NonPaperNews - Για να μετέχεις στα γεγονότα

Πριν τριάντα χρόνια, σε αυτήν την Αίθουσα οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού απεφάσισαν –μιλάω για το 1985- για το πώς θέλουν να σχεδιάσουν το μέλλον της Αττικής και το μέλλον της Θεσσαλονίκης.

Ο Αθαν. Παπανδρόπουλος τοποθετεί την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο σε γενικότερους στρατηγικούς σχεδιασμούς του Πρωθυπουργού μάλλον με ορίζοντα τετραετίας.

Με αφετηρία τη νέα δήλωση μετανοίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο γνωστός οικονομολόγος και αναλυτής Γιώργος Κουρής απαντά στο κρίσιμο ερώτημα «ποιος και για ποιο βαθύτερο σκοπό έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα» και για τις ιστορικές του ευθύνες.

Είναι όλο και πιο δύσκολο να είναι να είσαι άστεγος στην Αμερική. Από το 2001, οι Αμερικανοί έχουν χάσει το 13% του εισοδήματός τους, ενώ έχει αυξηθεί δραματικά η έλλειψη στέγης σύμφωνα με έκθεση του Εθνικού Κέντρου αστέγων και φτώχειας (NLCHP) σε 187 πόλεις των Η.Π.Α.

Αναρωτιέμαι ποιον υπηρετούσε και ποιον εξυπηρετεί σήμερα η δημόσια διοίκηση. Τον εαυτό της, όπως συχνά κατηγορείται για συντεχνιασμό; Την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ή συνολικά της Κυβέρνησης; Τους πολίτες; Το δημόσιο συμφέρον;

Αγαπητοί συνάδελφοι, η αίσθησή μου –και αυτή είναι η πραγματικότητα- είναι ότι σήμερα συζητούμε για ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο θέμα. Το συγκεκριμένο θέμα είναι αν θα πάμε να συγκροτήσουμε τις λεγόμενες «φυλακές υψίστης ασφαλείας», αυτές που το νομοσχέδιο περιγράφει ως «Γ΄ τάξεως». Σ' αυτό πρέπει ο καθένας να τοποθετηθεί πάρα πολύ καθαρά.

Πρέπει να πάω διακοπές, σκέφτηκα. Αλλά πάλι, πως θα παραβίαζα τις εντολές του Αλέξη... «Εμείς οι Συριζαίοι δεν πάμε διακοπές», είπε. Πως θα πάω εγώ που είμαι βαμμένη Συριζαία έως το κόκκαλο, μέλος της Τ.Ο. Περιστερίου κι έχω μιλήσει και στο τηλέφωνο με τον Στρατούλη; Αυτά δεν γίνονται. Το είπε ο Αλέξης, θα κάτσω να βράσω στην Αθήνα.

Ο λαϊκός ψυχισμός, όπως εκφράζεται από τη δημοτική, τη δημώδη ποίηση πολλές φορές βρίσκει ερείσματα στην τραγελαφική επικαιρότητα.

Είναι 7 το απόγευμα κι όλοι οι συναγωνιστές κάθονται έξω από τα κελιά της τιμής στο προαύλιο της Γυναικείας πτέρυγας του Κορυδαλλού και τα λένε σιγά σιγά.