Η οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα εδώ και χρόνια – και η οποία είναι πολιτική στην πραγματικότητα - οδηγεί μαθηματικά τους πολίτες της σε φτωχοποίηση, εξαθλίωση και αφανισμό. Τα πράγματα προοδευτικά επιδεινώνονται εξαιτίας των διεθνών εξελίξεων τις και της αναρχίας που εκπορεύεται από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική κατά τρόπο ολοένα και διογκούμενο από το Δεκέμβριο του 2010 που ξεκίνησε η Αραβική Άνοιξη στο Σουδάν. Τα Βαλκάνια που επλήγησαν στη δεκαετία του 1990 από τους πολέμους, υποφέρουν και πάλι, σήμερα από την αναρχία που επικρατεί στη Μέση Ανατολή. Έγιναν διάδρομος εισόδου για Μουσουλμάνους μετανάστες από το Ιράκ και τη Συρία που έχουν καταρρεύσει προς μια ΕΕ που βρίσκεται σε κατάσταση γενικής επιφυλακής και νευρικής κρίσης για να προλάβει και άλλα τρομοκρατικά κτυπήματα.
Το Ισλαμικό Κράτος στοχεύει στην εξάλειψη της κοινωνίας των πολιτών, και η φωτιά στην γειτονική Τουρκία μπορεί εύκολα να εξαπλωθεί στο σπίτι του γείτονά της, την Ελλάδα. Η Ευρώπη σπεύδει να τη συνδράμει. Το Αιγαίο γίνεται πεδίο άσκησης ξένων στρατιωτών. Το κουρδικό επηρεάζει την πολιτική κρίση του Ερντογκάν και επιδρά αρνητικά στις σχέσεις του με την Ουάσιγκτον. Σαουδική Αραβία, Ιράν και Τουρκία μάχονται για την πρωτοκαθεδρία στη Μέση Ανατολή όπου η παραδοσιακή ισορροπία δυνάμεων δεν υπάρχει πια. Η Ρωσία επανέκαμψε για καλά στη Μέση Ανατολή και θα μείνει ό,τι και να γίνει. Η στροφή της Αμερικής προς την Άπω Ανατολή ξεχάστηκε. Η κοινή λογική σπανίζει.
Στην Ελλάδα ακολουθούμε τα προβλήματα. Δε μπαίνουμε μπροστά τους. Καταστροφές και αναστατώσεις που σημάδεψαν και σημαδεύουν τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο των Ελλήνων πρέπει να παραχωρήσουν τη θέση τους στην ηρεμία και τον σαφή προσανατολισμό, καθώς και τα εθνικά θέματα ορθώνονται απειλητικά προ των πυλών και πάλι .
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα λέει συχνά, «είμαστε [οι Αμερικανοί] στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Στη λάθος, έχει πει, ανήκουν οι Καντάφι, Μουμπάρακ, Ασάντ, Πούτιν. Προσδίδει έτσι μια θεολογική, αν όχι μαρξιστική, χροιά στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Είχε προηγηθεί ο Φουκουγιάμα με το «τέλος της ιστορίας».
Θα πρέπει να διαλέξουμε σε ποια πλευρά της ιστορίας θα ανήκουμε.
