Στην Ελλάδα, ο γουοκισμός είναι περιθωριακό φαινόμενο. Δεν έχει τη δύναμη και την εξάπλωση που έχει στις ΗΠΑ ή στις μεγάλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, όπως η γαλλική ή η γερμανική.
Τελικά ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε πολύ πιο εύκολα και αποφασιστικά από ό,τι μας είχαν προϊδεάσει οι δημοσκοπήσεις.
«Η ανθρωπότητα έχει μέσα της κάτι που δυνητικά μπορεί να εναντιωθεί στον ίδιο της τον εαυτό και να τον ακυρώσει.
Αν κάποιος είναι αποφασισμένος να σκοτώσει, έχει ψυχιατρικές ή άλλες διαταραχές προσωπικότητας, δεν είναι εύκολο να αποτραπεί από το έγκλημα.
Αν κανείς θελήσει να συναντηθεί πραγματικά με τη σύγχρονη Ελλάδα, δεν χρειάζεται να κοπιάσει ιδιαίτερα μελετώντας σκυμμένος σε βιβλιοθήκες μελέτες, σύνθετες περιγραφές και δυσνόητες υποθέσεις.
Οσοι πανηγυρίζουν στις ΗΠΑ αλλά και στην Ελλάδα για τη νίκη του Τραμπ έχουν έναν ακόμη λόγο να χαίρονται: την αποτυχία των δημοσκοπήσεων να προβλέψουν τον θρίαμβο του νέου προέδρου, αφού μέχρι την τελευταία ώρα έδειχναν ότι οι εκλογές θα εξελιχθούν σε μονομαχία με την Κάμαλα Χάρις που θα κριθεί στο νήμα.
Ο θρίαμβος του Τραμπ δεν είναι ένα απλό γεγονός. Είναι το τέλος μιας εποχής και το ξημέρωμα μιας άλλης.
Τώρα λοιπόν που ο ορυμαγδός των ταχαριστερών αρχίζει να κοπάζει. Τώρα που το σούργελο και το τσίρκο Πολάκη, Γεροβασίλη, Φάμελλου ξεθωριάζει. Τώρα που «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του».
Μια φορά κι έναν καιρό, οι Μούσες ήταν τρεις, η Μνήμη, η Μελέτη και η Αοιδή, το τραγούδι. Επειτα έγιναν εννιά.