Μιχάλης Δημητρίου: Όταν η Ιστορία διορθώνει τα λάθη της

 

Δεν ξέρω πόσο νομοτελειακό είναι το όλο φαινόμενο για τις εξελίξεις της επικαιρότητας, ή πόσο ειδικό σημάδι του τελευταίου καιρού, όπου φαίνεται να γύρισαν τα πράγματα. Μόνιμα και οριστικά ; Δύσκολο να το πεί κανείς .

Ωστόσο φαίνεται ότι η Ιστορία στον καιρό μας να διορθώνει τα λάθη της, δηλαδή παλιές στρεβλές και προκλητικές εικόνες και καταστάσεις πριν κάποιους μήνες.. Με συνέπεια το δεύτερο εξάμηνο του 2022 να οδηγεί σε διαφορετικές παγκόσμιες εξελίξεις, από εκείνες του πρώτου, με ηττημένες τελικά τις διάφορες δυνάμεις του Κακού.
Ηττημένα, υποβαθμισμένα, ψαλλιδισμένα κάποια εμβληματικά πρόσωπα, «εωσφορικά» για τους φανατικούς, που κλυδώνισαν και προκάλεσαν το παγκόσμιο τοπίο και τις απειλητικές τους πρωτοβουλίες κατά διαφόρων λαών, στα θέματα Δημοκρατίας και Ελευθερίας.

Τρεις τέτοιοι ηττημένοι της πρώτης γραμμής είναι ο « ταραχοποιός του μέλλοντος» Ντόναλντ Τραμπ στα σχέδια του να επιτύχει νίκες στις ενδιάμεσες εκλογές του Κογκρέσου και της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο μεγαλομανής-αναξιόπιστος Ταγίπ Ερντογαν απομονωμένος σε Ευρώπη και ΗΠΑ ως μεγαλοπαράγοντας της ευρύτερης περιοχής μας και ο αρχομανής Βλαντιμήρ Πούτιν ηττημένος στην εισβολή που αποφάσισε κατά της Ουκρανίας, τον δήθεν πόλεμο των δύο εβδομάδων. Μετά την ήττα στη Χερσώνα ,δεν πέτυχαν για τη Μόσχα ούτε η αντεπίθεση ούτε οι πολεμικές αναμετρήσεις στην Κριμαία. Ιδωμεν.
Το βέβαιο είναι ότι και οι τρείς πέτυχαν να συσπειρώσουν, να ενδυναμώσουν τους αντιπάλους-πολέμιους τους και οι ίδιοι να φθαρούν αρκετά και επιπλέον να απομονωθούν .
.
Καλύτερα, πιο αισιόδοξα και διορθωτικά είναι, πλέον, τα πράγματα σε δύο άλλες χώρες της Ευρώπης, στην μία εμφανώς στην άλλη ακόμα αφανώς. Στην Αγγλία οι πολιτικές εξελίξεις παραγκώνισαν την ηγεσία του Μ. Τζονσον ( κακός, ακραίος πολιτικός, ενορχηστρωτής του BREXIT, αν και αρχαιολάτρης ), και των δύο «γυναικών στην εξουσία», που απέδειξαν- κόντρα στις φεμινίστριες - ότι δεν είναι πάντα πρόοδος το φύλο τους στην κρατική εξουσία με την Μ. Θάτσερ ως εξαίρεση σχετικά. Μετά αυτούς τους κλυδωνισμούς, απογοητεύσεις και τις αρνητικές συνέπειες τα πράγματα οδήγησαν στην αυτοθεραπεία της Αγγλίας και του Ευρωπαϊκού κόμματος, χωρίς προσφυγή σε πρόωρες εκλογές ( απόδειξη πολιτικής σταθερότητας) στην Πρωθυπουργία του Ρίσι Σούνακ.

Στην Ιταλία, δύο μήνες μετά τις εκλογές η νέα Πρωθυπουργός Τζόρτζια Μιλόνι όχι μόνο δεν δικαιώνει τους αριστερούς επικριτές της ( και εντός Ελλάδος) ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε ακροδεξιές πολιτικές, ρατσιστικές και αντιευρωπαϊκές, πολιτικές και διαιρετικές, για να συμβεί το ακριβώς αντίθετο σε όλα αυτά. Η νέα Πρωθυπουργός μέχρι τώρα δείχνει να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες όσων την ψήφισαν, μετριοπαθής και στιβαρή απέναντι στους ακραίους εταίρους της, να συνεργάζεται αρμονικά με τις Βρυξέλλες και να έχει άνοδο σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Οι δυνάμεις του Κακού αυτού τους καιρούς αποδεικνύονται φαντάσματα, ξεπερασμένες επιδιώξεις και γνωρίζουν είτε ήττες ή διαψεύδονται.
Θετική εξέλιξη από τις ανησυχίες του πρώτου εξαμήνου είναι ότι δεν πέτυχε η προσέγγιση Πούτιν με τον πανίσχυρο-και πάντα αυταρχικό- Σιν Τζινπινγκ, για αντιδυτικές επιδιώξεις, ενώ έπεσαν οι τόνοι στο θέμα της διεκδίκησης από το Πεκίνο της Ταϊβάν, αιτία έντασης με τις ΗΠΑ. Απέτυχε η προσέλκυση της Ινδίας σε ένα αντιδυτικό μέτωπο στην Ασία από τους τρείς αυτούς ισχυρούς της ηπείρου αυτής..

Καλό σημάδι για την περιοχή τυς Ν.Α Μεσογείου και την Ελλάδα η επανεκλογή ως Πρωθυπουργού του Μπενζαμίν Νετανιάχου ( μετά τον φιλότουρκο προκατοχό του) και η ενδυνάμωση των δεσμών της χώρας μας με την Αίγυπτο, κατά τρόπο προνομιακό. Ακόμα και όσοι πιστεύουν ότι τα πράγματα πήγαν καλύτερα τους τελευταίους μήνες αλλά προσωρινά μόνο και πως μπορούν να χειροτερεύσουν, η απάντηση είναι πως το μέλλον παραμένει ανοικτό για όλες τις προβλέψεις. Πολύ περισσότερο όταν στην Ευρώπη υπάρχουν σημάδια για την άσκηση συνολικής πολιτικής στα μεγάλα θέματα ( ενεργειακά, οικονομικά, Ουκρανικό, Λιβυκό, ΝΑ Μεσόγειος ) με μεγαλύτερη συναντίληψη , ενότητα και ταχύτητα.

Η οικονομία στην Ευρώπη αντιμετώπισε μια δυσμενή συγκυρία εξαιτίας της εισβολής Πούτιν στην Ουκρανία τα τέλη Φεβρουαρίου ήδη εμφανίζει αξιόλογη σταθερότητα και εντυπωσιακό δυναμισμό, κόντρα στη παλαιά παγκόσμια αβεβαιότητα και φοβία. Όσο ειδικότερα για τον πολεμοχαρή Ερντογκάν, που απειλεί την Ελλάδα και την Κύπρο δείχνει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα επανεκλογής του μετά 10 χρόνια εξουσίας, μέσα σε οικονομική κρίση, ισχυρούς ανταγωνιστές στις προεδρικές εκλογές, όπως οι τρείς νικητές δήμαρχοι, η μεγάλη οικονομική κρίση και ο πληθωρισμός, το Κουρδικό και η κοινωνική δυσφορία.

Μια πρώτη ανθολόγηση εξελίξεων μέσα στο 2022, που μας αποχαιρετά σύντομα, μέσα σε ένα κλίμα αισιοδοξίας και ρεαλισμού μαζί. Φαινόμενο ότι το καλό στοιχείο επανέρχεται ή έστω διεκδικεί κάθε τόσο τη θέση και το ρόλο του.
Πάντως, καθώς η Ιστορία διορθώνει τα πρόσφατα λάθη της, μπορούμε να υποδεχθούμε το νέο χρόνο χωρίς μεγάλους φόβους μιας παγκόσμιας πολεμικής ανάμιξης, μιας νέας διεθνούς επιδημίας, μιας απειλητικής ( όπως πριν λίγους μήνες) ενεργειακής και οικονομικής κρίσης). Δεν είναι κι αυτό λίγο.

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline