Λίγο πριν από την έναρξη της θερινής σεζόν, η Αντζέλικα Χιούστον, ναι, η γνωστή χολιγουντιανή σταρ (και λιγότερο γνωστή ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της PETA), έστειλε μια επιστολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη, μέσω της οποίας όχι μόνο του ζητούσε να σηκώσει απαγορευτικό σε όλες τις τουριστικές γαϊδουροκαβαλαρίες, αλλά και τον εγκαλούσε προσωπικά, ως υπεύθυνο για το γεγονός ότι, αντί της επιβεβλημένης (για λόγους ηθικής) απαγόρευσης, αρκέστηκε σε μια νομοθετική ρύθμιση που διασφαλίζει «καλύτερες συνθήκες εργασίας». Για τις οποίες μάλιστα επισήμαινε ότι «συστηματικά παραβιάζονται, με την ανοχή των Αρχών».
Να σας πω την αλήθεια, μια τέτοια καταγγελία από μια ιέρεια της δεύτερης μεγαλύτερης βιομηχανίας στον κόσμο (της βιομηχανίας του θεάματος) και με αποδέκτη τον ύπατο ρυθμιστή μιας άλλης μεγάλης βιομηχανίας, αυτής του τουρισμού, θα έπρεπε να προκαλέσει δονήσεις, αν όχι σεισμό, στη χώρα μας. Αμ δε!
Και δεν είναι μόνο η ανοχή των Αρχών, αν και η ενεργοποίησή τους θα μπορούσε, πραγματικά, να παίξει σπουδαίο ρόλο. Είναι μια σειρά από ανοχές: η ανοχή των πελατών (που είναι φιλόζωοι μόνο στη χώρα τους), η ανοχή της τοπικής κοινωνίας (που είναι φιλόζωη μόνο τους χειμερινούς μήνες), η δική μας ανοχή που φρίττουμε στη θέα ενός σαδιστικά βασανισμένου σκύλου αλλά απλώς «στενοχωριόμαστε» στη θέα των πολλών, εργασιακά τυραννισμένων γαϊδουριών. Είναι λες και έχουν περάσει μέσα από το πετσί μας όλοι οι στίχοι του Βάρναλη από την Μπαλάντα του κυρ Μέντιου και συνηθίσαμε πια να πιστεύουμε ότι «έτσι είναι».
Δεν ξέρω αν και τι απάντησε ο πρωθυπουργός στην κυρία Χιούστον για το θέμα των γαϊδουριών που αγκομαχάνε καθημερινά ανεβοκατεβαίνοντας τα 588 σκαλιά κάτω από τον καυτό ήλιο (αυτά ήταν η αφορμή και το τρανταχτό παράδειγμα της βαρβαρότητας σε κοινή θέα, όπως έγραψαν πρόσφατα δύο μεταπτυχιακοί φοιτητές, η Κωνσταντίνα Λύρου και ο Νίκος Βλαχάκης).
Ξέρω μόνο ότι δεκάδες φιλοζωικές οργανώσεις στην Ελλάδα δηλώνουν εκστασιασμένες με τον νέο νόμο για τα ζώα και «τις προοπτικές που ανοίγει για ανθρωπιά, ενσυναίσθηση, επιτήρηση και τιμωρία» χωρίς να υπολογίζουν μέσα σε όλον αυτόν τον διονυσιασμό τα γαϊδούρια της Σαντορίνης, τα άλογα της Κέρκυρας, και αυτούς που, πολύ πρόσφατα, ψηφίσαμε για να εξασφαλίσουν την προστασία τους.
Τα τουριστικά υποζύγια είναι οι αληθινοί σκλάβοι της μεγάλης βιομηχανίας του ελληνικού ΑΕΠ. Και ήρθε η ώρα να τους λευτερώσουμε, κύριε υπουργέ Αγροτικής Ανάπτυξης. Ιδού η Σαντορίνη. Ιδού και το πήδημα. (Γ. Φρατζεσκάκης)