NonPaperNews - Για να μετέχεις στα γεγονότα

Πριν από λίγες ημέρες έγινε viral στο ελληνικά social media μια φωτογραφία του Γ. Κατρούγκαλου ο οποίος εμφανιζόταν με γραβάτα πριν τη συνάντηση του με το «κουαρτέτο» και κατά την έξοδο του, η γραβάτα είχε γίνει καπνός. Παράλληλα ήταν φανερά καταβεβλημένος.

Η αλήθεια είναι ότι ο υπουργός Εργασίας είναι κόκκινο πανί σήμερα για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Βάλλεται πανταχόθεν και ανελέητα. Βέβαια προκάλεσε τη μοίρα του ο ίδιος, καθώς το πόνημα για το ασφαλιστικό φέρει την υπογραφή του.

Στα πολιτικό-δημοσιογραφικά πηγαδάκια εμφανίζεται πλέον ως υπουργός υπό παραίτηση. Ο πρωθυπουργός ψάχνει για ένα εξιλαστήριο θύμα, προκειμένου να εκτονωθεί η ένταση με τους αγρότες και ο συγκεκριμένος υπουργός προσφέρεται για θυσία στο βωμό της αριστεράς.

Η απόφαση για τον κ Κατρούγκαλο φαίνεται ότι έχει ληφθεί και αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας κατά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου δεν έκανε την παραμικρή αναφορά για να τον καλύψει πολιτικά.

Είμαστε ότι σίγουροι ότι ύστερα από αυτή την ομιλία θα κόπηκαν τα γόνατα στον υπουργό Εργασίας.

Εκείνα τα δίσεκτα χρόνια είχαν επισυμβεί χιλιάδες και χιλιάδες πνιγμοί ανθρώπων στην Μεσόγειο, κοντά σ ένα νησί των ιταλικών ακτών , τη Lampedusa, και σ' άλλες περιοχές της Μεσογείου, και στο Ανατολικό Αιγαίο Πέλαγος. Φυγάδες ήταν, δυστυχισμένοι, που έφευγαν προς τις ακτές της Τουρκίας και Λιβύης, για ν' αποφύγουν το μαύρο, υποκινούμενο φονικό που αναπάντεχα γι' αυτούς είχε ενσκήψει στις χώρες τους. Έρχονταν και από το Πακιστάν και το Ιράκ και το Αφγανιστάν και τώρα από τη Συρία. Ένας ανηλεής άνεμος θανάτου ήταν που τους αφάνιζε στα μέρη τους, κι έφευγαν – καραβάνια φυγάδων – παρατώντας τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους , παίρνοντας μαζί τους τις οικονομίες τους και τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να τα περισώσουν. Έφταναν με κίνδυνο και μύριες κακουχίες ως τις ακτές της Μεσογείου για να περάσουν στην Ευρώπη και να σωθούν. Αλλά το πέρασμα στη Μεσόγειο – και παρά τα υπέρογκα ποσά χρημάτων – που πλήρωναν στα « σκοτεινά, διαπλεκόμενα φονικά δίκτυα της διαφυγής» ήταν γι' αυτούς κάποτε εξαιρετικά άσπλαχνο. Και χιλιάδες είχαν πνιγεί στη Μεσόγειο. Και εξακολουθούσαν να χάνονται έως τις έσχατες μέρες. Γυναίκες με τα μικρά τους παιδιά στην αγκαλιά , με το σβησμένο, παγωμένο χαμόγελο της ελπίδας , σε μια έκφραση αιώνιας, απέραντης οδύνης. Έτσι όπως τα κύματα των φυγάδων διογκώνονταν, πολλοί Ευρωπαίοι τα εξέλαβαν ως τη μέγιστη απειλή για την Ευρώπη και τις χώρες τους, καθένας ξεχωριστά. Και πολλοί βιάζονταν να κλείσουν ερμητικά τα σύνορά τους. Και από τους φυγάδες που είχαν την τύχη επιτέλους να περάσουν στην Ευρώπη έλεγαν πως παραπάνω από δέκα χιλιάδες παιδιά είχαν οριστικά χαθεί. Και κανένας δεν φαινόταν να ξέρει ποια ήταν η πραγματική τους μοίρα, καθώς εκείνα τα δίσεκτα χρόνια του σκοτεινού εμπορίου επιτρεπόταν το καθετί. Και πολλούς ανθρώπους για διάφορους λόγους θυσίαζαν ακόμα και για να εμπορευτούν ζωτικά τους όργανα.

Είχαν κυκλοφορήσει τότε και απίστευτες μάλλον φήμες, ότι τάχατες τα νερά της Μεσογείου είχαν γεμίσει φαντάσματα! Πως κατά τις βαθιά σκοτεινές νύχτες άνθρωποι που ταξίδευαν με κρουαζιερόπλοια και σε φορτηγά και σε ψαράδικα είχαν δει , στο αντιφέγγισμα που έριχναν τα φώτα των καραβιών , παράξενες οπτασίες να αναδύονται από το σκοτεινό βάθος της θάλασσας . Ήταν γυναίκες, σκελετωμένες και καταφαγωμένες από τα ψάρια που κρατούσαν ακόμα σφιχτά τα παιδιά τους πάνω στο στήθος τους και έτειναν ικετευτικά τα χέρια προς τους ναυτικούς και προς τους αμέριμνους επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων και προς τους ψαράδες. Ήταν σκελετοί ανθρώπων που άπλωναν κι άπλωναν ικετευτικά τα χέρια προς το μαύρο κενό. Κάποιοι - που φαίνεται πως είχαν κάποτε παρακολουθήσει σχετικές παραστάσεις -έλεγαν πως έμοιαζαν και με χορό αρχαίας τραγωδίας. Μόνο που αυτοί ήταν όλοι τους σκελετοί που ανυψώνονταν εναγώνια και χάνονταν πάλι στα βαθιά σκοτεινά νερά της θάλασσας. Εκεί που δεν μπορούσαν να φωτίσουν τα φώτα των πλοίων ή ακόμα και το ισχνό φεγγαρόφωτο.

Έτυχε τότε, στα δίσεκτα εκείνα χρόνια -που απειλούσαν να γίνουν όλο και πιο δίσεκτα για όλους τους ανθρώπους – να ξανάρθει στη ζωή μια παλιά , σπουδαία Μάγισσα της Ανατολής. Που περιοδεύοντας στην Ασία έτυχε να περάσει και από το Αφγανιστάν και το Ιράκ και τη Συρία, και να φτάσει και ως τις τουρκικές ακτές. Εκεί πληροφορήθηκε για τις χιλιάδες ανθρώπους που είχε καταποντίσει η θάλασσα και για τα παιδάκια, και για τις μάνες των παιδιών που τα κρατούσαν σφιχταγκαλιασμένα στο βυθό. Και για τους άντρες που μόνοι κι αβοήθητοι, πάλεψαν ώρες γενναία με τα κύματα να περισώσουν τα μικρά τους τα παιδιά, κρατώντας τα ώρες πάνω από το κύμα του θανάτου. Κι οι δυνάμεις τους δε λύγιζαν. Μα που όμως ήταν μικρότερες από τον φονικό άνεμο και τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Έτσι που, σε μια στιγμή, στην έσχατη απόγνωση και με την καρδιά τους κομματιασμένη βρέθηκαν να κρατάνε τα παιδιά τους, νεκρά πλέον, στα βαριά καταπονημένα χέρια τους. Και παρά τον υπεράνθρωπο - παλικαρίσιο αγώνα των ευγενικών ψαράδων των νησιών και των ακάματων εθελοντών, που εκατοντάδες των φυγάδων είχαν περισώσει κι εξακολουθούσαν να μάχονται να περισώσουν. Η καλή Μάγισσα έμαθε ακόμα και για τα φαντάσματα που είχαν πλημμυρίσει το Αιγαίο και όλη τη Μεσόγειο.

Ξημέρωνε μια πολύ κρύα μέρα και φυσούσε δυνατός βοριάς. Η καλή Μάγισσα βρέθηκε καταντικρύ σε δύο παλιά παμπάλαια καράβια, έτοιμα να σηκώσουν άγκυρα για τα νησιά του Αιγαίου. Αν και στο κατάστρωμα τα παιδάκια τουρτούριζαν από το κρύο , οι εκατοντάδες των φυγάδων φαίνονταν να διατηρούν βάσιμες τις ελπίδες της σωτηρίας τους. Αλλά μακριά ο δυνατός βοριάς ανύψωνε τα κύματα. Και η καλή Μάγισσα δεν δυσκολεύτηκε να καταλάβει τι ακριβώς θα συμβεί: η τρικυμία να συντρίψει τα σαπιοκάραβα ή το πιθανότερο, αυτοί που τα οδηγούσαν να τα εγκαταλείψουν ακυβέρνητα καταμεσής της θάλασσας. Και τότε , σε μια στιγμή σαν ξαφνική λάμψη , πέρασε από το νου της να κάμει κάτι για να τους περισώσει. Κι ύψωσε το μαγικό ραβδί της, έτσι σαν απειλή και σαν φοβέρα, και σαν οίκτο και σαν έλεος. Και ψιθύρισε τρεις μόνο μαγικές λέξεις που ήταν ως να έγιναν ένα και να χάθηκαν μέσα στο βουητό του ανέμου. Και ξαφνικά οι επιβάτες των καραβιών , οι δύστυχοι φυγάδες μεταμορφώθηκαν σε σκυλιά. Μόνοι με ανθρώπινη μορφή απόμειναν δύο από το πλήρωμα του σκάφους, ο καπετάνιος και ο βοηθός του. Που κατάπληκτοι γύρω τους, και καθώς τα σκάφη έβγαιναν προς την ανοιχτή θάλασσα, έβλεπαν δεκάδες και δεκάδες σκυλιά μεγαλύτερα και μικρότερα, χαριτωμένα και λιγότερο χαριτωμένα, να χοροπηδούν γύρω τους, και τα σκάφη να προχωρούν στ' ανοιχτά σαν να 'χαν μια δική τους θέληση και τους εαυτούς τους να βρίσκονται σε μια κατάσταση παράξενης σύγχυσης.

Και η καλή Μάγισσα της Ανατολής βγάζοντας αμέσως το υπερσύγχρονο κινητό της (smartphone), έστειλε προς όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και προς όλα τα κανάλια παγκόσμιας ενημέρωσης, το μήνυμα « Δυο σαπιοκάραβα φορτωμένα με σκυλιά ταξιδεύουν στο τρικυμισμένο Αιγαίο, σε λίγο τα καράβια θα βυθιστούν και κανένα από τα καημένα τα σκυλιά δεν θ' αποφύγει το θάνατο....».

Και έριξε στο μήνυμα όλο το βάρος της μαγικής της δύναμης.

Έτσι που πλημμύρισε το διαδίκτυο και το μήνυμα έφερε το γύρο του κόσμου: «Δυο σαπιοκάραβα φορτωμένα σκυλιά κινδυνεύουν να βυθιστούν στο Αιγαίο» .

Η καλή Μάγισσα της Ανατολής απόμεινε ακίνητη στην έρημη ακτή με την καρδιά της σφιγμένη κι έχοντας τα μάτια της προσηλωμένα στην οθόνη του πιο εξελιγμένου smart phone, που το είχε μόλις προμηθευτεί από την Ταϊβάν, κατά τη μεγάλη της περιήγηση στον κόσμο της Ανατολής.

Είχαν περάσει σχεδόν είκοσι λεπτά από την ανάρτηση στο διαδίκτυο και τα σκάφη που κατευθύνονταν προς τα ελληνικά νησιά φαίνονταν σαν ακυβέρνητα γιατί ο καπετάνιος και ο βοηθός του τα'χαν σχεδόν χαμένα βλέποντας να μεταφέρουν τόσα σκυλιά και στην πραγματικότητα δεν ήξεραν προς τα πού να κατευθύνουν το σκάφος. Ήταν ως κάτι να τους εξαφάνιζε την προσωπική τους βούληση. Έτσι που τα σκάφη, άλλοτε να κατευθύνονται κατά το μέρος της Χίου, ύστερα πάλι κατά το μέρος της Μυτιλήνης, ενώ η θάλασσα γινόταν όλο και περισσότερο φουρτουνιασμένη. Κι ο παγερός αέρας έμοιαζε με υπόκωφο ουρλιαχτό. Και μόνο η καλή Μάγισσα της Ανατολής απόμενε ασάλευτη στην ακτή περιμένοντας ένα σημάδι.

Και το ευοίωνο σημάδι δεν άργησε να φανεί! Πρώτη, κι από τη μακρινή Μελβούρνη αντέδρασε η Royal Society for the Prevention of Cruelity to Animals. To ηχηρό παγκόσμιο μήνυμά της απαρτιζόταν από δύο μόνο λέξεις: Save the Dogs.

Ελάχιστα μόλις λεπτά μετά, αντέδρασε και το Eurogroup for Animals με μία σθεναρή δήλωση, που έκαμε αμέσως τον γύρο του κόσμου: Save the poor Dogs which are in great danger in Aegean Sea.
Από τη Γαλλία μάλιστα και από την FBΒ- Foundation Brigitte Bardot έκαμε το γύρο του κόσμου μια σθεναρή και συναισθηματική δήλωση: « Pas autre cruaute criminelle aux malheureux chiens-Όχι άλλη εγκληματική σκληρότητα προς τα δύστυχα σκυλιά».

Ήταν απίστευτο! Μισή ώρα μετά, η καλή Μάγισσα της Ανατολής έκπληκτη έβλεπε πως τα δυο καράβια, τα βαρυφορτωμένα με τόσες ποικιλίες σκυλιών, είχαν γίνει πρώτη παγκόσμια είδηση σε όλα τα μεγάλα κανάλια διεθνούς ενημέρωσης. Είδε την είδηση να διατρέχει και το Facebook και το Linkedin. Πρώτο απ'όλα τα κανάλια, και καθώς τα δύο καράβια πλησίαζαν προς τις ακτές της Λέσβου-και πάλι κατά τις τουρκικές ακτές-, και παρά τις τόσο αντίξοες συνθήκες, το CNN Turk έστειλε ελικόπτερο με κάμεραμαν που εναγωνίως προσπάθησε να προσεγγίσει τα καράβια και να στείλει τα πρώτα ζωντανά πλάνα. Που αναμεταδόθηκαν αμέσως σε ολόκληρη την Ευρώπη και την Αμερική.

Ένα παγκόσμιο ενδιαφέρον που διογκώθηκε αστραπιαία: εκατομμύρια άνθρωποι μέσω του Face book καλούσαν όλους τους αρμόδιους να ενδιαφερθούν, απευθυνόμενοι και προς τις ελληνικές αρχές να περισώσουν οπωσδήποτε τα δύστυχα εκείνα ζώα, που κινδύνευαν, όχι μόνο από την τρικυμία, αλλά και από το ότι οι πλοίαρχοι των δύο εκείνων περίεργων καραβιών, δεν αποφάσιζαν να προσεγγίσουν ένα ελληνικό νησί, ούτε και να επιστρέψουν στις τουρκικές ακτές. Η ελληνική ακτοφυλακή είχε ήδη προσεγγίσει τα δύο πλοία, μόλις αυτά είχαν περάσει στα ελληνικά χωρικά ύδατα αλλά δεν μπορούσε να έχει καμία επικοινωνία με το πλήρωμα στα δύο σκάφη. Και δεν μπορούσε να εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει και τι ακριβώς ήταν το πιο παράλογο γεγονός που είχε ποτέ συμβεί στον κόσμο: δυο βαρυφορτωμένα σαπιοκάραβα με ποικιλίες σκυλιών, μικρών και μεγαλύτερων, που γυρόφερναν διαρκώς το κατάστρωμα των δύο καραβιών, όπως φαινόταν καθαρά από τα διαρκώς αποστελλόμενα πλάνα του CNN. Γινόταν κάτι το απίστευτο: μια παγκόσμια κοινή γνώμη που ν'απαιτεί τη σωτηρία των δύστυχων εκείνων σκυλιών, που πραγματικά κινδύνευαν. Οργανώσεις στην Ευρώπη ενεργοποιήθηκαν. Πολλοί μιλούσαν για διοργάνωση συλλαλητηρίων στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, τη Ρώμη, το Παρίσι, το Βερολίνο, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες...Η FRONTEX έστειλε τα δικά της σκάφη. Τουρκικές ακταιωροί περιέπλεαν κοντά στις τουρκικές ακτές. Ένα κομφούζιο.

Κόντευε μεσημέρι. Και τα δύο σκάφη εξακολουθούσαν να περιπλανιώνται μεταξύ Λέσβου και Χίου. Ο βοριάς γινόταν όλο και δυνατότερος και τα κύματα του Αιγαίου όλο και περισσότερο αφρισμένα και απειλητικά. Το πρωτοφανές παγκόσμιο ενδιαφέρον εξακολουθούσε να διογκώνεται στο έπακρο. Και από πλευράς Ισραήλ εμφανίστηκε πραγματικό ενδιαφέρον από την "Foundation for Promotion of Animal Adoption". Και από πλευράς των ΗΠΑ, PETA: People for the Ethical Treatment of Animals. Καλιφόρνια: Dedication and Everlasting Love to Animals Rescue. Aκόμα και από την, λιγότερο ενδιαφερόμενη για τα ζώα, Ιαπωνία, ενεργοποιήθηκαν κάποια γραφεία: Animal Rights for Japan. Και από την Ελλάδα, Σύλλογος Μέριμνας Απροστάτευτων Ζώων «Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης». Και Santorini Animal Welfare Association (SAWA)...

Από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης- Ευρωπαϊκό Συμβούλιο -ανακοινώνεται, σχεδόν ακαριαία: «Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν είναι δυνατόν να ανεχθεί να χαθούν οι θαυμαστές ποικιλίες σκυλιών που βρίσκονται στα δύο αυτά καράβια, καταμεσής πλέον στο τρικυμισμένο Αιγαίο». Είναι απίστευτο: πολλές ευρωπαϊκές χώρες δήλωσαν ευθαρσώς και αμέσως ότι θα δέχονταν να φιλοξενήσουν για απεριόριστο χρόνο τα δύστυχα εκείνα πλάσματα. Ακόμα και η Σλοβακία και η Ουγγαρία και η Δανία και η Αυστρία...Η συνθήκη Σένγκεν αποτελεί κορυφαίο επίτευγμα που συμπεριλαμβάνει όλα τα ζωντανά πλάσματα. Σχολιαστές μεγάλων ραδιοτηλεοπτικών δικτύων μετέδιδαν και αναμετέδιδαν από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση ότι η διάθεση των ποικιλιών εκείνων των πολύ δυστυχισμένων σκυλιών δεν αποτελούσε καν θέμα της Συνθήκης Σένγκεν. Ήταν καθαρά ζήτημα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αλλά περιέργως και από πλευράς Κίνας έγινε η ευκρινής δήλωση ότι το να χαθούν τα δύστυχα εκείνα ζώα δεν θα μπορούσε να το ανεχθεί ο κινεζικός πολιτισμός. Το ίδιο κι από πλευράς Ινδίας ακόμα και από την Αφρική, AFRICA NETWORK FOR ANIMAL WELFARE γίνεται η αγωνιώδης παρατήρηση ότι τα δύστυχα εκείνα ζώα έπρεπε με κάθε τρόπο και μέσον να σωθούν. Ακόμα και από πλευράς Ρωσίας έγινε η δήλωση ότι τα σκυλιά έπρεπε να σωθούν. Ο θάνατός τους αντιβαίνει προς τον ρωσικό πολιτισμό».

Ένας σχολιαστής ραδιοτηλεοπτικού δικτύου παγκόσμιας εμβέλειας επισήμανε τότε ότι το ζήτημα της διάσωσης ήταν ένα ζήτημα του παγκόσμιου πολιτισμού -ένα άλμα της σύγχρονης σκέψης- και γι'αυτό θα όφειλε να παρέμβει άμεσα, αποτελεσματικά και σωτήρια ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, ακόμα και το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών! Ή-και κυρίως- η « Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες». Και πράγματι στις 15.15 ώρα Ελλάδας, εκπρόσωπος του ΟΗΕ δήλωσε ότι τα σκυλιά που επιβιβάζονταν στα δύο σκάφη έπρεπε απαρεγκλίτως να διασωθούν ακόμα και να περάσουν με απόλυτη ασφάλεια στις χώρες της Ευρώπης. Και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου θα ήθελε να τα δεχτεί.

Η καλή Μάγισσα της Ανατολής ένιωσε στιγμιαία ευτυχισμένη. « Θα τους ξαναδούν κάποτε ανθρώπους! Μακάρι να μπορούσα να σταματήσω και τον πόλεμο και το φονικό», ψιθύρισε. Μα ήξερε πως η δύναμή της δεν έφτανε ως εκεί...

Αργά το μεσημέρι εκείνης της πολύπλαγκτης μέρας, (που καταγράφηκε αργότερα ως γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας), δεκάδες γριούλες και παιδιά από το νησί της Λέσβου και της Χίου, κατευθύνονταν αργά προς τα λιμάνια και τις παραλίες, καθώς τελικά είχε επιβεβαιωθεί η είδηση ότι τα δύο σκάφη θα προσεγγίσουν τη Λέσβο και τη Χίο. Κρατούσαν τα καλαθάκια τους γεμάτα τροφές για τα δύστυχα εκείνα πλάσματα, πού ξέρεις, έλεγαν, κάποτε μπορεί να ήταν και άνθρωποι!

Σπύρος Βρεττός
Συγγραφέας – Δ.φ.

Ο Χίτλερ μπορεί να έκανε φρικαλεότητες κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, αλλά όπως φαίνεται είχε και κλίση στις καλές τέχνες. Μία συλλογή από 29 ζωγραφικά έργα του βγαίνουν στο σφυρί στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας, που αποκαλύπτουν ότι ο Αδόλφος μπορεί να μην έγινε ποτέ γνωστός καλλιτέχνης, αλλά σίγουρα ήταν διπλή προσωπικότητα...

Οι πιέσεις που δέχεται η κ. Μέρκελ στη χώρα της λόγω της αυξημένης ροής των μεταναστών, καθώς και η κάθετη πτώση της δημοτικότητά της, την έχουν οδηγήσει τρείς φορές από την αρχή του έτους, στους κόλπους της Άγκυρας και του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, με τον οποίο συμφώνησε να συμπράξουν Τουρκία και Γερμανία προς την κατεύθυνση ανάμειξης του ΝΑΤΟ στην περιοχή του Αιγαίου.

του Δημήτρη Κοντογιάννη

Η εβδομάδα που πέρασε ίσως να ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ χειρότερη και από εκείνη που προηγήθηκε της υπογραφής του τρίτου μνημονίου. Ακόμα και όταν έγινε η κολωτούμπα στα τέλη του καλοκαιριού, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την αύρα του νικητή, είχε αυτοπεποίθηση, είχε αυτό που συμπυκνώνεται στη φράση "ηθικό πλεονέκτημα". Η προηγούμενη εβδομάδα έγδυσε τον ΣΥΡΙΖΑ από κάθε ίχνος υπερηφάνειας, αυτοπεποίθησης, ηθικού πλεονεκτήματος και, σε πολλές περιπτώσεις, αξιοπρέπειας. Από σοβαρά θέματα όπως οι μαζικές διαδηλώσεις που εκ προοιμίου γνωρίζουμε ότι θα είναι άκαρπες ή την απόρριψη του ήδη σκληρού ασφαλιστικού από τους θεσμούς, έως άλλα σχεδόν αστεία, όπως η μη απολογία του γραμματέα της νεολαίας το κόμματος ή τα αγγλικά του Πρωθυπουργού... Οι σφαλιάρες ήταν απανωτές, με κερασάκι στην τούρτα το "ηλίθιε" που "δεν εννοούσε" ο Σόιμπλε. Εδώ όμως δεν θα ασχοληθούμε με κανένα από αυτά τα θέματα.

Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε με κάτι τόσο βαρετό, που πέρασε και σχεδόν δεν ακούμπησε: την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Πάγια θέση μου ήταν ότι δεν έχουμε δημοκρατία, αλλά κάτι σαν δημοκρατία. Ότι ναι μεν ως λαός έχουμε κάποια εξουσία, αλλά τα κόμματα και οι μηχανισμοί τους έχουν περισσότερη. Αυτή τη μικρή εξουσία που έχουμε έρχεται να μας τη στερήσει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής με τον νέο εκλογικό του νόμο, του άξονες του οποίου δημοσιοποίησε στην εβδομάδα που πέρασε.

Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε σε όσα αποκαλύπτει ο Υπουργός είναι η επιστροφή της καραμέλας των 200 Βουλευτών. Αφού δεν κουράζονται αφελείς πολιτικοί να επαναφέρουν τη συγκεκριμένη πρόταση, δεν κουράζομαι να την αναλύω (ελπίζοντας να μη κουράζω στην πορεία εσένα αναγνώστη).

Η Ελλάδα έχει 55 εκλογικές περιφέρειες (χώρια το επικρατείας, το οποίο για να μη ξεφύγουμε τελείως θα αφήσω αυτή τη φορά εκτός συζήτησης). Από αυτές τις 55 περιφέρειες οι 7 είναι ήδη μονοεδρικές. Άρα μένουν 48 περιφέρειες που έχουν την άνεση να χάσουν έστω και έναν Βουλευτή. Υπάρχουν όμως και οι διεδρικές, οι οποίες προφανώς δεν μπορούν να χάσουν περισσότερους από έναν. Οι διεδρικές περιφέρειες είναι και αυτές 7, άρα μένουν 41 περιφέρειες που μπορούν να χάσουν περισσότερους από 1 Βουλευτές. Αν βλέπετε που το πάω, οι τριεδρικές είναι συνολικά 12.

Είναι λοιπόν σχεδόν σίγουρο ότι αν οι Βουλευτές από 300 γίνουν 200 τότε πολλές τριεδρικές και όλες οι διεδρικές θα γίνουν τελικά μονοεδρικές (περισσότερα μαθηματικά πάνω σε αυτό στο τέλος του κειμένου). Ας πούμε για το παράδειγμά μας ότι όλες οι τριεδρικές και οι διεδρικές γίνονται μονοεδρικές. Άρα από 7 οι μονοεδρικές περιφέρειες θα γίνουν ξαφνικά 26. Ας εστιάσουμε λοιπόν στα προβλήματα που δημιουργούνται, γιατί θα δούμε να γίνονται αυτά που κοροϊδεύουμε στους Αμερικάνους και δεν θα το έχουμε πάρει χαμπάρι.

Προφανώς αν μειωθεί ο αριθμός των Βουλευτών δεν θα παραμείνει το ίδιο και το μπόνους των εδρών για το πρώτο κόμμα (όπως είπε σε πρόσφατες δηλώσεις του και ο Π. Κουρουμπλής). Ας πούμε λοιπόν ότι το πρώτο κόμμα παίρνει 20 μπόνους έδρες -το ίδιο παράδειγμα στέκει και με 10 και με 30 και με 35, αλλά ας το δούμε πρώτα με 20 για να καταλάβουμε τον κίνδυνο. Έστω λοιπόν ότι το πρώτο κόμμα έχει 3% διαφορά από το δεύτερο και παίρνει 20 έδρες μπόνους. Δυνατή και σχετικά άνετη νίκη για το πρώτο κόμμα, που όμως μπορεί να είναι δεύτερο κόμμα μέσα στη Βουλή. Ναι, αν το δεύτερο κόμμα κερδίσει όλες τις μονοεδρικές που δημιουργούνται, τότε θα είναι εκείνο πρώτο σε αριθμό Βουλευτών παρά την ήττα του. Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο σενάριο.

Σκεφτείτε την περίπτωση που το πρώτο κόμμα κερδίζει με 0,1%, παίρνει το μπόνους των 20 εδρών και ταυτόχρονα κερδίζει όλες τις μονοεδρικές. Τότε το πρώτο κόμμα θα μπορεί να έχει αυτοδυναμία με ποσοστό αρκετά κάτω από 30% -και όποιος αμφιβάλλει του το αποδεικνύω και μαθηματικά. Με άλλα λόγια, δημιουργούνται περιφέρειες-κλειδί, όπως υπάρχουν και στην Αμερική πολιτείες-κλειδί, που θα καταλήξουν να είναι το μόνο που απασχολούν τα κομματικά επιτελεία. Παρεμπιπτόντως, στις ΗΠΑ το 14% μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο κόντρα στο υπόλοιπο 86%, απλά και μόνο επειδή ανήκει στις περιφέρειες κλειδί.

Αν σκέφτεστε "καλά όλα αυτά, αλλά σιγά μη γίνουν τόσες πολλές μονοεδρικές", δεν έχετε άδικο. Και εγώ πιστεύω ότι, φοβούμενος το πολιτικό κόστος, δεν θα φτιάξει τόσες πολλές μονοεδρικές αλλά θα γεμίσουμε με διεδρικές. Αν το καλοσκεφτείτε όμως, ακόμα και έτσι οι Βουλευτές που χάνονται είναι από τα μικρότερα κόμματα και όχι από τα 2 μεγάλα (κάτι που υπονόησε και με δηλώσεις του ο Υπουργός). Δε θέλω να σας ζαλίζω με μαθηματικά, αλλά και πάλι το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Ούτως ή άλλως, στο παράδειγμα παρέλειψα τις διεδρικές που δημιουργούνται και κάνουν το πρόβλημα πάρα πολύ χειρότερο από ό,τι περιγράφω. Η κατάργηση δηλαδή των 100 Βουλευτικών εδρών είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο κέρδος για το πρώτο κόμμα από ό,τι το μπόνους των 50 εδρών. Είπαμε όμως, ότι αυτό δεν είναι το χειρότερο αποτέλεσμα του προτεινόμενου νέου εκλογικού νόμου.

Ας μπούμε για λίγο στο μυαλό του ψηφοφόρου σε μια μονοεδρική ή διεδρική περιφέρεια. Θα διαπιστώσουμε ότι σε αυτές τις περιφέρειες σχεδόν δεν θα έχει νόημα να ψηφίσεις κάποιο μικρότερο κόμμα, αφού εκ των προτέρων γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται κάποιος από τους υποψήφιούς του να εκλεγεί Βουλευτής. Σίγουρα μπορείς να ψηφίσεις υπέρ του κόμματος και ίσως η ψήφος σου να βοηθήσει να εκλεγεί κάποιος στην β' Αθηνών, αλλά σε ένα μεγάλο βαθμό σε 26 περιφέρειες, σε σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα, ο σταυρός προτίμησης θα πάψει να έχει νόημα. Ούτε αυτό όμως είναι το χειρότερο!

Το χειρότερο είναι η λύση που θα δοθεί σε αυτό το πρόβλημα. Γιατί, αφού υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα με τις μονοεδρικές, να μην οργανωθούν μερικές μικρές σε μεγαλύτερες περιφέρειες; Γιατί να μην είναι τα επτάνησα μία μεγάλη περιφέρεια με 6-7 Βουλευτές αντί για πολλές μικρότερες; Η απάντηση είναι πολύ απλή: γιατί στο τέλος αντιπρόσωπο θα έχουν μόνο τα μεγάλα αστικά κέντρα και οι μικρότερες περιοχές θα είναι εντελώς αδιάφορες. Ποιός θα νοιάζεται για κάποια χωριά των 100 ή 200 κατοίκων όταν υπάρχουν 20.000 μαζεμένοι σε δυο-τρεις πόλεις και για να εκλεγείς Βουλευτής χρειάζεσαι γύρω στους 9.000 σταυρούς; Τι είναι πιο εύκολο, να ρίξεις χρόνο και χρήμα σε μία μόνο περιοχή ή σε εκατό διαφορετικές; Κι επί πλέον, με δεδομένη την ιδιαιτερότητα των νησιών, θα υπάρχουν νησιά, όπως η Κέρκυρα ή η Κεφαλονιά που θα εκλέγουν μονίμως βουλευτές και άλλα νησιά, όπως η Λευκάδα, που δεν θα εκλέγει ποτέ, παράδειγμα που ζούμε στις Κυκλάδες όπου οι βουλευτές σχεδόν πάντα είναι από τη Νάξο ή στα Δωδεκάνησα που σχεδόν πάντα είναι από τη Ρόδο, άντε και από την Κω...

Τα προβλήματα όμως που δημιουργούνται με τον νόμο Κουρουμπλή για την όποια δημοκρατία υπάρχει στη χώρα μας, δεν σταματάνε εδώ. Αυτή τη στιγμή όντως έχουμε κάποιες τεράστιες περιφέρειες, συγκεκριμένα την α' και β' Αθηνών, το "υπόλοιπο" Αττικής και την α' Θεσσαλονίκης. Όχι, οι περιφέρειες με 7, 8 ή 9 Βουλευτές δεν είναι τεράστιες, είναι απλά μεγάλες και αφήστε τον Υπουργό να λέει ό,τι θέλει.

Ας εστιάσουμε λοιπόν στο big 4, στις 4 μεγάλες. Αυτές οι περιφέρειες έχουν δύο γιγαντιαία (σαν αυτές) πλεονεκτήματα: μπορούν και απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος από το μπόνους των 50 εδρών ενώ ταυτόχρονα καταφέρνουν να λειτουργούν σχεδόν με απλή αναλογική. Ναι, είναι οι πιο κοντινές περιφέρειες στην απλή αναλογική, κάτι που είναι προφανές αν κοιτάξετε τα αποτελέσματα προηγούμενων ετών. Ακόμα και τα μικρότερα κόμματα, εφόσον πέρναγαν το όριο του 3%, εξέλεγαν Βουλευτές ανάλογους με την εκλογική τους δύναμη. Σαφώς πρέπει να σπάσει η β' Αθηνών, αλλά σε δύο ή τρία κομμάτια και όχι σε μισή ντουζίνα περιφέρειες των 6 ή 7 εδρών.

Αν η β' γίνει έξι διαφορετικές περιφέρειες χάνει τη δυνατότητα να δώσει έδρες στα μικρότερα κόμματα και ενισχύει στην πράξη τον δικομματισμό με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που περιγράψαμε νωρίτερα. Και φυσικά θα είναι σχεδόν αδύνατο να εκλεγεί Βουλευτής με 3% σε τέτοιες μικρές περιφέρειες. (Καλό είναι εδώ να θυμίσουμε ότι σε παρόμοια πρόταση που είχε κατεβάσει ο Γιώργος Παπανδρέου, ακριβώς επειδή τσακίζονται τα μικρά κόμματα, θεώρησε σωστό να υπάρχουν 100 Βουλευτές που θα εκλέγονται απ'ευθείας με λίστα σε εθνικό επίπεδο. Το θεώρησε μάλιστα και δημοκρατικό. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτός τώρα το πρόβλημά μας.)

Υπάρχει και ακόμα μία τρομαχτική πλευρά του νόμου που θέλει να εφαρμόσει ο Π. Κουρουμπλής: σε μέρη που εκλέγεται μόνο ένας από κάθε κόμμα ευνοείται πάντα αυτός με το περισσότερο χρήμα. Αν εκλέγονται δύο ή περισσότερα άτομα από κάθε κόμμα ένας οικονομικά αδύναμος (σε σχέση με τους υπόλοιπους) υποψήφιος έχει μια ελπίδα να κερδίσει μία Βουλευτική έδρα. Αν όμως εκλέγεται μόνο ένας, ο οικονομικά ισχυρότερος θα έχει πάντα το πλεονέκτημα. Φανταστείτε τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στην ήδη υποβαθμισμένη ποιότητα των Ελλήνων Βουλευτών, αλλά και στην εκπροσώπηση όλων των λαϊκών στρωμάτων.

Σκεφτείτε όμως και κάτι ακόμα: πόση περισσότερη δύναμη αποκτούν οι κομματικοί μηχανισμοί στην περίπτωση που μπορεί να εκλεγεί μόνο ένας υποψήφιος από κάθε κόμμα. Το αποτέλεσμα θα είναι όποιος ελέγχει τον κομματικό μηχανισμό να ελέγχει και σχεδόν το σύνολο μιας κοινοβουλευτικής ομάδας. Αρκεί λοιπόν για τον Αλέξη Τσίπρα να ελέγχει τον κομματικό μηχανισμό που κληρονόμησε από το ΠΑΣΟΚ (ας μη κρυβόμαστε, όλοι γνωρίζουμε που βρίσκεται τώρα ο παλιός κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ) για να ελέγχει ες αεί όλη την κοινοβουλευτική του ομάδα και να γλιτώσει μελλοντικά φαινόμενα εσωκομματικής επανάστασης τύπου Λαφαζάνη.

Πέρα όμως από όλα αυτά, υπάρχει και κάτι θετικό! Γλιτώνουμε λέει ο Υπουργός χρήματα! Ναι, γλιτώνουμε πάρα πολλά λεφτά που παίρνουν όλοι αυτοί οι άχρηστοι 100 Βουλευτές! Αρκεί βέβαια ένας πρόχειρος μαθηματικός υπολογισμός για να φανεί ότι οι αχρείαστες εκλογές του Σεπτέμβρη μαζί με το άχρηστο δημοψήφισμα κόστισαν αρκετά για να συντηρούνται 100 Βουλευτές περισσότερο από μια δεκαετία, για να μη βάλουμε κάτω τη ζημιά που προκάλεσαν τα capital controls και δούμε νούμερα που δεν πιστεύουν τα μάτια μας. Στην πραγματικότητα για αυτούς τους 100 Βουλευτές ο κάθε Έλληνας φορολογούμενος ξοδεύει λιγότερα από 2 ευρώ τον χρόνο, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι κοστοβόρες λειτουργίες του Κοινοβουλίου θα συνεχίσουν να υφίστανται είτε οι βουλευτές είναι 300 είτε 200, είτε 100. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, πόσο πραγματικά κοστίζουν αυτά τα 2 ευρώ σε σχέση με τη ζημιά που θα προκληθεί στην εναλλακτική περίπτωση. Ας μη γελιόμαστε, ο νόμος Κουρουμπλή εξαφανίζει κάθε ίχνος δημοκρατίας και παραδίδει τη χώρα στο έλεος των κομματικών μηχανισμών.

Ακόμα και έτσι όμως θα υπάρξουν άτομα που θα πουν "σκέψου όμως τι καλά που θα ήταν αυτά τα χρήματα που χάνουμε σε Βουλευτές να τα δίναμε σε σχολεία ή φάρμακα". Το σκέφτομαι και η απάντησή μου σε αυτούς είναι ξεκάθαρη: δεν έχετε πάρει χαμπάρι που ζείτε. Δεν έχετε καταλάβει ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν μετριούνται σε χρήμα και η δημοκρατία είναι ένα από αυτά. Έχει χυθεί πολύ αίμα για να έχουμε αυτή τη στιγμή ως λαός αυτή τη λίγη εξουσία στα χέρια μας και θα είναι ντροπή να την παραδώσουμε για οποιονδήποτε λόγο.

Όταν -και αν- λοιπόν φέρει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής τον νέο εκλογικό νόμο στη Βουλή, να ξέρεις αναγνώστη ότι δεν είναι απλά ένα ακόμα από τα πολιτικά παιχνιδάκια και τους τακτικισμούς που συνηθίζει ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι κάτι πολύ σοβαρότερο, με σημαντικότατες επιπτώσεις σε εμάς και τα παιδιά μας. Είναι κάτι που θα μας το πλασάρει ως λύση σε ανύπαρκτα προβλήματα αλλά το μόνο που θα λύσει θα είναι τα χέρια των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για να παραμείνει –ακόμα και ως δεύτερο κόμμα- στην εξουσία ή στο παιχνίδι της εξουσίας. Όταν θα γίνει εκείνη η ψηφοφορία κάτσε αναγνώστη μπροστά στην τηλεόραση και θυμήσου ποιοι είπαν ναι, όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από τα άλλα κόμματα και σκέψου αν είναι κάποιος πολιτικός βαρώνος με ισχυρές οικονομικές πλάτες και δυνατό μηχανισμό από πίσω του. Πάω στοίχημα ότι από τώρα γνωρίζεις την απάντηση.

Για αυτούς που δεν βαριούνται, σας δίνω σκόρπια μερικά από τα μαθηματικά που παρέλειψα, χωρίς να μπαίνω σε πολλές λεπτομέρειες. Όλες οι μειώσεις στον αριθμό των εδρών είναι υποχρεωτικό να γίνονται με βάση την πιο πρόσφατη απογραφή που ευνοεί τις μεγάλες πόλεις και δεν τις αφήνει να χάσουν πολλούς Βουλευτές. Αν, επίσης, σπάσει μια περιφέρεια με 10 Βουλευτές στα 2, τότε οι 2 νέες περιφέρειες αρχικά αντί για 5 και 5 θα μπορούν να έχουν 4 και 5 Βουλευτές ή 5 και 6 Βουλευτές, λόγω των στρογγυλοποιήσεων που θα γίνουν για να συμβαδίζουν οι έδρες με την απογραφή. Αν η β' Αθηνών με τις 44 έδρες σπάσει σε 6 μικρότερες περιφέρειες, μπορεί να καταλήξει, πριν ακόμα της αφαιρεθούν Βουλευτές λόγω της μείωσης του αριθμού τους, να έχει από 39-40 έδρες εώς 48-49 έδρες, ανάλογα με το πως θα χωριστεί από τον Υπουργό και το επιτελείο του. Αν όντως σπάσουν σε περιφέρειες των 6-7 Βουλευτών, οι 4 μεγάλες καταλήγουν να γίνουν 12 ή 13 περιφέρειες και, χωρίς να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αυτό χαντακώνει τα μικρότερα κόμματα. Όταν αυτή τη στιγμή ένα κόμμα πάρει 3% και μπει στη Βουλή έχει 10 Βουλευτές. Με τις αλλαγές πλέον θα έχει 6 Βουλευτές, οι οποίοι προφανώς δεν θα προλαβαίνουν να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους σε επιτροπές, στην περιφέρειά τους και μέσα στη Βουλή γιατί οι υποχρεώσεις τους πλέον θα είναι βουνό. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το πως μπορεί κάποιος να χωρίσει εκλογικές περιφέρειες με τρόπο που τον συμφέρει (όπως έχουν κάνει και άλλες κυβερνήσεις στο παρελθόν) αναζητήστε τη λέξη gerrymandering, ή πατήστε εδώ για να δείτε ένα βίντεο στα αγγλικα που το εξηγεί όσο πιο απλά γίνεται: https://youtu.be/Mky11UJb9AY

(apopseis.gr)

Του Κώστα Πασίση

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η χώρα έχει εισέλθει σε τροχιά ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων, που περιλαμβάνουν τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας ή τη προσφυγή εκ νέου στη λαϊκή ετυμηγορία.

Τα μηνύματα που οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα είναι πολλά και για πρώτη φορά προέρχονται ταυτόχρονα τόσο από το εσωτερικό, όσο και από το εξωτερικό μέτωπο. Η κυβέρνηση δεκατρείς μήνες μετα από 13 μήνες στη διακυβέρνηση του τόπου είναι με τη πλάτη στον τοίχο και αδυνατεί να ελέγξει τις εξελίξεις.

Η αιφνιδιαστική κατάρρευση των τραπεζικών μετοχών στο ΧΑΑ ήταν το πρώτο ορατό και συνάμα ηχηρό σήμα ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι ουσιαστικά έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα.

Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές η συγκεκριμένη πτώση είναι προαναγγελία γεγονότων, που θα επηρεάσουν το πολιτικό σκηνικό στο εγγύς μέλλον. Τα ξένα funds ρευστοποίησαν με ζημιές και αυτό σημαίνει πολλά για όσους γνωρίζουν το παιχνίδι του χρηματιστηρίου.

Το δεύτερο μήνυμα προέρχεται επίσης από το εσωτερικό μέτωπο. Το ασφαλιστικό και το φορολογικό δεν προχωρά. Οι αγρότες δεν κάνουν πίσω στις απαιτήσεις τους. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης παίρνουν διακριτές αποστάσεις από την κυβέρνηση. Όλοι πλέον μιλούν για αδιέξοδο και στο Μαξίμου αναζητούν τρόπους αποκλιμάκωσης της έντασης.

Σύμφωνα με πληροφορίες μια λύση που εξετάζεται είναι η αναγκαστική παραίτηση του υπουργού Εργασίας κ. Κατρούγκαλου για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις έναρξης διαλόγου με τους εξεγερμένους αγρότες.

Το τρίτο μήνυμα είναι ουσιαστικά το «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο. Οι δανειστές είπαν όχι ουσιαστικά στην κυβερνητική πρόταση για το νέο ασφαλιστικό. Η απόρριψη αυτή, όμως, έχει μεγάλο κόστος για την κυβέρνηση επειδή πάει προς τα πίσω χρονικά την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, που σημαίνει ότι οι δόσεις προς τη χώρα μας, παραμένουν κλειδωμένες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος ήταν αποκαλυπτικός: «Αν η αξιολόγηση πάει Μάιο –Ιούνιο καήκαμε», ανάφερε χαρακτηριστικά.

Επιπλέον στο χορό αμφισβήτησης της κυβέρνησης έχουν μπει και οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσής. Όλοι βλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν αντέχει να διαχειριστεί ταυτόχρονα δυο κρίσεις, όπως είναι το ασφαλιστικό-φορολογικό και το προσφυγικό και θεωρούν ότι οι εξελίξεις είναι αναπόφευκτες.
Την ίδια στιγμή αρνητικά είναι και τα μηνύματα από το εξωτερικό. Το μεγάλο γερμανικό πρακτορείο ΜΝΙ αναφέρει ότι Η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη και πάλι με χρηματοδοτική κρίση καθώς αδυνατεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων για το ασφαλιστικό και το προσφυγικό. Μάλιστα, αξιωματούχοι της ευρωζώνης προειδοποίησαν, ότι οι διαπραγματεύσεις της Αθήνας με τους δανειστές μπορεί να πάρουν ακόμη και μήνες, αν η ελληνική κυβέρνηση δεν συνεργαστεί πλήρως στο πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά. Συμφωνήσαμε ότι διαφωνούμε. Κρίνοντας από τις συζητήσεις της προηγούμενης εβδομάδας, οι διαπραγματεύσεις μπορεί να κρατήσουν μήνες. Δεν βλέπω πραγματικές χρηματοδοτικές ανάγκες για την Ελλάδα ως τον Ιούνιο», επισημαίνεται χαρακτηριστικά.

Επίσης αναλυτές της Eurasia Group συνδέουν ευθέως το μεταναστευτικό με έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. «Η έλευση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών αυξάνει τις πιέσεις στην Ελλάδα, σε μια στιγμή που η χώρα είναι αντιμέτωπη με μια στάσιμη οικονομία, αύξηση των κοινωνικών εντάσεων και πολιτική αβεβαιότητα», επισημαίνουν χαρακτηριστικά και προσθέτουν ότι οι «οι πιέσεις αυτές μπορεί να επαναφέρουν την Ελλάδα σε τροχιά εξόδου από το ευρώ, τονίζοντας ότι μπορεί να είναι αυτή που θα υποστεί τις συνέπειες από τα ευρωπαϊκά σχέδια για τον περιορισμό του αριθμού των προσφύγων που φτάνουν στην Βόρεια Ευρώπη».

Τέλος πρέπει να υπενθυμίσουμε και την τελευταία δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομίας κ. Σόιμπλε ο οποίος επανέφερε ξαφνικά στο προσκήνιο το σενάριο του Grexit. Μιλώντας σε εκδήλωση στο Αμβούργο είπε: «Είναι δύσκολο για την Ελλάδα να λύσει τα προβλήματα της οικονομίας της χωρίς το εργαλείο της υποτίμησης του νομίσματος και επισήμανε: «Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα έπληττε τη χώρα άπαξ και θα είχε αποφευχθεί η "ατελείωτη διαδικασία" των σκληρών μέτρων για τους Έλληνες».

Δεν θα φύγουν με ελικόπτερο. Δεν χωράνε...

Ανάλογα με την περίσταση, την ώρα δηλαδή και το αν είναι εντός ή εκτός κτιρίων, άλλαξε τις μαντίλες της η κ. Περιστέρα Μπαζιάνα στις δημόσιες εμφανίσεις της, συνοδεύοντας τον πρωθυπουργό στην Τεχεράνη.

Την είδαμε λοιπόν στις φωτογραφίες που έδωσε στην δημοσιότητα το Μαξίμου, να έχει αλλάξει τρεις φορές μαντίλα. Μια μπεζ, μια μπορντό και μια μοβ, φορεμένες πάντως πιο χαλαρά, πιο Ευρωπαϊκά, σε σχέση με το πώς τις φορούν οι Ιρανές που δεν αφήνουν καθόλου κενά γύρω από το πρόσωπο, αφού ο σκοπός είναι να μην φαίνονται τα μαλλιά τους.

O πιο άνετος βέβαια είναι ο πρωθυπουργός καθότι στο Ιράν απαγορεύονται οι γραβάτες, γιατί θεωρούνται σύμβολο των άπιστων δυτικών. Mια άποψη που προφανώς τον βρίσκει σύμφωνο.

Περνάει από τη Βουλή το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση; Σε αυτή την ερώτηση κανείς από την κυβέρνηση δεν μπορεί να απαντήσει με ένα κατηγορηματικό ναι. Ο λόγος είναι ότι πέντε τουλάχιστον βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ φέρονται ως ύποπτοι να καταψηφίσουν το νέο «πακέτο» μέτρων που είναι προ των πυλών.

Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση να δείξει ότι η Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ είναι συμπαγής και δεν υπάρχει πρόβλημα, το κλίμα μεταξύ των κυβερνητικών βουλευτών είναι ιδιαίτερα βαρύ και τεταμένο.

Πολλοί βουλευτές στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους εκδηλώνουν ανοικτά τη δυσαρέσκεια τους και παραδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα με ορισμένους συναδέλφους τους κυρίως με όσους πολιτεύονται στην περιφέρεια όπου υπάρχει οξύ πρόβλημα με τους αγρότες. Οι βουλευτές της επαρχίας δέχονται πολύ ισχυρές πιέσεις από τους εξεγερμένους αγρότες. Ενώ δεν είναι λίγα τα βίαια επεισόδια σε βάρος τους, αν και η κυβέρνηση στις δηλώσεις της, εμμέσως πλην σαφώς μιλά για στημένα γεγονότα από ακροδεξιά στοιχεία.

Η κυβερνητική συνοχή, τέσσερεις μήνες μετά τις εκλογές απειλείται εκ των έσω. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Χρ. Καραγιαννίδης, βουλευτής Δράμας, η Άννα Βαγενά, βουλευτής Λάρισας, ο Ι. Μιχελογιαννάκης, βουλευτής Ηρακλείου, Βασιλική Κατριβάνου, βουλευτής Β Αθηνών και η Νίνα Κασιμάτη, βουλευτής Β Πειραιά εμφανίζονται αποφασισμένοι να μη ψηφίσουν τα νέα μέτρα, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη συνέχιση του βίου της κυβέρνησης.

Το γεγονός αυτό τρομάζει το Μαξίμου που ψάχνει επιχειρήματα ή κάποια ισοδύναμα μέτρα (παράλληλο πρόγραμμα) για να «χρυσώσει» το χάπι στους διαφωνούντες και να γλιτώσει τα χειρότερα. Κυβερνητικά στελέχη, προσκείμενα στο πρωθυπουργικό περιβάλλον χαρακτηρίζουν το νέο ασφαλιστικό ως αναγκαίο κακό, για να λάβουν οι επόμενες γενιές σύνταξη. Ωστόσο μέχρι σήμερα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να κατευνασθούν οι αντιδράσεις, απλά δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος, που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση. Παράλληλα ευελπιστούν ότι οι διαφωνούντες δεν θα ανατρέψουν την κυβέρνηση, αλλά θα ακολουθήσουν το δρόμο που χάραξε ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης οποίος παραιτήθηκε της βουλευτικής ιδιότητας. Όλοι όμως γνωρίζουν ότι αυτό είναι ένα αισιόδοξο σενάριο.

Άγνωστη παράμετρος και συνάμα επικίνδυνη είναι και η στάση που θα κρατήσουν οι λεγόμενοι «σιωπηλοί» μέχρι σήμερα βουλευτές αλλά και οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ οι οποίοι φέρονται να συζητούν ήδη με άλλα κόμματα.

Στο Μαξίμου φοβούνται ότι τα χειρότερα είναι μπροστά και αυτό διότι γνωρίζουν ότι οι όποιες αλλαγές γίνουν στο νέο ασφαλιστικό θα είναι προς το χειρότερο, καθώς το κουαρτέτο έχει διαμηνύσει ότι πολλές από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν είναι αποδεκτές. Επί παραδείγματι δεν συμφωνούν με την πρόταση της κυβέρνησης να δίνεται εθνική σύνταξη στα 67 έτη με μόνο 15 χρόνια ασφάλισης. Οι δανειστές ζητούν τα 15 χρόνια να γίνουν 20, ενώ επιμένουν να υπάρξουν μειώσεις και στις κύριες συντάξεις για να παραμείνει βιώσιμο το ασφαλιστικό.

Η εξέγερση των αγροτών και σχεδόν όλων των επαγγελματικών τάξεων και η άρνηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης να στηρίξουν τις κυβερνητικές επιλογές σε συνδυασμό με τις διαφωνίες των κυβερνητικών βουλευτών, έχουν αναζωπυρώσει εκ νέου τα σενάρια των πρόωρων εκλογών. Προς αυτή την κατεύθυνση μίλησαν ήδη ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης. Ωστόσο η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη έσπευσε να τα διαψεύσει.