Η συνακόλουθη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής οδήγησε σε αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης καθότι τα δάνεια έχουν γίνει έκτοτε πολύ πιο φθηνά. Στην Ευρωζώνη δημιουργήθηκαν 11 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Η άλλη όψη του νομίσματος: η αποταμίευση δεν συμφέρει πια και όποιος θέλει να προνοήσει για τα γεράματα πρέπει να βάζει περισσότερα στην άκρη απ΄ ότι παλαιότερα ή να επενδύει σε ριψοκίνδυνα προϊόντα όπως τις μετοχές. Οι δε τιμές ακινήτων εκτινάχθηκαν στα ύψη. Πρόκειται για τις παρενέργειες μιας πολιτικής την οποία δεν εξήγησε δεόντως η ΕΚΤ του Ντράγκι στους πολίτες. Η διάδοχός του Κριστίν Λαγκάρντ προτίθεται να το αλλάξει αυτό. Και καλά θα κάνει».
Η Straubinger Tagblatt: «Αν και ο Μάριο Ντράγκι παρέπεμπε συχνά στα βαθύτερα προβλήματα, στην πραγματικότητα άλλαξαν ελάχιστα. Σε ορισμένες χώρες του ευρώ, κυρίως του ευρωπαϊκού Νότου, μέχρι και σήμερα η πολιτική δεν φρόντισε ώστε με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις να τεθούν οι βάσεις για μια υγιή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική. Μόνον όταν συμβεί αυτό, όταν αποκατασταθεί η οικονομική σταθερότητα στις εν λόγω χώρες και είναι και πάλι σε θέση να αντέχουν υψηλότερα επιτόκια στους προϋπολογισμούς τους, θα μπορέσει να αλλάξει και πάλι ρότα η ΕΚΤ».
