Μόνο την τελευταία επταετία οι γυναικοκτονίες (τουλάχιστον οι καταγεγραμμένες, γιατί η Ελλάδα ακόμη δεν τις καταγράφει επίσημα, άρα ο αριθμός είναι μεγαλύτερος) ξεπέρασαν τις 130». Το 2021 οι κλήσεις στη γραμμή SOS για ενδοοικογενειακή βία ξεπέρασαν τις 5.000! Πολύ σημαντικά είναι επίσης τα στοιχεία της έρευνας του ΕΚΚΕ για το ΚΕΘΙ (Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας) αναφορικά με την ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών στην Ελλάδα σήμερα. Η έρευνα ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις κοινωνικές αναπαραστάσεις, τις πεποιθήσεις και τα πρότυπα σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία στη χώρα μας.
Ένα από τα βασικά συμπεράσματα είναι η επιβεβαίωση της θέσης των φεμινιστικών οργανώσεων για τον ρόλο της πατριαρχίας. Ο κυριαρχικός ρόλος του αρσενικού αναδεικνύεται στην έρευνα ως η παραδειγματική μορφή της συμβολικής βίας και ότι τα στενά συναρτημένα με την πατριαρχία πρότυπα (που δυστυχώς αναπαράγονται ακόμη στις οικογένειες) υπαγορεύουν στάσεις, συμπεριφορές και πρακτικές. Έτσι, η βία του αρσενικού θεωρείται, από ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, φυσική και σύμφωνη με τις «πατροπαράδοτες», «παραδοσιακές» μας αξίες. Η βία κατά των γυναικών δυστυχώς ευλογείται κι από μερίδα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, κυρίως στην ποπ κουλτούρα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη «άνθηση» στην κυκλοφορία τηλεοπτικών σειρών με προγονολατρικό περιεχόμενο, όπου η θέση της γυναίκας είναι συγκεκριμένη.
Το πιο χαρακτηριστικό όμως παράδειγμα είναι ο τρόπος που οι γυναίκες απεικονίζονται σε στίχους κομματιών trap και hip hop και δημιουργεί τρόμο για έκρηξη φαινομένων έμφυλης βίας στις νεότερες γενιές. Επομένως, η ημέρα της Γυναίκας θα πρέπει να είναι περισσότερο ημέρα προβληματισμού, παρά εορτασμού. Οι γυναίκες αξίζει να εορτάζουν κάθε ημέρα, όταν καταφέρουν να σπάσουν τα δεσμά της πατριαρχίας, της εργασιακής εκμετάλλευσης, της καταπίεσης.