Στην Ελλάδα οι πρώτες προσπάθειες έγιναν το 2009 και από τότε ακολούθησαν και άλλες στην Κρήτη, τη Χαλκιδική, την Κεφαλονιά, τη Σαντορίνη, χωρίς όμως ένα θεσμικό πλαίσιο για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Πλέον οι συνθήκες ωρίμασαν και το νομοθετικό πλαίσιο του υπουργείου που έρχεται προβλέπει και τη λειτουργία των περιφερειακών θαλάσσιων πάρκων παλαίωσης οίνων, καθώς και την τουριστική εκμετάλλευσή τους.
Το νέο πλαίσιο αφορά μεταξύ άλλων τη διαδικασία αδειοδότησης, τον καθορισμό της θέσης πόντισης, αλλά και τον έλεγχο και την επισήμανση των οίνων μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας παλαίωσης και αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή εντός του Φεβρουαρίου. Θα ορίζει ως «υποθαλάσσια πόντιση» την καταβύθιση εντός της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης σε βάθος μεταξύ 10 και 50 μέτρων από τη στάθμη της θάλασσας.
Για την πόντιση των φιαλών οίνου προς παλαίωση θα πρέπει να εκδίδεται άδεια από την κατά τόπο αρμόδια Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της περιφέρειας (ΔΑΟΚ). Τα κρασιά που έχουν υποστεί πόντιση τουλάχιστον για 1 έτος θα μπορούν να φέρουν την ένδειξη «παλαιωμένος στη θάλασσα»/«aged in the sea water» ή «aged underwater»/«veilli dans la mer», συνοδευόμενη απαραιτήτως από τη συνολική διάρκεια παλαίωσης. Στις διατάξεις του νόμου απαγορεύεται η πόντιση οίνων σε θαλάσσιο χώρο στον οποίο μπορεί να παρεμποδίζονται μ' οιονδήποτε τρόπο δραστηριότητες, έργα ή περιοχές δημοσίου συμφέροντος.
Η πόντιση θα γίνεται σε μεταλλικούς κλωβούς ενώ και οι φιάλες θα καταμετρώνται και ο κλωβός σφραγίζεται με αδιάβροχη σφραγίδα της ΔΑΟΚ και θα ποντίζεται στο ορισμένο σημείο πόντισης. Οι περιοχές πόντισης θα οροθετούνται περιμετρικά, με σημαντήρες κίτρινου χρώματος σύμφωνα με τις οδηγίες της Υπηρεσίας Φάρων, με μέριμνα και δαπάνες της ενδιαφερόμενης επιχείρησης. Μάλιστα για την πλημμελή εκπλήρωση των παραπάνω υποχρεώσεων από την οινοποιητική επιχείρηση προβλέπεται και διοικητικό πρόστιμο ύψους 5.000 έως 10.000 ευρώ, καθώς και την ανάκληση της άδειας πόντισης.