Ως προς τους όρους της μελλοντικής σύμβασης, η ηγεσία του υπουργείου επιθυμεί ένα μοντέλο πιο ισορροπημένο, καθώς εκτιμάται ότι η πλάστιγγα κλίνει σήμερα σαφώς υπέρ του παραχωρησιούχου. Το υπουργείο, πάντως, θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των ατόμων (νομικοί και τεχνικοί σύμβουλοι), καθώς η πρόσφατη εμπειρία των υπόλοιπων οδικών παραχωρήσεων απέδειξε ότι στις κρίσιμες στιγμές το αποτέλεσμα κατά κανόνα δεν ήταν υπέρ του Δημοσίου, ενώ οι συμβάσεις είχαν «χτιστεί» ως «μηχανές αποζημιώσεων».
H Αττική Οδός Α.Ε., πάντως, που διατηρεί γενικά χαμηλούς τόνους (ιδίως μετά την αντιπαράθεση για τις αυξήσεις στα διόδια), είναι πολύ πιθανό να διεκδικήσει την επέκταση της σύμβασης ή γενναίες αυξήσεις στα διόδια, καθώς υποστηρίζει ότι δεν έχει επιτύχει την απόδοση που προβλέπει η σύμβαση. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην ανακοίνωση που εξέδωσε τον Ιούνιο, η Αττική Οδός «έχει καθήκον απέναντι στους μετόχους της την υγιή οικονομική κατάσταση της εταιρείας, ώστε να αποσβέσουν τα κεφάλαια που επένδυσαν έπειτα από 25 χρόνια», σημειώνοντας ότι οι αυξήσεις «στοιχειοθετούνται πλήρως και πέραν πάσης αμφισβήτησης από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο χρηματοοικονομικό μοντέλο και στις αναφορές που υποβάλλονται στο ελληνικό Δημόσιο».