Εξηγήσεις καλούνται να δώσουν ως ύποπτοι εντός της ερχόμενης εβδομάδας ο δικηγόρος Σταύρος Παπασταύρου και ο επιχειρηματίας Σάμπι Μιωνής. Αφορμή στάθηκαν νέα στοιχεία που έλαβαν οι εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος μετά από αίτημα δικαστικής συνδρομής, από τις βρετανικές Παρθένες Νήσους τα οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της offshore εταιρείας STARBI.
Η συγκεκριμένη εταιρεία περιλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ και οδήγησε στην καταβολή 3,4 εκατ. ευρώ από τον Σταύρο Παπασταύρου προκειμένου να σταματήσει η ποινική έρευνα σε βάρος του για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Ο κ. Παπασταύρου είχε ισχυριστεί ότι η συγκεκριμένη εταιρεία ανήκει στον οικογενειακό του φίλο Σάμπι Μιωνή και ότι ο ίδιος δεν ήταν δικαιούχος της αλλά πληρεξούσιος.
Οι εισαγγελείς έλαβαν από τις βρετανικές Παρθένες Νήσους 450 σελίδες που περιλαμβάνουν έγγραφα δικηγορικού γραφείου, το οποίο φέρεται να ειδικεύεται στη σύσταση off shore εταιρειών, σύμφωνα με τα οποία, ενισχύεται η άποψη ότι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της εταιρείας STARBI είναι ο Σταύρος Παπασταύρου.
Όλα τα νέα στοιχεία έχουν σταλεί ήδη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής που ελέγχει το ποθεν έσχες του Σταύρου Παπασταύρου.
-Ανακοίνωση μετά την αποκάλυψη ότι το όνομά τουσυμπεριλαμβάνεται στα «Panama Papers» εξέδωσε την περασμένη Δευτέρα,ο πρώην σύμβουλος και στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά, Σταύρος Παπασταύρου.
Όπως αναφέρει:
«Διετέλεσα μέλος Συμβουλίου τριών Ιδρυμάτων (Foundation Councils), όπως άλλωστε αναφέρεται και στα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και όχι μέλος διοικητικών συμβουλίων ή κάτοχος offshore εταιρειών στον Παναμά ή κάτοχος offshore λογαριασμών, όπως λανθασμένα αναπαράγεται από μερίδα του τύπου.
Πρόκειται για τρία οικογενειακά Ιδρύματα τα οποία δεν συνέστησα ούτε και ασφαλώς διατηρούσα με αυτά οιαδήποτε ιδιοκτησιακή σχέση.
Την εξουσία διαχείρισης των Ιδρυμάτων ασκούσαν αποκλειστικά και μόνον οι ιδρυτές τους καθώς τα Συμβούλια τους δεν είχαν ενεργή συμμετοχή στη διοίκησή τους μέχρι τον τυχόν θάνατο των ιδρυτών, ο οποίος ευτυχώς ουδέποτε επήλθε. Έτσι, τα Συμβούλια των τριών Ιδρυμάτων δεν απέκτησαν ποτέ ενεργό ρόλο στη διοίκηση και λειτουργία τους.
Τα μέλη των Συμβουλίων των τριών Ιδρυμάτων αποτελούσαν αποκλειστική επιλογή των ιδρυτών τους. Η συμμετοχή μου στο Συμβούλιο αντικατόπτριζε την εμπιστοσύνη που είχαν στο πρόσωπό μου και στη δικηγορική μου ιδιότητα οι ιδρυτές που συνέστησαν τα εν λόγω Ιδρύματα, προκειμένου να διασφαλιστεί η εκτέλεση των εντολών τους σε περίπτωση θανάτου τους».