Είναι ανθρώπινο ον κι όχι ένα ανδροειδές που έχει σεταριστεί να λειτουργεί ανθρώπινα. Απλώς ξέρει πάρα πολύ καλά τον εαυτό του και τον κοντρολάρει στον μέγιστο δυνατό βαθμό.
Η συνέντευξη του Σέρβου τενίστα στο 60 Minutes του CBS ήταν κυρίως ένα ψυχογράφημα των όσων κουβαλά μέσα του από κάθε νέα μέρα του. Στα 36 του, άλλωστε, ο κάτοχος 24 major τίτλων έχει «απενοχοποιήσει» την αλήθεια (του) και την μοιράζεται άνευ δισταγμού χωρίς να φοβάται μήπως ξεγυμνωθεί δημοσίως προβάλλοντας μια άλλη πλευρά, πιο ευάλωτη, του εαυτού του.
Συζητώντας με τον δημοσιογράφο Jon Wertheim ο Νόλε των κορτ εξήγησε πως τίποτα δεν είναι όπως ακριβώς φαίνεται. «Μπορεί να μοιάζω κλειδωμένος, αλλά -πιστεψέ με- υπάρχει καταιγίδα μέσα μου. Έχεις τις αμφιβολίες και τους φόβους σου, τα νιώθω σε κάθε νέο παιχνίδι. Δεν μ' αρέσει αυτό το είδος αθλητικής νοοτροπίας που ζητά να σκέφτεσαι μόνο θετικά, να είσαι αισιόδοξος, ότι δεν υπάρχει χώρος για αποτυχία, για αμφιβολίες και άλλα τέτοια. Είναι αδύνατο. Είσαι άνθρωπος», ανέφερε χαρακτηριστικά το Νο1 του κόσμου.
Κατά τον Τζόκοβιτς «η διαφορά που, εικάζω ότι, ξεχωρίζει τον μεγαλύτερο πρωταθλητή από έναν που δυσκολεύεται να φτάσει σtο υψηλότερο επίπεδο είναι η ικανότητα να μην παραμένει σε αυτά τα συναισθήματα για μεγάλο διάστημα. Για μένα είναι πολύ σύντομο όλο αυτό. Και όσο μου επιτρέπει η εμπειρία μου, το αναγνωρίζω. Μπορεί να ξεσπάσω, να φωνάξω, αλλά μετά είμαι ικανός να ανακάμψω και ναι επανέλθω».
Όχι δεν πρόκειται χάρισμα που του έχει χαριστεί απλόχερα. Δεν είναι μια υπερφυσική δύναμη που τον φέρνει διαρκώς σε θέση ισχύος. «Υποχρεώνομαι να σε διορθώσω», διέκοψε τον δημοσιογράφο, εξηγώντας πως όλο αυτό «έρχεται με τη δουλειά». «Προφανώς και το επεξεργάζομαι. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές. Οι αναπνοές είναι ένα μεγάλο μέρος, ιδίως σε στιγμές που δεν σε παρατηρούν», συνέχισε.
Η ικανότητά του αυτή να μην εγκλωβίζεται σ' ένα συναίσθημα της στιγμής, να μην επηρεάζεται και να επικεντρώνεται στον στόχο του τον έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Διότι στο τέλος τίποτα δεν αποσπά την προσοχή του.
«Ακόμη κι αν στο τένις δεν υπάρχει φυσική επαφή, υπάρχει μπόλικη οπτική. Όταν αλλάζουμε πλευρά, όταν καθόμαστε στον πάγκο και η μεγάλη οθόνη δείχνει πως (ο αντίπαλος) πίνει νερό, εγώ τον κοιτάω. Κοιτάω πώς πίνει νερό, αν ιδρώνει περισσότερο από το σύνηθες, αν αναπνέει πιο βαθιά ή όχι. Παρακολουθώ πώς επικοινωνεί με την ομάδα του. Υπάρχουν τόσα διαφορετικά στοιχεία στη διάρκεια ενός αγώνα που επιδρούν στην απόδοση και στο παιχνίδι ολοκληρωτικά» τόνισε χαρακτηριστικά.
Για κάμποσους ο Νόβακ Τζόκοβιτς είναι ο «κακός» του παγκόσμιου τένις. Γι' άλλους το απόλυτο παράδειγμα «υπεραθλητή». Σε κάθε περίπτωση δεν αμφιβάλλει κανείς πως ο Σέρβος είναι one of a kind.