδιο σε αυτό που όλοι ονομάζουμε «βαρύ πυροβολικό» στην ανάπτυξη. Δηλαδή δεν έχουμε ούτε νησιωτική πολιτική, δεν έχουμε ούτε λιμενική πολιτική, δεν έχουμε γενικότερα θαλάσσια πολιτική. Είμαστε πρωτοπόροι σε όλο τον κόσμο αλλά δεν έχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Όταν λοιπόν δεν έχεις ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και έρχεσαι να αξιολογήσεις ένα νομοσχέδιο, τότε είναι προφανές ότι θα πρέπει να το εντάξεις σε εκείνη την κατηγορία που πραγματικά πρέπει να το εντάξεις. Δηλαδή είναι ένα διεκπεραιωτικό νομοσχέδιο αλλά δεν νομίζουμε σε καμμία περίπτωση ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν κινείται σε θετική κατεύθυνση. Με αυτή λοιπόν την έννοια και με αυτήν την αξιολόγηση, έχουμε τοποθετηθεί θετικά.

Ανακύπτουν κι άλλα ιδεολογικά ζητήματα, όσον αφορά τη θέση που πρέπει να έχει -κι έχει κάθε κόμμα- σχετικά με τη διαχείριση των λιμανιών, στην εξέλιξη αυτήν την οποία λίγο-πολύ συζητάμε όλοι αυτήν την περίοδο, δηλαδή, ιδιωτικοποίηση, αποκρατικοποίηση, παραχώρηση, ξεπούλημα των λιμανιών.

Εμείς έχουμε πάρει μία σαφή θέση. Έχουμε προσχωρήσει στην άποψη ότι μέσα σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο για τη χώρα κι επειδή χρήματα δεν υπάρχουν απλώς να συντηρηθούν -κι όχι να γίνουν και νέες εγκαταστάσεις- πρέπει να υπάρξει o θεσμός της παραχώρησης στα λιμάνια. Μιλάμε για παραχώρηση. Δεν μιλάμε για πώληση λιμανιών. Και σύμφωνα με τον προγραμματισμό η παραχώρηση θα είναι για τριάντα με τριάντα πέντε χρόνια και μιλάμε για τμήματα λιμανιών.

Θα φέρω ένα παράδειγμα, επειδή ακούστηκε και από το συνάδελφο κ. Χαϊκάλη το λιμάνι του Κατακόλου. Το λιμάνι του Κατακόλου είναι το λιμάνι της κρουαζιέρας με τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης. Εκεί, λοιπόν, ποια είναι η θέση μας συγκεκριμένα όσον αφορά την αξιοποίηση του συγκεκριμένου λιμανιού για τα επόμενα τριάντα, τριάντα πέντε χρόνια.
Δεύτερον, κατασκευή μαρινών. Εγώ δεν θα πω απλώς «μαρινών», αλλά «μαρινών μεγάλων σκαφών». Ποιος θα τα κάνει; Απλό ερώτημα. Μπορεί το ελληνικό δημόσιο να φτιάξει αυτές τις μαρίνες; Την περίπτωση της «COSCO» την ανέφεραν πάρα πολλοί και όσον αφορά την προοπτική για το λιμάνι.

Όμως, κύριε Υπουργέ, υπάρχει ένα σοβαρό θέμα και αυτό το έθεσε η κ. Ξυροτύρη στην τοποθέτησή της, όσον αφορά την προοπτική της σκέψη ή τη φημολογία, ότι το ΤΑΙΠΕΔ προβληματίζεται, κάποιοι στο ΤΑΙΠΕΔ προβληματίζονται σοβαρά να προχωρήσουν από την παραχώρηση και να προβούν σε πώληση των μετοχών τον ΟΛΠ, των οργανισμών λιμένων.

Η εκτίμησή μας είναι ότι η πώληση των μετοχών των εταιρειών αυτών -οι οποίες είναι εταιρείες που έχουν χαρακτηριστεί ως εταιρείες που εκπληρούν εκτός των άλλων και κοινωνικό σκοπό και κοινωνική αποστολή, χάριν του δημοσίου συμφέροντος σύμφωνα με το άρθρο 106 της συμφωνίας για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης- είναι ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά θα είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Ο δημόσιος έλεγχος πρέπει να υπάρχει όσον αφορά τις εγκαταστάσεις αυτές, όχι η εκμετάλλευσή τους ή ο έλεγχός τους, να καθορίζουν τις γενικές στρατηγικές και βεβαίως να φροντίζουν για τη λειτουργία της ισορροπίας ανάμεσα στην εξυπηρέτηση του κρατικού συμφέροντος, του δημόσιου συμφέροντος και της οικονομικής δραστηριότητας των λιμανιών.

Επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά ότι είμαστε υπέρ επί της αρχής. Αύριο επί των άρθρων, θα καταθέσουμε τις συγκεκριμένες ενστάσεις μας και κυρίως όσον αφορά, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνεργάτες του κυρίου Υπουργού, τις ενστάσεις σε μία εκπρόθεσμη δυστυχώς τροπολογία την οποία κατέθεσα που αφορά το χαρακτήρα της λειτουργίας της ΕΣΑΛ, το σχεδιασμό των λιμανιών και κυρίως την πρόταση την οποία έχω καταθέσει, προκειμένου να υπάρξει ένας ενδιάμεσος χαρακτηρισμός από λιμενική ζώνη και αιγιαλό και παραλία.

Υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα, αν αποχαρακτηριστεί ένα τμήμα παλιού λιμανιού που ήταν χαρακτηρισμένο ως «λιμενική ζώνη», αμέσως αμέσως μεταπίπτει στη ζώνη του αιγιαλού και παραλίας. Αυτό το οποίο πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι οδηγεί σε τραγελαφικές εξελίξεις -παραλία της Θεσσαλονίκης, λιμάνι της Πάτρας- η προοπτική του να αποχαρακτηριστεί μία τέτοια περιοχή. Η πρόταση την οποία έχουμε κάνει –σας παρακαλώ αξιολογήστε τη- είναι να υπάρξει ένας ενδιάμεσος χαρακτηρισμός «αστική παραλία», που ήταν ανάμεσα στη «λιμενική ζώνη» και στον «αιγιαλό» και «παραλία».

(Απόψεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ Νίκου Τσούκαλη σε συζήτηση για θέματα και το αρμόδιο υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας).

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline