Στο «μικροσκόπιο» όπως είναι αναμενόμενο βρίσκεται και το προφίλ του ιδρυτή της, του πατέρα Αντώνιου ή κατά κόσμον Αντώνη Παπανικολάου, με πολλούς να καταγγέλλουν ότι η συμπεριφορά του δεν ήταν αυτή που ο κόσμος νόμιζε. Η Κιβωτός του Κόσμου βρίσκεται στο στόχαστρο των αρχών την ώρα που οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Στο «μικροσκόπιο» όπως είναι αναμενόμενο βρίσκεται και το προφίλ του ιδρυτή της, του πατέρα Αντώνιου ή κατά κόσμον Αντώνη Παπανικολάου, με πολλούς να καταγγέλλουν ότι η συμπεριφορά του δεν ήταν αυτή που ο κόσμος νόμιζε.
Τίποτα δεν είναι χυδαία, αμαρτωλό και ανάρμοστο μπροστά στην ομορφιά και στην Τέχνη και μάλιστα όταν συνδυάζονται.
Μέτρα για να καταφέρουν να γλιτώσουν ένα πιθανό μπλακ-άουτ στην ενέργεια αναζητούν οι ευρωπαϊκές πόλεις ενόψει Χριστουγέννων αλλα και Πρωτοχρονιάς.
Κουράστηκαν οι Κινέζοι έπειτα από 100 ημέρες lockdown και βγαίνουν στους δρόμους. Εκατοντάδες άνθρωποι στην Κίνα διαδηλώνουν διαμαρτυρόμενοι για τους υγειονομικούς περιορισμούς, σχεδόν τρία χρόνια αφότου εντοπίστηκε στην Ουχάν το πρώτο κρούσμα της Covid-19 παγκοσμίως.
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο Szczecin της Πολωνίας η έκτη συνάντηση των εταίρων του έργου DORGIS. H συνάντηση οργανώθηκε από τον Σύλλογο για παιδιά και εφήβους Karol.
Δεν ξέρω πόσο νομοτελειακό είναι το όλο φαινόμενο για τις εξελίξεις της επικαιρότητας, ή πόσο ειδικό σημάδι του τελευταίου καιρού, όπου φαίνεται να γύρισαν τα πράγματα. Μόνιμα και οριστικά ; Δύσκολο να το πεί κανείς .
Ωστόσο φαίνεται ότι η Ιστορία στον καιρό μας να διορθώνει τα λάθη της, δηλαδή παλιές στρεβλές και προκλητικές εικόνες και καταστάσεις πριν κάποιους μήνες.. Με συνέπεια το δεύτερο εξάμηνο του 2022 να οδηγεί σε διαφορετικές παγκόσμιες εξελίξεις, από εκείνες του πρώτου, με ηττημένες τελικά τις διάφορες δυνάμεις του Κακού.
Ηττημένα, υποβαθμισμένα, ψαλλιδισμένα κάποια εμβληματικά πρόσωπα, «εωσφορικά» για τους φανατικούς, που κλυδώνισαν και προκάλεσαν το παγκόσμιο τοπίο και τις απειλητικές τους πρωτοβουλίες κατά διαφόρων λαών, στα θέματα Δημοκρατίας και Ελευθερίας.
Τρεις τέτοιοι ηττημένοι της πρώτης γραμμής είναι ο « ταραχοποιός του μέλλοντος» Ντόναλντ Τραμπ στα σχέδια του να επιτύχει νίκες στις ενδιάμεσες εκλογές του Κογκρέσου και της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο μεγαλομανής-αναξιόπιστος Ταγίπ Ερντογαν απομονωμένος σε Ευρώπη και ΗΠΑ ως μεγαλοπαράγοντας της ευρύτερης περιοχής μας και ο αρχομανής Βλαντιμήρ Πούτιν ηττημένος στην εισβολή που αποφάσισε κατά της Ουκρανίας, τον δήθεν πόλεμο των δύο εβδομάδων. Μετά την ήττα στη Χερσώνα ,δεν πέτυχαν για τη Μόσχα ούτε η αντεπίθεση ούτε οι πολεμικές αναμετρήσεις στην Κριμαία. Ιδωμεν.
Το βέβαιο είναι ότι και οι τρείς πέτυχαν να συσπειρώσουν, να ενδυναμώσουν τους αντιπάλους-πολέμιους τους και οι ίδιοι να φθαρούν αρκετά και επιπλέον να απομονωθούν .
.
