Ο ίδιος ένοιωσε μάλιστα την ανάγκη να δώσει συγχαρητήρια σε όλους τους Έλληνες, γιατί όλοι μαζί τα καταφέραμε, όπως τόνισε. Για τον ίδιο είπε μόνο ότι επιστρέφει στην επιστήμη του και στους φοιτητές του, έχοντας ανάγκη και εκείνος να επιστρέψει στην κανονικότητά του. «Δεν είμαι πρότυπο, είμαι ένας άνθρωπος με αδυναμίες» είπε, παραδίδοντας για άλλη μια φορά μαθήματα σεμνότητας. «Κρατάω την αγάπη σας που εισέπραξα τόσο καιρό».
Με στοίχους από τον Οδυσσέα Ελύτη έκλεισε τον αποχαιρετισμό του με συγκίνηση όπως μας έχει συνηθίσει.
Mπορώ Nα Γίνω Ευτυχισμένος Με Τα Πιο Απλά Πράγματα
και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που μ' αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι.
Πολύ...
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους.
Πολύ...
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι' αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω... μερικές φορές...
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν...
