Κάνει εύκολα δηλώσεις, σχεδόν καθημερινά, διαθέτει μεγάλη αυτοπεποίθηση για τις υπουργικές του επιδιώξεις αλλά παλινωδεί και αυτοσχεδιάζει συχνά. Ο συνδυασμός αυτός τον έχει καταστήσει ευάλωτο και τα αυστηρά σχόλια για όσα περίτρομα εξαγγέλλει καθημερινά (και παίρνει πίσω), διαλέγοντας ο κ. Αλεξιάδης τη χειρότερη μορφή αντίδρασης.

Καταδικασμένη πρακτική και αλαζονική. Να καταγγείλει από τηλεοράσεις δημοσιογράφους και κανάλια για διαστρεβλώσεις, όταν είναι φανερό πως έχει άδικο.

Οι υπουργοί κατά τον κ. Αλεξιάδη, δεν κάνουν λάθη, οι δημοσιογράφοι διαστρεβλώνουν, γιατί υπηρετούν αφεντικά της διαπλοκής και των σκοτεινών κέντρων. Δεν αποκλείεται να συμβαίνει και αυτό, αλλά στο αλαλούμ των φορολογικών εξαγγελιών (παράδειγμα το θέμα των αποδείξεων και της νέας φορολόγησης) δεν συμβαίνει. Οι απειλές του υπουργού απέναντι στην αλήθεια για τα δικά του λάθη, είναι βλαπτικές επικίνδυνες για τον ίδιο, την εικόνα και τη φήμη του. Δεν κυβερνάς σήμερα με απειλές.