1. Μια έρευνα ψυχρολουσία για το πολιτικό σύστημα, τη Δικαιοσύνη, τις ηθικές αξίες και την προστασία της κοινωνίας. Προκάλεσε αμηχανία ανάμεσα στους προσκεκλημένους παρόντες, αρκετοί από τους οποίους από τον κυβερνητικό και δικαστικό χώρο .Το πρόβλημα της διαφθοράς στην Ελλάδα είναι «πολύ σημαντικό» απάντησαν 2 στους 3 που ρωτήθηκαν στην έρευνα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας. Μάλιστα θεωρούν ότι η διαφθορά εντοπίζεται περισσότερο στα δημόσια έργα και προμήθειες του Δημοσίου, στο πολιτικό σύστημα αλλά και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτή είναι η τριάδα που ξεχώρισε από τις περισσότερες απαντήσεις.
Ενώ το 87% των ερωτηθέντων δηλαδή σχεδόν 9 στους 10, είπαν πως «ποτέ ή σπανίως η διαφθορά τιμωρείται στη χώρα μας». Η έρευνα έγινε μεταξύ 777 συμμετεχόντων και ήταν ηλεκτρονική.
Τα ερωτήματα
Τα ερωτήματα αφορούσαν στη διαφθορά στη χώρα και στο: «Πόσο σημαντικό είναι το πρόβλημα της διαφθοράς» το 97% το αξιολογεί από «πολύ σημαντικό» ως «αρκετά σημαντικό»
Το επόμενο ερώτημα αφορούσε τους τομείς της διαφθοράς και ήταν: «ποιοι από τους παρακάτω τομείς θα λέγατε ότι είναι πιο εκτεθειμένοι στη διαφθορά; (μέχρι 3 απαντήσεις)», προηγούνται τα δημόσια έργα και οι προμήθειες του δημόσιου τομέα (με 62%), ακολουθεί το πολιτικό σύστημα (59%), τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (48%), οι δήμοι και οι περιφέρειες (39%), η απονομή της δικαιοσύνης (21%), η παροχή ιατρικών υπηρεσιών από το ΕΣΥ (18%), η έκδοση οικοδομικών αδειών (14%), οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου (11%), ο ιδιωτικός τομέας (9%) και, τέλος, η αδειοδότηση των επιχειρήσεων (3%).
Ένα άλλο ερώτημα ήταν: «θεωρείτε ότι σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης /φυσικών καταστροφών /πανδημιών αυξάνονται οι πιθανότητες εκδήλωσης φαινομένων διαφθοράς;», το 80% απάντησε καταφατικά ενώ το 20 είτε δεν απάντησε (7%) είτε απάντησε αρνητικά (13%).
2.Παράγοντες διαφθοράς
Το επόμενο ερώτημα ήταν «ποιοι είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες ύπαρξης της διαφθοράς». Οι απαντήσεις είχαν ως εξής :
-η ατιμωρησία για τους διεφθαρμένους 85%
-τα κόμματα και οι πελατειακές σχέσεις 73%
-η απουσία διαφάνειας στις δραστηριότητες των κρατικών οργανισμών 43%
-η αδιαφορία των κυβερνήσεων 40%
-η απουσία σαφούς νομοθετικού /κανονιστικού πλαισίου 34%
-η ανεπαρκής χρήση των νέων τεχνολογιών στις σχέσεις κράτους – πολίτη 27%
-η ανθρώπινη απληστία 25%
-η άγνοια των δικαιωμάτων των πολιτών απέναντι στη δημόσια διοίκηση 20%
3.Φόβος για μια καταγγελία
Ένα άλλο ερώτημα ήταν: «Σε περίπτωση που γινόσασταν μάρτυρας περιστατικού διαφθοράς ή άμεσο θύμα διαφθοράς, θα το καταγγέλλατε;», ήταν το επόμενο ερώτημα και εδώ οι απαντήσεις είχαν ως εξής: ναι 56%, ίσως-δεν είμαι σίγουρος/η 39%, όχι 2%, δεν γνωρίζω /δεν απαντώ 3%.
Ειδικότερα, όμως, «για ποιο λόγο δεν θα κάνατε καταγγελία;», απάντησαν ως εξής: «καμία προστασία για όσους καταγγέλλουν» 50%, «είναι δύσκολο να αποδείξει κανείς τα περιστατικά» 22%, «φοβάμαι τις συνέπειες» 17%, «δεν θα έκανε καμία διαφορά» 6%, «όλοι γνωρίζουν για αυτές τις υποθέσεις και κανείς δεν κάνει κάτι για αυτές» 6%.
Στο ερώτημα δε, «αν θελήσετε να καταγγείλετε τυχόν φαινόμενα διαφθοράς που αφορούν δημόσιο υπάλληλο, ποιον ή ποιους από τους παρακάτω θεσμούς θα εμπιστευόσασταν περισσότερο; (μέχρι 3 απαντήσεις)», διαβάζουμε: την Εθνική Αρχή Διαφάνειας 65%, τη δικαιοσύνη (δικαστήρια – εισαγγελία) 51%, το Συνήγορο του Πολίτη 49%, τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης 33%, την αστυνομία 19%, τα ΜΜΕ 10%, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις 4%, τα συνδικάτα 2%, τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών 1%, τέλος, βουλευτές/ δημάρχους/ δημοτικούς συμβούλους 1%.