1. Μόλις την επόμενη ημέρα από τα «νέα θεμέλια φιλίας, κατανόησης και συνεργασίας» στην Κωνσταντινούπολη, χθες Δευτέρα καταγράφηκαν 25 παραβιάσεις από τουρκικά αεροσκάφη και οι 21 ήταν από τουρκικό UAV. Αναμενόμενη συνέχεια μιας θλιβερής παράδοσης, υποκριτικής-αντιφατικής -δόλιας συμπεριφοράς από τον Ερντογάν. Μια μικρή αναδρομή είναι αποκαλυπτική.
Η τελευταία δόλια συμπεριφορά επί Αλ,. Τσίπρα συνέβη κατά τον Δεκέμβριο του 2017 στην Αθήνα κατά την υποδοχή του Τούρκου από τον τότε Πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο. Οι διάλογοι μεταξύ των δύο πολιτικών υπήρξαν έντονοι και ξέφυγαν ακόμα και από το πρωτόκολλο, αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έλαβε το λόγο για δεύτερη φορά μετά τον Τούρκο Πρόεδρο, με τον κ. Ερντογάν να απαντά, σε ένα πρωτοφανές σκηνικό δημόσιας έντασης και πρόκλησης . Στο επίκεντρο βρέθηκε η Συνθήκη της Λωζάννης, καθώς ο μεν Έλληνας Πρόεδρος έσπευσε να υπογραμμίσει ότι η Συνθήκη είναι αδιαπραγμάτευτη, ο δε Τούρκος ομόλογός του άνοιξε όλη τη βεντάλια των διεκδικήσεων της Άγκυρας,
Η πρώτη δόλια συμπεριφορά επί Πρωθυπουργίας Μητσοτάκη έγινε στην Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 2019, με την ευκαιρία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, το κλίμα καλό και το περιεχόμενο διερευνητικό, όπως δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης. Δύο μήνες μετά, τον Νοέμβριο, ο Ερντογάν υπέγραψε το Τουρκολυβικό Μνημόνιο, την πιο επιθετική αναθεωρητική πράξη της Τουρκίας, που άλλαξε την εξωτερική πολιτική της χώρας, όπως και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας, μετά την εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του 40%, περίπου του νησιού, το 1974.
Η δεύτερη, τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους στο Λονδίνο, ένα μήνα μετά δηλαδή, με την ευκαιρία της Συνόδου του ΝΑΤΟ, το κλίμα φυσικά βαρύ, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Στις αρχές Μαρτίου, του επόμενου έτους, τρείς μήνες μετά δηλαδή, εξαπολύθηκε ο υβριδικός πόλεμος στον Έβρο, με την εργαλειοποίηση των μεταναστών. Η Τρίτη, έγινε τον Ιούνιο του 2021, πάλι με την ευκαιρία της Συνόδου του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες, όταν είχε κορυφωθεί η επιθετικότητα της Άγκυρας. Η Ουάσιγκτον και η ΕΕ, ζητούσαν να σταματήσει τις προκλήσεις και να γίνει διάλογος.
Ο Ερντογάν, για να αποφύγει τις πιθανές κυρώσεις, να πάρει την θετική ατζέντα πού ήθελε από την ΕΕ, να στηρίξει και τον τουρισμό, κατέβασε τους τόνους, περιόρισε τις εξόδους των ερευνητικών σκαφών. Από τότε ξεχάστηκαν οι κυρώσεις, ο Ερντογάν πήρε δεσμεύσεις για την θετική ατζέντα, και από το Φθινόπωρο, άρχισε πάλι η επιθετική αναθεωρητική ρητορική του, που έφθασε μάλιστα, μέχρι και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου, με επιχείρημα ότι, παραβιάζεται η Συνθήκη της Λοζάνης του 1923 και του Παρισιού του 1947, προχώρησε στην κατάθεση γραπτώς στον ΟΗΕ, της πρότασης, για την αναγνώριση των δύο κρατών στην Κύπρο, ως προϋπόθεση, για να αρχίσει ο διάλογος για το Κυπριακό, με το ταυτόχρονο άνοιγμα των Βαρωσίων, για την οικονομική εκμετάλλευση από τους Τουρκοκύπριους.
Η τελευταία συνάντηση, είχε ως δικαιολογητική βάση, τον πόλεμο στην Ουκρανία και τα προβλήματα, που μπορεί να δημιουργήσει, στην σταθερότητα και την ασφάλεια, στην περιοχή μας.
