Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2024  17:26:03

Πάσχος Μανδραβέλης: Η φανταστική κυριαρχία

Με αμηχανία απάντησε ο πρωθυπουργός στην ερώτηση της κ. Σίας Κοσιώνη, ότι μια πιθανή συμφωνία με την Τουρκία για τη μόνη διαφορά που έχουμε, με γνώμονα το διεθνές δίκαιο, «πιθανώς περιλαμβάνει απομείωση της κυριαρχίας έτσι όπως τη γνωρίζουμε σήμερα» (ΣΚΑΪ 13.7.2023).

Βεβαίως, στον προφορικό λόγο δεν εμφανίζονται τα εισαγωγικά που πρέπει να μπουν στη λέξη «γνωρίζουμε» και ίσως εκεί να οφείλεται η ανεπαρκής απάντηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη: «Αυτό είναι μία σχετική έννοια», είπε, «αλλά πρέπει να σας πω ότι οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης».

Η αλήθεια είναι ότι μια κυριαρχία γνωρίζουμε, διότι είναι η μόνη που υπάρχει. Είναι τα έξι μίλια των χωρικών μας υδάτων. Τα υπόλοιπα, όπως υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, είναι ευσεβείς πόθοι και αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης που θα κάνουμε, αν ποτέ την κάνουμε. Τυπικώς έχουμε το δικαίωμα να επεκτείνουμε μονομερώς τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια, αλλά αυτό είναι μια σοβαρή πολιτική απόφαση που πρέπει να σταθμιστεί με ψυχραιμία. Δεν είναι μόνο η Τουρκία που απειλεί με πόλεμο (casus belli), αλλά δεν το επιθυμούν και πολλές άλλες χώρες, που είτε θέλουν ανεμπόδιστη ναυσιπλοΐα στο Αιγαίο είτε θέλουν ησυχία στην περιοχή. Να σημειώσουμε ότι κάποιοι μιλούν και για 200 μίλια, κάτι που δείχνει ότι και οι σύγχρονοι εθνικολαϊκιστές θέλουν να πάνε πάλι στον Σαγγάριο.

Σε τούτη τη Βουλή θα ακούσουμε πολλές εθνικιστικές κορώνες. Έχουμε πολλούς στρατηλάτες των τηλεπαραθύρων, που θα πουν πολλά για τα «απαράγραπτα δίκαια του έθνους» κι άλλα επικολυρικά. Είναι, όπως είπε ο πρωθυπουργός, οι «πολιτικές δυνάμεις, μπορεί ορισμένοι δημοσιογράφοι, που έχουν χτίσει καριέρες, χτίζοντας κάποια εικόνα από την οποία δεν θέλουν πια να αποστούν». Το περίεργο είναι ότι όλοι οι παραπάνω δεν φορούν παλάσκες και στολή εκστρατείας, για να είναι έτοιμοι να πάνε στο μέτωπο. Και από την Ιστορία γνωρίζουμε, ότι όποτε τους ακούσαμε και βρεθήκαμε μόνοι ενάντια στην Τουρκία (1897, μετά το 1920, 1974) χάσαμε. Το μόνο που κατάφεραν οι εθνικολαϊκιστικοί πύρινοι λόγοι είναι να βάλουν φωτιά στα μπατζάκια μας.

Επομένως, το σωστό είναι ότι μια πιθανή συμφωνία με την Τουρκία βασισμένη στο διεθνές δίκαιο, όπως χρόνια τώρα ζητάμε, «πιθανώς να περιλαμβάνει απομείωση της κυριαρχίας έτσι όπως τη φανταζόμαστε σήμερα».
Ο μεγάλος Πολωνός συγγραφέας Στάνισλαβ Λεμ, έγραψε ότι «στη ζωή δεν υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν επιλογές». Είθε οι δικές μας επιλογές να είναι ψύχραιμες και ουχί προϊόν θερμοκεφάλων.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline