Δευτέρα 20 Μαϊου 2024  12:42:10

Αγωνία για την μαρτυρική Μαριούπολη και τους 100.000 Έλληνες ομογενείς. Ο Έλληνας πρόξενος Μαν. Ανδρουλάκης ο μόνος διπλωμάτης που παρέμεινε τελευταίος εκεί. Κύριο

Ανησυχία του Ελληνικού ΥΠΕΞ για τις δραματικές εξελίξεις στη Μαριούπολη, μετά σειρά παρεμβάσεων, μέσα στις δύσκολες συνθήκες πολιορκίας από τους Ρώσους εισβολείς.

1.Νέα ανακοίνωση-πρωτοβουλία ανησυχίας από το υπουργείο Εξωτερικών για την Ουκρανία και συγκεκριμένα για την κατάσταση στη Μαριούπολη.

Νέα ανακοίνωση για τον πόλεμο στην Ουκρανία εξέδωσε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο αναφέρει ότι παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία τις εξελίξεις στη Μαριούπολη, υπό καθεστώς πολιορκίας και διαρκούς βομβαρδισμού, ανελέητου σε στόχους εναντίον κατά άμαχου πληθυσμού, νοσοκομείων,, σχολείων, πολυκατοικιών , ξένων υπηρεσιών κλπ,..
«Η Ελλάδα, όπως έχει υπογραμμιστεί επανειλημμένα, καλεί για την δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων από τις πόλεις της Ουκρανίας, σε συνεργασία με την Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, προκειμένου να διασφαλιστεί η τροφοδοσία του αμάχου πληθυσμού, καθώς και η δυνατότητα διαφυγής τους προς ασφαλέστερες περιοχές.

Νέες ρωσικές δυνάμεις φτάνουν έξω από το Κίεβο

Από πλευράς μας, συνεχίζουμε να παρακολουθούμε με μεγάλη ανησυχία τις δραματικές εξελίξεις ιδίως στην περιοχή της Μαριούπολης, όπου διαβιοί εδώ και αιώνες το ελληνικό στοιχείο και βρίσκεται ακόμα ο Γενικός Πρόξενος, Μανώλης Ανδρουλάκης.
Καλούμε όλους να σεβαστούν το ανθρωπιστικό δίκαιο και να αποφευχθεί η στοχοποίηση του αμάχου πληθυσμού.
Η Ελλάδα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του ΥΠΕΞ.

2.Ο Μανώλης Ανδρουλάκης στην βομβαρδιζόμενη Μαριούπολη

Η σκέψη όλων μας πάει στον γενικό πρόξενο της χώρας μας στην Μαριούπολη, Μανώλη Ανδρουλάκη, διπλωματικό στέλεχος,. Με άριστη γνώση της ρωσικής γλώσσας και τω ν προβλημάτων της περιοχής,ο οποίος παρέμεινε στην βομβαρδιζόμενη πόλη, μεταφέροντας το προξενείο σε άλλη περιοχή, σε κτίριο του ΟΑΣΕ.

Η προσοχή όλου του πλανήτη βρίσκεται στον πόλεμο στην Ουκρανία που συνεχίζεται για 16η μέρα και πολλές μεγάλες πόλεις, όπως η Μαριούπολη, συνεχίζουν να βομβαρδίζονται ανελέητα. Σοκ προκάλεσαν οι δορυφορικές φωτογραφίες που δημοσίευσαν οι New York Times από την Μαριούπολη, την πόλη με τους περισσότερους ομογενείς και που μαζί με το Χάρκοβο έχουν δεχτεί τους σκληρότερους βομβαρδισμούς. Οι εικόνες από την Μαριούπολη κάνουν το αίμα να παγώσει. Έχουν βομβαρδιστεί τα πάντα. Από δρόμους μέχρι εμπορικά κέντρα και περιοχές με κατοικίες. Εξάλλου δεν έχουν περάσει ούτε 24 ώρες από τον σφοδρό βομβαρδισμό που υπέστη μαιευτήριο στο κέντρο της πόλης και από τον οποίο σκοτώθηκαν 3 άνθρωποι, ανάμεσα τους και ένα κοριτσάκι 6 ετών και 17 άλλοι τραυματίστηκαν.

Η σκέψη επίσης όλων μας πάει στον γενικό πρόξενο της χώρας μας στην Μαριούπολη, Μανώλη Ανδρουλάκη, ο οποίος παρέμεινε στην βομβαρδιζόμενη πόλη, μεταφέροντας το προξενείο σε άλλη περιοχή, σε κτίριο του ΟΑΣΕ. Είναι μόνος, χωρίς ρεύμα, νερό και τηλέφωνο, συνεννοείται με το υπουργείο Εξωτερικών με ένα δορυφορικό τηλέφωνο και αυτό για λίγη ώρα για να μην του τελειώνει η μπαταρία. Φρόντισε, πρώτα απ΄όλα μαζί με τον πρέσβη Φραγκίσκο Κωστελένο να απομακρύνει πολλούς ομογενείς, αλλά και Έλληνες δημοσιογράφους από την Μαριούπολη και τώρα γίνονται ενέργειες μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού για να μπορέσει και αυτός να βρεθεί σε ασφαλέστερο μέρος.

3.Ουκρανία: Γιατί η Μαριούπολη που ζουν 100 χιλιάδες Έλληνες είναι στρατηγικής σημασίας;

Η εισβολή που άρχισε στις 5 το ξημέρωμα και αιφνιδίασε τους πάντες αν και την περίμεναν έχει σαν στόχο πόλεις και περιοχές της Ουκρανίας τις οποίες οι Ρώσοιο θεωρούν κομβικές.

Το πρωί οι κάτοικοι της Μαριούπολης, πετάχτηκαν από τα κρεβάτια τους, από τον ανατριχιαστικό ήχο των σειρήνων. Γιατί όμως η πόλη αυτή έχει τόσο μεγάλη σημασία για τους Ρώσους αλλά και τους Ουκρανούς;
Η Μαριούπολη είναι το κυριότερο λιμάνι της ανατολικής Ουκρανίας. Μέχρι στιγμής είναι στα χέρια των Ουκρανών αλλά στα 10 χιλιόμετρα μακρύτερα αρχίζουν οι περιοχές που ελέγχουν οι φιλορώσοι αυτονομιστές.

Η σημασία της

Το 2014 όταν οι φιλορώσοι αυτονομιστές κατέλαβαν διάφορες ζώνες στο έδαφος της Ουκρανίας, δεν άγγιξαν την Μαριούπολη. Τώρα αυτή η περιοχή εάν καταληφθεί θα επιτρέπει στη Μόσχα να συνδέσει την Κριμαία, την οποία έχει προσαρτήσει, με τα εδάφη των θυλάκων των αυτονομιστών και να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο στην ακτή της Αζοφικής Θάλασσας.
Τι σημαίνει αυτό; Η Ρωσία θα έχει τον πλήρη οικονομικό έλεγχο της θάλασσας και θα μπορεί να ασκεί ισχυρότερες πιέσεις στην ουκρανική κυβέρνηση.

Η ζωή στην πόλη

Παρά τις εκρήξεις που ακούγονταν από την πλευρά των ανατολικότερων προαστίων της, κάποιοι προσπάθησαν στην αρχή να συνεχίσουν την καθημερινή τους ρουτίνα. Η χαλυβουργία της Μαριούπολης –που είναι σημαντική για τις ουκρανικές εξαγωγές– άνοιξε, ενώ ψαράδες πήραν θέση κατά μήκος του ποταμού Κάλμιους της πόλης αυτής με τους περίπου μισό εκατομμύριο κατοίκους.

Ωστόσο γρήγορα φάνηκε καθαρά ότι πολλά καταστήματα δεν θα ανοίξουν και κάποιοι φόρτωναν τα πράγματά τους σε αυτοκίνητα για να φύγουν από την πόλη.
Πάντα σημαντική για τους Ρώσους
Η Μαριούπολη ήταν πάντα σημαντική για τους Ρώσους αλλά και για τους Ουκρανούς. Στην πόλη αυτή ζούσε και ζει μια μεγάλη και ακμάζουσα ελληνική κοινότητα.

Η πόλη απέκτησε το σημερινό της όνομα το 1778, όταν το μεγαλύτερο μέρος των ελληνόφωνων και ταταρόφωνων ορθοδόξων της Κριμαίας αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την Κριμαία (που κατείχε η Οθωμανική αυτοκρατορία) και να εγκατασταθούν στη νοτιοδυτική Ρωσία.
Νωρίτερα στη περιοχή υπήρχε ένα Κοζάκικο οχυρό του 16ου αιώνα, το οποίο ονομαζόταν Κάλμιους. Το οχυρό έδωσε το όνομά του και στον ποταμό που περνά δίπλα από την πόλη (ποταμός Κάλμιους).

Σε όλη τη διάρκεια μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στην περιοχή ζούσε μια ακμάζουσα ελληνική κοινότητα (κυρίως έμποροι και ψαράδες) η οποία παρέμεινε μέχρι και σήμερα. Στην πόλη υπήρχαν ελληνικά σχολεία, και ακαδημίες.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη καταλήφθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία από τις 8 Οκτωβρίου 1941 έως τις 10 Σεπτεμβρίου 1943. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγιναν τρομερές ζημιές στην πόλη και πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν. Ο εβραϊκός πληθυσμός εξοντώθηκε από δύο επιχειρήσεις, που είχαν στόχο τη δολοφονία τους.
Το 1948 η Μαριούπολη μετονομάστηκε σε Ζντάνοφ από τον Σοβιετικό πολιτικό Αντρέι Ζντάνοφ, που είχε γεννηθεί εκεί το 1896, αλλά με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, έγινε μετονομασία της πόλης ξανά σε Μαριούπολη το 1989.

Τα γεγονότα του 2014

Το 2014 ξέσπασαν φιλορωσικές διαδηλώσεις σε όλη την ανατολική Ουκρανία. Αυτή η αναταραχή αργότερα εξελίχθηκε σε πόλεμο μεταξύ της ουκρανικής κυβέρνησης και των αυτονομιστικών δυνάμεων της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ.

Τον Μάιο του ίδιου έτους, μια μάχη μεταξύ των δύο πλευρών ξέσπασε στη Μαριούπολη, αφού τέθηκε για λίγο υπό τον έλεγχο της ΛΔΝ. Η πόλη τελικά ανακαταλήφθηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις και στις 13 Ιουνίου η Μαριούπολη ανακηρύχθηκε προσωρινή πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Ντονέτσκ.
Από τότε και μέχρι σήμερα η πόλη μοιάζει με καζάνι που βράζει. Από τη μια οι φιλορώσοι αυτονομιστές και από την άλλη οι ουκρανικές δυνάμεις. Δεν ήταν μάλιστα λίγες οι φορές κατά τη διάρκεια των ετών αυτών που συγκρούστηκαν οι δυο πλευρές πολλές φορές με ανθρώπινα θύματα.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline