Εξένισε, ωστόσο, το γεγονός ότι ο κ. Μπάιντεν, ερωτηθείς εάν θεωρεί ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είναι «φονιάς», έγνεψε αρχικώς καταφατικά και στη συνέχεια συμφώνησε διά ζώσης. Παρεμπιπτόντως, όταν ανάλογο ερώτημα είχε τεθεί στον κ. Τραμπ το 2017 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ απήντησε μάλλον ευφυώς: «Υπάρχουν πολλοί φονιάδες. Πιστεύετε ότι η πατρίδα μας είναι τόσο αθώα;».
Η πρώτη επίσημη αντίδραση της Μόσχας αγνόησε τον χαρακτηρισμό του κ. Πούτιν ως «φονιά» από τον κ. Μπάιντεν. Απλώς αναίρεσε τα όσα αναφέρονται στην έκθεση των Μυστικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ περί εξουσιοδοτήσεως επιχειρήσεων από τον κ. Πούτιν για στήριξη του κ. Τραμπ στις εκλογές του 2020.
Την επομένη ο Ρώσος πρόεδρος, αφού διερωτήθη τι θα μπορούσε να απαντήσει στον Αμερικανό ομόλογό του, ευχήθηκε: «Να είσαι υγιής. Του εύχομαι καλή υγεία», προσθέτοντας πως πράγματι το εννοεί, δίχως ίχνος ειρωνείας. Αλλά δεν είναι βέβαιο ότι ο κ. Μπάιντεν και οι συν αυτώ θεώρησαν ειλικρινή τη διευκρίνιση.
Αμεση αντίδραση των ηγετών της Δύσεως δεν υπήρξε, όταν γραφόταν το κείμενο αυτό. Τα έχασαν μάλλον οι άνθρωποι. Για λόγους ιστορικούς και μόνον επισημαίνεται πως όταν στις 8 Μαΐου 1983, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν είχε χαρακτηρίσει τη Σοβιετική Ενωση ως «Αυτοκρατορία του Κακού» ρίγη διαπέρασαν κυριολεκτικώς την ανθρωπότητα. Πρόκειται απλώς για διαφορά μεγεθών και έρματος πολιτικού.
Κάποιοι θα πουν ότι η τηλεοπτική εμφάνιση του κ. Μπάιντεν στο ABC ήταν απλώς ένα «ροντάρισμα» του νέου Αμερικανού προέδρου ενόψει της πρώτης συνεντεύξεως που ανακοινώθηκε ότι θα δώσει την επομένη Πέμπτη – δύο μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, ρεκόρ καθυστερήσεως εν σχέσει με ό,τι συνέβη την τελευταία εικοσαετία. Αν έτσι έχουν τα πράγματα μάλλον η ιδέα υπήρξε ατυχής.
Ομως, όπως και να το κάνουμε, ο κ. Μπάιντεν είναι πρόεδρος των ΗΠΑ και εάν όντως έχει την πρόθεση να υψώσει τείχος ανάμεσα στη Δύση, και στη Ρωσία με την Κίνα, τότε το τίμημα θα το πληρώσει η Ε.Ε. και ειδικώς η Γερμανία, από την ηγεσία της οποίας αποχωρεί η πολύπειρη καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ. Και ίσως τότε κάποιοι από τους ορκισμένους πολέμιους του κ. Τραμπ να νοσταλγήσουν ακόμη και τη βάναυση ενίοτε συμπεριφορά του τέως Αμερικανού προέδρου απέναντι στους ηγέτες της Ευρώπης.