Καλύτερα, πιο αισιόδοξα και διορθωτικά είναι, πλέον, τα πράγματα σε δύο άλλες χώρες της Ευρώπης, στην μία εμφανώς στην άλλη ακόμα αφανώς. Στην Αγγλία οι πολιτικές εξελίξεις παραγκώνισαν την ηγεσία του Μ. Τζονσον ( κακός, ακραίος πολιτικός, ενορχηστρωτής του BREXIT, αν και αρχαιολάτρης ), και των δύο «γυναικών στην εξουσία», που απέδειξαν- κόντρα στις φεμινίστριες - ότι δεν είναι πάντα πρόοδος το φύλο τους στην κρατική εξουσία με την Μ. Θάτσερ ως εξαίρεση σχετικά. Μετά αυτούς τους κλυδωνισμούς, απογοητεύσεις και τις αρνητικές συνέπειες τα πράγματα οδήγησαν στην αυτοθεραπεία της Αγγλίας και του Ευρωπαϊκού κόμματος, χωρίς προσφυγή σε πρόωρες εκλογές ( απόδειξη πολιτικής σταθερότητας) στην Πρωθυπουργία του Ρίσι Σούνακ.
Στην Ιταλία, δύο μήνες μετά τις εκλογές η νέα Πρωθυπουργός Τζόρτζια Μιλόνι όχι μόνο δεν δικαιώνει τους αριστερούς επικριτές της ( και εντός Ελλάδος) ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε ακροδεξιές πολιτικές, ρατσιστικές και αντιευρωπαϊκές, πολιτικές και διαιρετικές, για να συμβεί το ακριβώς αντίθετο σε όλα αυτά. Η νέα Πρωθυπουργός μέχρι τώρα δείχνει να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες όσων την ψήφισαν, μετριοπαθής και στιβαρή απέναντι στους ακραίους εταίρους της, να συνεργάζεται αρμονικά με τις Βρυξέλλες και να έχει άνοδο σε όλες τις δημοσκοπήσεις.
Οι δυνάμεις του Κακού αυτού τους καιρούς αποδεικνύονται φαντάσματα, ξεπερασμένες επιδιώξεις και γνωρίζουν είτε ήττες ή διαψεύδονται.
Θετική εξέλιξη από τις ανησυχίες του πρώτου εξαμήνου είναι ότι δεν πέτυχε η προσέγγιση Πούτιν με τον πανίσχυρο-και πάντα αυταρχικό- Σιν Τζινπινγκ, για αντιδυτικές επιδιώξεις, ενώ έπεσαν οι τόνοι στο θέμα της διεκδίκησης από το Πεκίνο της Ταϊβάν, αιτία έντασης με τις ΗΠΑ. Απέτυχε η προσέλκυση της Ινδίας σε ένα αντιδυτικό μέτωπο στην Ασία από τους τρείς αυτούς ισχυρούς της ηπείρου αυτής..
Καλό σημάδι για την περιοχή τυς Ν.Α Μεσογείου και την Ελλάδα η επανεκλογή ως Πρωθυπουργού του Μπενζαμίν Νετανιάχου ( μετά τον φιλότουρκο προκατοχό του) και η ενδυνάμωση των δεσμών της χώρας μας με την Αίγυπτο, κατά τρόπο προνομιακό. Ακόμα και όσοι πιστεύουν ότι τα πράγματα πήγαν καλύτερα τους τελευταίους μήνες αλλά προσωρινά μόνο και πως μπορούν να χειροτερεύσουν, η απάντηση είναι πως το μέλλον παραμένει ανοικτό για όλες τις προβλέψεις. Πολύ περισσότερο όταν στην Ευρώπη υπάρχουν σημάδια για την άσκηση συνολικής πολιτικής στα μεγάλα θέματα ( ενεργειακά, οικονομικά, Ουκρανικό, Λιβυκό, ΝΑ Μεσόγειος ) με μεγαλύτερη συναντίληψη , ενότητα και ταχύτητα.
Η οικονομία στην Ευρώπη αντιμετώπισε μια δυσμενή συγκυρία εξαιτίας της εισβολής Πούτιν στην Ουκρανία τα τέλη Φεβρουαρίου ήδη εμφανίζει αξιόλογη σταθερότητα και εντυπωσιακό δυναμισμό, κόντρα στη παλαιά παγκόσμια αβεβαιότητα και φοβία. Όσο ειδικότερα για τον πολεμοχαρή Ερντογκάν, που απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο δείχνει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα επανεκλογής του μετά 10 χρόνια εξουσίας, μέσα σε οικονομική κρίση, ισχυρούς ανταγωνιστές στις προεδρικές εκλογές, όπως οι τρείς νικητές δήμαρχοι, η μεγάλη οικονομική κρίση και ο πληθωρισμός, το Κουρδικό και η κοινωνική δυσφορία.
Μια πρώτη ανθολόγηση εξελίξεων μέσα στο 2022, που μας αποχαιρετά σύντομα, μέσα σε ένα κλίμα αισιοδοξίας και ρεαλισμού μαζί. Φαινόμενο ότι το καλό στοιχείο επανέρχεται ή έστω διεκδικεί κάθε τόσο τη θέση και το ρόλο του.
