Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Κωνσταντίνος Τασούλας: Το Κοινοβούλιο και οι κυρώσεις στους πολιτικούς

«Ήθελα, χωρίς να θέλω να καταπιέσω τους συναδέλφους με την προσθήκη μίας ακόμα ομιλίας, να διευκρινίσω τα εξής και για τους συναδέλφους, αλλά κυρίως για το ακροατήριό μας.

Σήμερα δεν συζητούμε για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Δεν κάνουμε σήμερα ειδική συνεδρίαση αναψηλάφησης ή επανεκτιμήσεως της Συμφωνίας.
Αυτή η συμφωνία, παρά τις αντιρρήσεις που εγέρθηκαν τότε -θυμίζω ότι έφτασαν μέχρι του σημείου να γίνει πρόταση δυσπιστίας για να ανατραπεί, αλυσιτελώς τελικά- ισχύει. Και ένας από τους λόγους, που δεν ακούστηκε και πρέπει να ακουστεί, που η Ελλάδα είναι υπέρ των διεθνών συμφωνιών και άρα του διεθνούς δικαίου, είναι γιατί στο βασικό ιστορικό πρόβλημα που έχουμε με έναν άλλο γείτονα εξ ανατολών το κύριο, το μέγιστο, το ισχυρότερο επιχείρημά μας είναι το διεθνές δίκαιο. Συνεπώς, δεν μπορούμε να είμαστε με δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Δεύτερον, έπρεπε πράγματι αυτή η μήνυση να μην είχε έρθει στην Ολομέλεια, όχι επειδή έπρεπε να το είχε λύσει η Επιτροπή Δεοντολογίας, αλλά επειδή έπρεπε να είχε λυθεί προηγουμένως στη Δικαιοσύνη.

Υπάρχει μια τρισύλλαβη λέξη, η οποία λέει πως ο Άρειος Πάγος πριν διαβιβάσει μέσω του Υπουργού Δικαιοσύνης τις εγκλήσεις ή τις μηνύσεις κατά πολιτικών προσώπων επιτελεί ένα είδος ελέγχου. Αυτός ο έλεγχος, όπως είπε ο κ. Αθανασίου, προφανώς δεν είναι επί της καλλιγραφίας των μηνύσεων ή επί του τύπου χαρτιού. Είναι ένας στοιχειώδης έλεγχος, που έχει να κάνει με όλα τα νομικά επιχειρήματα που ευλόγως και από το Σύνταγμα προερχόμενα ακούστηκαν για το απαράδεκτο και το αβάσιμο αυτής της εγκλήσεως. Αυτό όμως έπρεπε να είχε γίνει σε προγενέστερο της Βουλής στάδιο και όχι εμείς εδώ να διαφωνούμε αν έπρεπε να γίνει στην Επιτροπή Δεοντολογίας ή στην Ολομέλεια. Έπρεπε να γίνει από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Είμαστε στο ξεκίνημα μιας συνεννοήσεως για την ουσιαστική αξιοποίηση της λέξεως «έλεγχος». Είναι για τέτοιες ακριβώς περιπτώσεις.

Επιπλέον θα ήθελα να πω το εξής: Η εντολή που λαμβάνουν οι Βουλευτές δεν είναι επιτακτική εντολή από τους ψηφοφόρους. Είναι ελεύθερη εντολή. Τι σημαίνει -το λέω για τους μελλοντικούς μηνυτές- αυτό; Σημαίνει ότι δεν παίρνει ο ψηφοφόρος το πρόγραμμα ενός κόμματος και λέξη προς λέξη τού αναθέτει να το υλοποιήσει. Εμπιστεύεται όχι μόνο το πρόγραμμα, αλλά εμπιστεύεται και την κρίση του προσώπου το οποίο ψηφίζει. Αυτήν την τεράστια ευθύνη του ψηφοφόρου μην τη βλέπετε με την έννοια του μαρτυρίου, ότι δηλαδή ο ψηφοφόρος είναι θύμα μιας ελεύθερης εντολής που μας δίνει, αλλά να το δείτε με την έννοια της γοητείας που έχει μια τεράστια ευθύνη που προϋποθέτει βάσανο, για να ψάξουμε τι πρέπει να ψηφίσουμε. Και όταν εμείς βασανιστούμε και ασκήσουμε το δικαίωμα της ελεύθερης εντολής, εμπιστευόμενοι όχι μόνο τα γραπτά, αλλά και την κρίση αυτών που ψηφίζουμε, τότε δεν θα καταφεύγουμε σε μηνύσεις αν γίνει κάτι που δεν μας αρέσει, αλλά θα βλέπουμε τον καθρέφτη και θα λέμε, υπό την γοητεία της ευθύνης, ότι την επόμενη φορά θα κάνουμε καλύτερη χρήση αυτής της υψηλότατης ευθύνης.

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι δεν λύνονται με μηνύσεις τα πολιτικά ζητήματα. Λύνονται μόνο πολιτικά και με οριστικό και τελικό κριτή τον ελληνικό λαό.
Κλείνω και τελειώνω: Δεν συζητούμε για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό το κάναμε στην προηγούμενη Βουλή και εκεί τοποθετήθηκαν οι πάντες. Δεύτερον, η λέξη «Κοινοβούλιο» γαλλιστί είναι σύνθετη και αναλύεται σε τρεις λέξεις. Δεν θα το πω στα γαλλικά, γιατί η ηπειρώτικη καταγωγή μου δεν ευνοεί τη γαλλική προφορά. Θα σας πω, όμως, ότι αυτές οι τρεις λέξεις από τις οποίες συντίθεται η λέξη «Κοινοβούλιο» στα γαλλικά είναι: «Πες τη γνώμη σου». Γι' αυτό έγιναν τα κοινοβούλια, για να λέγονται οι γνώμες και γι' αυτό στο Σύνταγμα αυτές οι γνώμες έχουν το απεριόριστο δικαίωμα, με μόνη επιφύλαξη τη συκοφαντική δυσφήμηση εις την οποίαν εμείς εδώ στην Ελλάδα παλαιόθεν είμεθα πρωταθλητές.

Εδώ όμως δεν επρόκειτο για τέτοια περίπτωση. Εδώ επρόκειτο για εφαρμογή του απεριόριστου δικαιώματος γνώμης, το οποίο καμία μήνυση για κατάχρηση ή για εσχάτη προδοσία δεν δικαιούται να το υπονομεύσει. Αυτά τα δεδομένα ήθελα να θέσω και την προσπάθεια που κάνει η Βουλή σήμερα, για την οποία θα ενημερώσω και το Σώμα και τη Διάσκεψη των Προέδρων, για να ουσιαστικοποιήσει την έννοια του ελέγχου που πρέπει να κάνει η Δικαιοσύνη σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας. Μπορούμε να προχωρήσουμε στη διαδικασία».

(Ο νομικός Κωνσταντίνος Τασούλας είναι βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ, πρώην υπουργός και πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων).

Πολυμέσα