Όμως, για να καταλάβουμε την βάση αυτού του επιχειρήματος, πρέπει να δούμε, πως εισπράττουν οι δύο χώρες την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, δηλαδή κατά επιδιώξεις τελείως διαφορετικές και συχνά ασύμβατες για την συμπεριφορά τους εντός του ΝΑΤΟ, στα πλαίσια της Ε.Ε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας κ.α.
2. Ποιός πιστεύει και εμπιστεύεται τον Ερντογάν ότι κάνει και νέα αρχή μετά και αυτή την δίωρη συνάντηση , Κανείς μάλλον. Δεν ξεχνάμε ότι, ο «φιλόξενος οικοδεσπότης» Ερντογάν, τα τελευταία τρία και κάτι χρόνια, έχει αμφισβητήσει επιπλέον στην πράξη, την Κυπριακή ΑΟΖ, τα ομόφωνα ψηφίσματα του ΟΗΕ, για την Κύπρο, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ακόμη και την κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου.
Μικρόψυχος και δόλιος και ο Ερντογάν, νιώθει καλά, αφού είδε να ακυρώνεται η κατασκευή του EastMed, η προοπτική του οποίου τον ενοχλούσε πολύ. Είδε τις περιφερειακές ενεργειακές συμμαχίες της Ελλάδας να περιορίζονται, ενώ αυτός έχει αποκαταστήσει ή έχει ξεκινήσει την αποκατάσταση των σχέσεων με τις ίδιες χώρες, με την υπογραφή μεγάλων οικονομικών συμφωνιών με μερικές από αυτές, ενώ με το Ισραήλ άρχισε να συζητά και πάλι, την ενεργειακή και όχι μόνο συνεργασία. Αλήθεια, πως μπορεί η κυβέρνηση να βλέπει θετικό το ισοζύγιο, των εξελίξεων αυτών;
3. Κατά τα αναμενόμενα μετά από το γεύμα Ερντογάν – Μητσοτάκη η Τουρκία επέστρεψε στη γνώριμη τακτική της προκλητικότητας στο Αιγαίο, αφού τη Δευτέρα καταγράφηκαν 25 παραβιάσεις από τουρκικά αεροσκάφη και οι 21 ήταν από τουρκικό UAV.
Ειδικότερα 21 παραβιάσεις πραγματοποίησε ένα UAV και τέσσερις παραβιάσεις μαχητικά F-16. Σημειώθηκαν όμως και 7 παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών στο οποίο είχε συμμετοχή ένα ακόμη τουρκικό UAV. Υπήρξε δε και εμπλοκή με ελληνικό μαχητικό.
4.ΚΙΝΑΛ: Να εγκαταλείψει η Άγκυρα παράνομες και παράλογες θεωρίες
Θετικά χαρακτήρισε τα μηνύματα από την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν το Κίνημα Αλλαγής, ωστόσο αναμένει την ενημέρωση από τον Κυριακό Μητσοτάκη, εκφράζοντας παράλληλα και κάποιες επιφυλάξεις.
«Θεωρούμε θετικό το όποιο βήμα συμβάλλει στη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής καθώς και στην αποκλιμάκωση των εντάσεων της προηγούμενης περιόδου.
Όμως τα βήματα οικοδόμησης αξιόπιστου διαλόγου έχουν ως προϋπόθεση να εγκαταλείψει ο κ. Ερντογάν παράνομες και παράλογες θεωρίες όπως αυτή της "γαλάζιας πατρίδας" ή της αποστρατικοποίησης των νησιών μας. Σε αυτή την κατεύθυνση αναμένουμε την ενημέρωση από τον πρωθυπουργό», σημειώνει ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του κόμματος.
Επίσης στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται ότι: «Ο σεβασμός της εθνικής κυριαρχίας και του διεθνούς δικαίου είναι μονόδρομος για την ειρήνη, την ευημερία και την σταθερότητα μεταξύ των λαών. Αυτό είναι και το μήνυμά μας προς την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας».
Σε ότι αφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία και τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται, τονίζει ότι «οι αυτοκρατορικές αναθεωρητικές απόψεις ηγετών όπως του κ. Πούτιν, πρέπει να μπουν στο στόχαστρο της διεθνούς κοινότητας» και επισημαίνει:
«Η ανθρωπότητα ζει σε μια νέα πραγματικότητα μετά την παράνομη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ένας πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης με χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες αλλάζει με ραγδαίο τρόπο τις προτεραιότητες των κρατών».