Πάντως, καθώς η Ιστορία διορθώνει τα πρόσφατα λάθη της, μπορούμε να υποδεχθούμε το νέο χρόνο χωρίς μεγάλους φόβους μιας παγκόσμιας πολεμικής ανάμιξης, μιας νέας διεθνούς επιδημίας, μιας απειλητικής ( όπως πριν λίγους μήνες) ενεργειακής και οικονομικής κρίσης). Δεν είναι κι αυτό λίγο.
Πρόκειται για φάρμακο που λαμβάνεται από το στόμα, το οποίο μειώνει τα επίπεδα PCSK9 και τη χοληστερόλη κατά 70% όπως έδειξαν οι δοκιμές σε πειραματόζωα.
O Ρίσι Σούνακ θα προσπαθήσει να μειώσει την μετανάστευση για να διαχειριστεί το ευρύτερο ζήτημα. Να υπενθυμιστεί ότι ο Σούνακ έχει επισκεφθεί την Ουκρανία και υποσχέθηκε ενίσχυση της αεράμυνας.
Πάνω από το 40% των ανθρώπων -δηλαδή τουλάχιστον οι τέσσερις στους δέκα- πιστεύουν ότι «ορισμένοι άνθρωποι είναι ικανοί να ρίξουν κατάρες ή να κάνουν μαγικά που έχουν ως αποτέλεσμα να συμβούν άσχημα πράγματα σε κάποιον». Αμερικανική έρευνα δείχνει ότι η πίστη στις διάφορες μαγικές πρακτικές είναι απρόσμενα εξαπλωμένη παγκοσμίως, αν και με μεγάλες αποκλίσεις από χώρα σε χώρα.
Ο Μπόρις Γκέρσμαν του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στην Ουάσινγκτον, ο οποίος έκανε τη δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «PLoS One», ανέλυσε στοιχεία για περισσότερους από 140.000 ανθρώπους σε 95 χώρες, τα οποία προέκυψαν από δια ζώσης και τηλεφωνικές συνεντεύξεις. Η μελέτη εκτιμά ότι τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στη Γη πιστεύουν στη μαγεία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.
Στο παρελθόν αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι είναι διάχυτη η ιδέα πως ορισμένοι άνθρωποι έχουν υπερφυσικές ικανότητες και μπορούν να προξενήσουν κακό σε άλλους. Η νέα έρευνα είναι η πιο ολοκληρωμένη του είδους της και δείχνει ότι οι θρησκευόμενοι και οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στη μαγεία από ό,τι οι άνδρες.
Πάντως τέτοιες μαγικές πεποιθήσεις υπάρχουν σε όλες τις κοινωνικο-δημογραφικές ομάδες. Οι άνθρωποι με υψηλότερο μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο είναι λιγότερο πιθανό να πιστεύουν στη μαγεία, αν και η διαφορά δεν είναι μεγάλη: οι άνθρωποι με «πολύ καλή» οικονομική κατάσταση έχουν μόνο 6% έως 7% μικρότερη πιθανότητα να πιστεύουν στη μαγεία από ό,τι εκείνοι σε «πολύ κακή» οικονομική κατάσταση.
Διαφορές από χώρα σε χώρα
Υπάρχουν πάντως μεγάλες διαφορές από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα μόνο το 9% των Σουηδών πιστεύουν στη μαγεία έναντι 90% των κατοίκων της Τυνησίας. Διάφοροι πολιτισμικοί, θεσμικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες επηρεάζουν διαφορετικά την πίστη στη μαγεία. Ενδεικτικά, όσο πιο αδύναμοι είναι οι σύγχρονοι θεσμοί σε μια χώρα, όσο πιο χαμηλά τα επίπεδα κοινωνικής εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών, όσο πιο μικρό το επίπεδο καινοτομίας και όσο πιο κομφορμιστική είναι μια κουλτούρα, τόσο αυξάνει η τάση για πίστη στη μαγεία σε μια χώρα μεταδίδει το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζεται, μπορεί να βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, αλλά «όπως δείχνει η έρευνα, οι μαγικές πεποιθήσεις παραμένουν εξαπλωμένες ανά τον κόσμο». Μια έρευνα του κέντρου ερευνών Pew είχε βρει το 2021 πως η πεποίθηση ότι οι άνθρωποι μπορούν να καταραστούν (με επιτυχία) κάποιον γίνεται αποδεκτή από τους πιστούς των περισσότερων μεγάλων θρησκειών (Χριστιανούς, Ιουδαίους, Ισλαμιστές, Ινδουιστές κ.α.).