Άννυ Ποδηματά: Μοντέλα ηγεσίας

Eικόνες και πλάνα από δύο πρόσωπα κυριάρχησαν στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες. Τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ο πρώτος εμφανίστηκε παραπαίων και υποβασταζόμενος από ξένους ηγέτες και παρά την επίσημη εκδοχή του επιτελείου του ότι επρόκειτο για μια σοβαρή κρίση ισχιαλγίας, τα σχόλια περί «μεθυσμένου Γιούνκερ» έδιναν και έπαιρναν σε πολλά -ευρωπαϊκά και μη- ΜΜΕ.

Ο δεύτερος εμφανίστηκε με τον γνωστό «εφ' όλης της ύλης» τσαμπουκά του, που περιελάμβανε επίθεση στη Γερμανία, την οποία χαρακτήρισε «όμηρο της Ρωσίας» στα ενεργειακά, απειλές αποχώρησης των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ λόγω της διελκυστίνδας των αμυντικών δαπανών και προτροπές προς τη Βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι να... κάνει αγωγή κατά της Ε.Ε., την οποία στο μεταξύ είχε αναγορεύσει σε «εχθρό των ΗΠΑ». Οι αντιδράσεις από το ίδιο το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ήταν σφοδρές, με τον γερουσιαστή ΜακΚέιν να κάνει λόγο για «ανακρίβειες και νταηλίκια» και να ευχαριστεί δημοσίως τους (νατοϊκούς) συμμάχους για την υπομονή τους!

Η χαριστική βολή ήρθε λίγα 24ωρα αργότερα, με τον Αμερικανό πρόεδρο να συντάσσεται απροκάλυπτα με την «ισχυρή διάψευση» (!) του Βλαντιμίρ Πούτιν στις κατηγορίες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών περί ανάμειξης της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016.

Ο Γιούνκερ θα συναντηθεί την προσεχή Τετάρτη στην Ουάσινγκτον με τον Τραμπ. Η επίσκεψη αποτελεί μια ύστατη προσπάθεια ανεύρεσης κάποιου πεδίου συνεννόησης στη διαρκώς επιδεινούμενη σχέση Ε.Ε. - ΗΠΑ. Αιχμή του δόρατος τα μέτρα προστατευτισμού, που ξεκίνησαν με τους αμερικανικούς δασμούς στον χάλυβα και το αλουμίνιο και ισχυρή την πιθανότητα να συμπεριλάβουν από το φθινόπωρο και την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, οδηγώντας πια σε έναν γενικευμένο εμπορικό πόλεμο με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.

Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τι θα βγει από τη συνάντηση αυτή. Δεν είναι, όμως, μόνο η ουσία των συζητήσεων που μετράει. Είναι και το προφίλ των ανθρώπων, το αξιακό τους υπόβαθρο, το ηγετικό μοντέλο που εκπροσωπούν και η σηματοδότηση για τον κόσμο του αύριο.
Εντάξει, ο Γιούνκερ μπορεί και να πίνει κανένα ποτηράκι παραπάνω.

Δεν θα πούμε «μπράβο», αλλά ούτε θα τον κανιβαλίσουμε διότι εκπροσωπεί ένα ηγετικό μοντέλο που σαρώνεται από το γενικευμένο κύμα αντισυστημισμού. Ενα ηγετικό μοντέλο με αδυναμίες και ανεπάρκειες που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά και με κάποιες σταθερές αξίες και αρχές, χωρίς τις οποίες ο κόσμος θα μετατραπεί σε μια μεγάλη αρένα συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων κάθε είδους. Τις αρχές του σεβασμού του άλλου και του διαφορετικού, της επίλυσης των προβλημάτων με διάλογο και διάθεση συνεννόησης, της αναγνώρισης της αξίας ενός πολυ-πολικού και πολυ-πολιτισμικού κόσμου.

Το άλλο μοντέλο, το ανερχόμενο, είναι το μοντέλο της ηγεσίας του «τσαμπουκά». Το νταηλίκι, που λέει και ο γερουσιαστής ΜακΚέϊν.

Είναι ένα μοντέλο αυταρχικό, εθνοκεντρικό ή και εθνικιστικό, απρόβλεπτο και ανεξέλεγκτο, γιατί από τη φύση του είναι αλαζονικό και υπεροπτικό απέναντι σε κάθε είδους λογοδοσίες. Αξιοποιεί την υπαρκτή κρίση εκπροσώπησης και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και χειραγωγεί τον λαό με στόχο τη διεύρυνση της εξουσίας και της επιρροής του. Αδιαφορεί για τις ζημιές και τα θύματα που δημιουργεί στο διάβα του και δεν έχει ενσυναίσθηση για τον διπλανό γιατί η μόνη αξία που αναγνωρίζει είναι η ισχύς του.

Το μοντέλο της ηγεσίας του «τσαμπουκά» είναι βέβαιο ότι μεσομακροπρόσθεσμα θα καταρρεύσει. Γιατί είναι μοντέλο ψευδεπίγραφης ισχύος που δεν λύνει προβλήματα αλλά δημιουργεί. Το πόσος χρόνος θα χρειαστεί γι' αυτό είναι άγνωστο αλλά και συναρτώμενο με το πόσοι από εμάς, λαοί και άνθρωποι, θα καταφέρουν να αντισταθούν στην ψεύτικη λάμψη των τσαμπουκάδων.

*Πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, δημοσιογράφος

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline