Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024  15:02:55

Μάκης Σεριάτος: Κρίση στον Τύπο

Είναι έξυπνο να ακούς προσεχτικά τι λένε οι «εχθροί» σου. Η κρίση των ΜΜΕ στην Ελλάδα, ιδιαίτερα των εφημερίδων αλλά και των περιοδικών, αποτελεί «μια κρίση μέσα στην κρίση», καθώς δημιούργησε τα δικά της αρνητικά χαρακτηριστικά. Η οικονομική κρίση από το 2009 ήταν σημαντικός παράγοντας αλλά όχι ο καταλυτικός.

Σε καμία χώρα της Ευρώπης οι συνέπειες στο χώρο του Τύπου δεν ήταν τόσο επώδυνες. Δεν έφτασαν σε τόσο μεγάλα βάθη συρρίκνωσης, που πήρα σχεδόν το χαρακτήρα κατάρρευσης. Στη χώρα μας οι ημερήσιες κυκλοφορίες μειώθηκαν δραματικά στο 1/10 που ήταν πριν λίγα χρόνια. Οι μεγάλες Κυριακάτικες εφημερίδες μειώθηκαν λιγότερο κατά 50-70% μεν, άλλα κρίσιμα η κάθε μια.

Οι δεκάδες διαφημιζόμενοι και το κράτος ως διαφημιζόμενος αφήνουν απλήρωτες διαφημίσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων. Οι παλιοί εκδότες δεν αντικαταστάθηκαν από επιτυχημένους νέους, δεν κατάφεραν να νικήσουν την κρίση.
Η ανεργία και η μαύρη εργασία σε δημοσιογράφους και τεχνικούς καλπάζουν, η διαφήμιση μειώθηκε απογοητευτικά, οι περισσότερες νέες εφημερίδες σύντομα κλείνουν ή φυτοζωούν.

Παράλληλα ακόμα και σε χώρες με την δοκιμασία των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης, όπως η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Ιρλανδία η συρρίκνωση και η αγοραστική απαξίωση του Τύπου δεν έλαβε τα χαρακτηριστικά της ελληνικής τραγωδίας. Υπάρχει φαίνεται μια εθνική παθογένεια μέσα στην τελευταία δεκαετία.
Δεν φταίει μόνο η μειωμένη αγοραστική δύναμη του πελάτη- αναγνώστη.
Δεν λείπουν ασφαλώς οι πραγματικές ή και παρηγορητικές δικαιολογίες. Η δωρεάν ενημέρωση από την τηλεόραση και μετά από το Διαδίκτυο, η απομάκρυνση των νέων ηλικιών από την συνήθεια της εφημερίδας, η αποπολιτικοποίηση και ιδιώτευση, η χαμένη πρόκληση της μετατηλεοπτικής δημοσιογραφίας. Ο ζωτικός χώρος, που απέμεινε ελάχιστος.

Ωστόσο ένας χρυσός κανόνας της ζωής, της επιχειρηματικότητας και της δημόσιας σφαίρας διδάσκει πως ένας έξυπνος άνθρωπος ακούει πάντα ό,τι λένε οι «εχθροί» του.
«Εχθροί» στο προκείμενο είναι ασφαλώς όσοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την αγορά των εφημερίδων, ακόμα και την ανάγνωση τους σε δημόσιους χώρους συνάντησης ή στο γραφείο και το σπίτι τους.

Ενημερώνονται από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ ή αρκούνται σε αυτά χωρίς άλλες ελλείψεις θεματολογίας, ευρύτερου ενδιαφέροντος, ανάλυσης και αξιοπιστίας οι οποίες συχνά τις αναζητούν, τις ομολογούν αλλά – το χειρότερο δεν τους προσφέρονται. Γιατί έγιναν όμως εχθροί;
Είναι σαφές ότι ο παράγοντας εφημερίδα διέρρηξε τους δεσμούς του με τόσο ταχύ ρυθμό στην Ελλάδα γιατί απώλεσε το κέντρο της ταυτότητας του δηλαδή την στενή σχέση του με τους παραδοσιακούς – κλασσικούς αναγνώστες.

Το Χαμένο Κέντρο μιας διπλής ταυτότητας με αναγνώστες που επί χρόνια ήταν αγοραστές εφημερίδων και σε στενή σύνδεση με το κύρος, την αξιοπιστία και τους δεσμούς εμπιστοσύνης προς τους εκδότες, το περιεχόμενο και τους επώνυμους δημοσιογράφους. Και μάλιστα μέσα σε μία δεκαετία κατά την οποία αποδυναμώθηκε η σχέση με την Τηλεόραση, το Διαδίκτυο δεν ικανοποιεί όλο και περισσότερους σε ελκυστικότητα και κύρος ενώ οι πολίτες της τρίτης ηλικίας, οι αγοραστές που διέκοψαν να αγοράζουν εφημερίδες (τώρα στην χαμηλή τιμή μισού καφέ) αποτελούν δυναμική κοινωνική ομάδα στην σημερινή Ελλάδα.

Με απορίες «τι να διαβάσει κανείς», «τι να μάθει κανείς», «τι και ποιούς να πιστέψει κανείς» από τις περισσότερες εφημερίδες.
Αυτό το Χαμένο Κέντρο της ταυτότητας και της νέας σχέσης εκδοτών και εφημερίδων του σήμερα και του μέλλοντος θα πρέπει να αναζητηθεί και να αποκατασταθεί. Όμως για αυτό θα χρειαστεί ένα δεύτερο άρθρο.

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline