Κουρής Γ.: Νόμπελ βλακείας διεκδικούν οι νέοι φόροι στα ακίνητα.

«Οι επενδύσεις σε ακίνητα και επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει να βοηθηθούν για πολλά χρόνια προτού δούμε την οικονομία να στέκεται στα πόδια της και μόνο τότε θα πρέπει να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της αυστηροποίησης του πόθεν έσχες.

Ούτως ή άλλως σήμερα υπάρχουν πολλές δικλείδες στην Ελλάδα και την Ευρώπη μέσω των οποίων μπορεί να εντοπιστεί το μαύρο χρήμα. Δεν το βλέπουμε μόνο στην συνεχή εισαγγελική δίωξη των κλεφτών και καταχραστών, αλλά και στην απλή κατάθεση στην τράπεζα όπου για πάνω από 1.500 ευρώ πρέπει να δικαιολογείται». 

Με Νόμπελ βλακείας θα πρέπει να επιβραβευθεί η προσπάθεια όσων κατόρθωσαν να πολλαπλασιάσουν την φορολογία στο ακίνητο από την 1-1-2014 και ιδιαίτερα για την επαναφορά του φόρου υπεραξίας. Ενός φόρου που είχε εφαρμοστεί το 1990 και το 2007 και στη συνέχεια εγκαταλείφτηκε και τις δύο φορές ως αναποτελεσματικός, ενώ υπήρχε μόνιμα η αντίρρηση αρκετών τεχνοκρατών εντός του υπουργείο Οικονομικών που τον χαρακτήριζαν ως άδικο στην εφαρμογή του. Είναι σίγουρο ότι με αυτόν τον νέο φόρο σε εφαρμογή θα νεκρώσει περισσότερο η αγορά και δεν πρόκειται να εισπράξει το Δημόσιο δεκάρα τσακιστή επί πλέον.

Έχουμε φτάσει σήμερα στο ακραίο φαινόμενο, αν κάποιος κληρονομήσει ένα ακίνητο, να ψάχνει τρόπο να το αποποιηθεί (με την αποποίηση όμως το βάρος του φόρου μπορεί να τον φορτωθεί κάποιος ανυποψίαστος μακρινός κληρονόμος). Είναι γεγονός ότι η πολλαπλότητα των φόρων έχει κάνει προ πολλού ασύμφορο περιουσιακό στοιχεία το ακίνητο. Συγκεκριμένα, με τον θάνατο του ιδιοκτήτη θα πρέπει πρώτα να πληρωθεί ο φόρος κληρονομιάς, ο οποίος στην περίπτωση αντικειμενικής αξίας πάνω από 600.000 ευρώ φτάνει το 10%. Στη συνέχεια ο κληρονόμος που δεν μπορεί να αντέξει τα χαράτσια που συνοδεύουν το ακίνητο, εφόσον στραφεί σε πώληση του, υποχρεούται να πληρώσει τον νέο φόρο υπεραξίας 15%.

Βέβαια, ο φόρος υπεραξίας είναι κλιμακούμενος βάσει των ετών του ακίνητου ο οποίος για πάνω από τα 25 χρόνια μειώνεται κατά 39%. Εδώ όμως είναι και το μεγάλο πρόβλημα αδικίας γιατί στα παλαιά ακίνητα δεν υπάρχει αντικειμενική τιμή αγοράς ώστε να υπολογιστεί η υπεραξία ως διαφορά με την σημερινή αντικειμενική τιμή πώλησης. Έτσι, τα παλαιά ακίνητα θεωρούνται ότι έχουν αγοραστεί με μηδενική αξία και επομένως ο φόρος υπεραξίας υπολογίζεται πάνω σε ολόκληρη την σημερινή αντικειμενική τιμή ζώνης που όπως όλοι γνωρίζουμε είναι τουλάχιστον 40% πάνω από την τιμή που μπορεί να πιάσει η πώληση ακινήτου.

Από την 1-1-2014 έχει επίσης μπει σε εφαρμογή το πόθεν έσχες στην αγορά των ακινήτων. Δεν υποστηρίζουμε εδώ ότι δεν πρέπει να ελέγχεται το χρήμα που κατευθύνεται στην αγορά ακινήτων και γενικά στις επενδύσεις μεγάλη αξίας. Ωστόσο, δεν ευσταθεί η λογική που λέει ότι αν έχεις αγοράσει στις 31-12-2013 ακίνητο, ή ιδρύσει μια ΕΠΕ, ή ΑΕ., να μην απαιτείται πόθεν έσχες γιατί η οικονομία έχει ανάγκη τις επενδύσεις που δημιουργούν εισοδήματα και νέες θέσεις εργασίας, ενώ αν αγοράσεις ακίνητο ή μπεις σε επιχειρηματική δραστηριότητα από την 1-1-2014 και μετά, η δικαιολόγηση της προέλευσης των κεφαλαίων είναι προαπαιτούμενο γιατί η οικονομία δεν έχει ανάγκη από νέες θέσεις εργασίας.

Οι επενδύσεις σε ακίνητα και επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει να βοηθηθούν για πολλά χρόνια προτού δούμε την οικονομία να στέκεται στα πόδια της και μόνο τότε θα πρέπει να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της αυστηροποίησης του πόθεν έσχες. Ούτως ή άλλως σήμερα υπάρχουν πολλές δικλείδες στην Ελλάδα και την Ευρώπη μέσω των οποίων μπορεί να εντοπιστεί το μαύρο χρήμα. Δεν το βλέπουμε μόνο στην συνεχή εισαγγελική δίωξη των κλεφτών και καταχραστών, αλλά και στην απλή κατάθεση στην τράπεζα όπου για πάνω από 1.500 ευρώ πρέπει να δικαιολογείται επαρκώς η πηγή της προέλευσης. Παράλληλα η νομοθεσία σήμερα υποχρεώνει τον κόσμο να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές του είτε τις πιστωτικές κάρτες, είτε δίγραμμες επιταγές ώστε να υπάρχει καταγραφεί κάθε δαπάνης την οποία μπορεί πλέον να ελέγξει ο έφορος.

Έχει πολλαπλασιαστεί η γραφειοκρατία και το κυνήγι του μαύρου χρήματος σε σημείο που ο κάθε νομοταγής φορολογούμενος να έχει δυσανάλογα μεγάλο κόστος στις συναλλαγές του, σε χρήμα και σε χρόνο. Η ασθμαίνουσα οικονομία έχει μπει στον έβδομο χρόνο ύφεσης με άδηλο το πότε θα ανακάμψει. Από ευχολόγια για κορόνες και ανάπτυξη έχουμε χορτάσει. Ποιος μπορεί να πειστεί για καλύτερες ημέρες όταν βλέπουμε την βροχή από νέους και παλαιούς επαχθείς φόρους, την περικοπή των εισοδημάτων, την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης και κάθε τιμολογίου απαραίτητου για την διαβίωση μας;

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline