Με δύο αποφάσεις της η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, καταλογίζει στο σχετικό νόμο 4472/2017, ότι συνένωσε τα «ειδικά μισθολόγια» αν και καθένα αφορούσε «διαφορετική κατηγορία λειτουργών ή υπαλλήλων, με απολύτως διακεκριμένα καθήκοντα και τυπικά ή ουσιαστικά προσόντα και τα αντιμετώπισε συλλήβδην ως ένα ενιαίο οικονομικό μέγεθος», χωρίς καν να σταθμίσει το δημόσιο συμφέρον και την προστασία των δικαιωμάτων που απορρέουν από το Σύνταγμα.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας σημειώνουν χαρακτηριστικά στις αποφάσεις τους πως «θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη των αποδοχών των μελών του Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι. σε συνδυασμό με την εξέλιξη των οικονομικών εν γένει συνθηκών, αλλά και του γενικού κόστους διαβίωσης... κα η ανάγκη διαφύλαξης του κύρους του δημοσίου λειτουργήματος, οι επιπτώσεις από την εφαρμογή του νέου μισθολογίου στο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, αλλά και στη λειτουργία των ιδίων των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ενόψει της ανάγκης προσέλκυσης ατόμων που διαθέτουν αυξημένα προσόντα... δεδομένου ότι ο νομοθέτης, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος, προβαίνει μεν σε πλήρη αντικατάσταση του υφισταμένου συστήματος με τη θέσπιση ενός νέου μισθολογίου, επαναφέροντας, όμως, τις αποδοχές των μελών του Δ.Ε.Π. των Α.Ε.Ι. σε επίπεδο ανάλογο των αποδοχών που είχαν μειωθεί με τις κριθείσες ως αντισυνταγματικές διατάξεις του ν.4093/2012, εφόσον ως βάση υπολογισμού αυτών, αλλά και της προσωπικής διαφοράς λαμβάνονται οι αποδοχές που ελάμβαναν στις 31.12.2016».
