Ωστόσο, όπως αναφέρεται σε ανάλυση του Forbes ο Γουίλιαμ Χάρτουνγκ [William Hartung], ειδικός σε θέματα Άμυνας και οικονομικών του Πενταγώνου, η πραγματικότητα είναι πως ο πόλεμος που διεξάγει η Τουρκία είναι «made in USA».
Όπως γράφει το πιο αποτελεσματικό μέτρο που θα μπορούσε να λάβει ο Τραμπ ή το Κογκρέσο για να βάλει φρένο στην προέλαση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία κατά των μέχρι πρότινος συμμάχων Κούρδων, θα ήταν να σταματήσει την παροχή ανταλλακτικών και οπλικής υποστήριξης στην τουρκική στρατιωτική μηχανή.
Το περιοδικό σημειώνει ότι με την υποστήριξη και τις πωλήσεις οπλικών συστημάτων εδώ και δεκαετίες οι ΗΠΑ συνέβαλαν στη δημιουργία ενός τουρκικού στρατού που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από made in USA όπλα. Και αναφέρει χαρακτηριστικά παραδείγματα, που αντλεί από μια πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή:
Τα σμήνη μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας της Τουρκίας αποτελούνται εξ' ολοκλήρου από αμερικανικά αεροσκάφη (FGA – Fighter/Ground Attack).
Από τα 333 μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας τα 53 είναι F-5 παλαιότερης γενιάς και τα 280 είναι παραλλαγές των F-16, στο πρόγραμμα συμπαραγωγής των οποίων μετέχει η Άγκυρα.
Η Τουρκία διαθέτει ακόμη 31 μεταγωγικά C-130 αμερικανικής προέλευσης.
Η πλειονότητα των άνω των 2.400 τουρκικών αρμάτων μάχης είναι αμερικανικά, ανάμεσά τους και 900 παραλλαγές των Μ-1 και 850 Μ-48 παλαιότερης γενιάς, που αγόρασε η Τουρκία τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και εκσυγχρόνισε στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Επιπλέον, πάνω από τα δύο τρίτα των άνω των 3,600 τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού της Άγκυρας είναι αμερικανικά Μ-113.
Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί πως και οι Κούρδοι μαχητές χρησιμοποιούν αμερικανικά όπλα κατά των Τούρκων, αφού σύμφωνα με στοιχεία του Center for International Policy's Security Assistance Monitor, επωφελήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από το αμερικανικό πρόγραμμα εκπαίδευσης και στήριξης με οπλικά συστήματα κόστους δύο δισ. δολαρίων τον προηγούμενο χρόνο και 300 εκατ. δολαρίων φέτος. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει: «δεν είναι δίκαιη η μάχη. Οι κουρδικές δυνάμεις έλαβαν ως επί το πλείστον τουφέκια, πολεμοφόδια και εκτοξευτές ρουκετών ενώ η Τουρκία έχει αμερικανικά μαχητικά, άρματα μάχης και βόμβες».