Κύριε Βενιζέλο, ΝΔ υπό τον κ. Μητσοτάκη θεωρείτε ότι μπορεί να προσφέρει την κυβερνητική λύση που έχει ανάγκη ο τόπος;
«Ακούω να λέγεται ότι αυτό που προέχει είναι να φύγει η παρούσα κυβέρνηση και άρα εκ των πραγμάτων η λύση θα είναι μια κυβέρνηση της ΝΔ ή μια κυβέρνηση με βασικό εταίρο τη ΝΔ. Ισχύει άλλωστε εκλογικός νόμος που πριμοδοτεί με έδρες το πρώτο κόμμα στο όνομα της κυβερνητικής σταθερότητας. Όσοι κάνουν αυτή την απλουστευτική προσέγγιση θεωρούν ότι η επόμενη Κυβέρνηση θα χειριστεί μια ασφαλή περίοδο, με τα δύσκολα δημοσιονομικά μέτρα να έχουν ψηφιστεί από την σημερινή κυβέρνηση και ότι η κυβερνητική αλλαγή αφεαυτής θα μεταβάλλει επί το θετικότερο το οικονομικό και κοινωνικό κλίμα και θα καταστήσει ευκολότερη και ταχύτερη την συμφωνία με τους εταίρους. Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο εύκολα και απλά. Η περίοδος 2018-2023 είναι δυστυχώς πολλαπλά υπονομευμένη. Το κόστος της βλάβης που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και όσοι την στήριξαν ή την ανέχθηκαν άμεσα ή έμμεσα είναι τεράστιο και θα αποκαλύπτεται στις πλήρεις διαστάσεις του με την πάροδο του χρόνου.
Αυτό που χρειάζεται ο τόπος δεν είναι απλώς μια κυβερνητική αλλαγή αλλά μια ριζική αλλαγή πολιτικών και κοινωνικών αντιλήψεων και συμπεριφορών βασισμένη στην επίγνωση των κινδύνων και των προβλημάτων. Πρέπει να διαμορφωθούν τα δημοσιονομικά περιθώρια άσκησης φορολογικής και ασφαλιστικής πολιτικής που επιτρέπει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ανασύσταση της μεσαίας τάξης. Άρα πρέπει να επανασυνδεθεί το κομμένο νήμα της παρέμβασης του 2012 στο χρέος και να διαμορφωθεί ένα μακροπρόθεσμα βιώσιμο σχήμα κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών που απελευθερώνει αναπτυξιακές δυνατότητες. Πρέπει η κοινωνία να υιοθετήσει ένα καθαρό μεταρρυθμιστικό πρόταγμα και για να γίνει αυτό πρέπει να της δοθεί ξανά προοπτική βελτίωσης των εισοδημάτων και ανάδειξη ευκαιριών».
- Ποια κυβέρνηση θα μπορούσε να τα πετύχει όλα αυτά;
«Μια κυβέρνηση που τα ενστερνίζεται όλα αυτά ως επείγον πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης και έχει ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση. Το ιστορικό καθήκον του προοδευτικού δημοκρατικού χώρου είναι να καθορίσει αυτήν την εθνική ατζέντα της ανασυγκρότησης και του μέλλοντος. Την πολιτική ηγεμονία δεν την έχει τελικά οποίος διαθέτει τους πιο πολλούς βουλευτές αλλά όποιος έχει ολοκληρωμένες προγραμματικές προτάσεις ή μάλλον αντιλήψεις, γιατί η διαπραγμάτευση θα είναι δύσκολη και διαρκής. Το ζήτημα των κυβερνητικών συνεργασιών λύνεται μόνο έτσι. Θα συνεργαστούν οποίοι συμφωνούν στο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που είναι δική μας υποχρέωση να προτείνουμε μετά την εμπειρία της περιόδου 2010-2017. Άρα όσοι θεωρούν ότι ο προοδευτικός δημοκρατικός χώρος πρέπει να ασχολείται με τον εαυτό του και να έχει ως στόχο την ενισχυμένη παρουσία του στην αντιπολίτευση για να μη φθείρεται ή για να συνομιλήσει με τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ, κινούνται σε επίπεδο κατώτερο των εθνικών περιστάσεων και τροφοδοτούν την ανιστόρητη αντίληψη της ΝΔ πως αυτή μπορεί να διαχειριστεί την έξοδο από την κρίση και την πορεία προς το μέλλον».
-Η πορεία που ακολουθεί η ΔΗΣΥ μετά το Συνέδριο του Ιουνίου τι προοπτικές δίνει από την άποψη αυτή;
«Προς το παρόν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βλέπω να βρίσκονται τα ζητήματα της οργανωτικής ενοποίησης του χώρου. Δεν υποτιμώ καθόλου τη διάσταση αυτή, αλλά η δική μου αγωνία αφορά τις εθνικές προτεραιότητες μέσα μάλιστα στις συνθήκες που θα έχουν διαμορφωθεί έως την συντριπτική ήττα και την αποχώρηση της σημερινής κυβέρνησης. Οι εσωτερικές διαδικασίες, όταν οριστικοποιηθούν, ελπίζω και εύχομαι να οδηγήσουν σε καθαρές και αξιόπιστες πολιτικές θέσεις επί της ουσίας, χωρίς αμφιθυμίες. Στο πρόσφατο συνέδριο της ΔΗΣΥ είπα ποιο είναι το πλαίσιο που προτείνω και μπορώ να υπηρετήσω και ποιες αντιλήψεις με βρίσκουν απολύτως αντίθετο. Ο κομματικός πατριωτισμός είτε συμπίπτει με τον εθνικό πατριωτισμό είτε καθίσταται κυνικός και επικίνδυνος ή απλώς μίζερος και μικροπρεπής».
- Οι νέες υποψηφιότητες για την ηγεσία του φορέα της κεντροαριστεράς πιστεύετε ότι δίνουν μια ευρύτερη δυναμική;
«Το εύχομαι».
