-Εισήγηση να θεσπισθεί η υποχρεωτικότητα κανονικής μαθητείας σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια.
1. Με πρόφαση την τελευταία διετία τα μέτρα και τους φόβους στα σχολεία από την επιδημία και την εξ αποστάσεως διδασκαλία ,το όλο σύστημα επιδοτήσεων και μόρφωσης ξεχαρβαλώθηκε. Κανονική καταβολή των επιδομάτων με παράλληλη κατάργηση κάθε υποχρέωσης για παρακολούθηση μαθημάτων, συμμετοχής σε εξετάσεις κλπ
-Εισήγηση στο Μαξίμου να θεσπισθεί η υποχρεωτικότητα κανονικής μαθητείας σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια για να καταβάλλονται τα επιδόματα μάθησης-σπουδών και άλλα συναφή.
2.Πόσο ευπαθείς είναι; Πόσο κυνηγημένοι από το κράτος; Πόσο αδικημένοι από την κοινωνία; Η απάντηση είναι διόλου εύκολη.
• Από τον Παναγιώτη Λιάκο 26.102021- ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Αν πίστευε κάποιος μόνο τα λόγια και όχι τα δεδομένα, τότε θα έδινε βάση στις κατηγορίες περί κατατρεγμού των Ρομά. Όμως το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν τους κυνηγά, αλλά υποχρεώνει τους φορολογούμενους πολίτες να πληρώνουν από το υστέρημά τους μια σειρά από επιδόματα υπέρ των Ρομά (ακόμα και για τη φοίτηση των παιδιών τους στο σχολείο!).
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από ρεπορτάζ, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 8 Νοεμβρίου 2017 στην «Εφημερίδα των Συντακτών», μια εφημερίδα η οποία κάθε άλλο παρά εχθρική είναι προς τους Ρομά. Το άρθρο υπογράφει ο Κώστας Τσουπαρόπουλος και ο τίτλος του είναι «Κυνηγοί επιδομάτων». Αξίζει να διαβαστεί: «Αποδεχτήκαμε μια φιλική πρόσκληση να παρακολουθήσουμε εκ του σύνεγγυς τη λειτουργία της οικονομίας μιας "μικτής" τοπικής κοινωνίας στη Δυτική Θεσσαλία. Σ' αυτήν ζουν χωριστά αλλά και αρμονικά οι περίπου 3.500 "αυτόχθονες" κάτοικοι μιας κωμόπολης και άλλοι περίπου 2.500 Τσιγγάνοι ενός μόνιμου καταυλισμού που δημιουργήθηκε σε αντικατάσταση μιας πάνινης πολιτείας από σκηνές και πρόχειρα καταλύματα. [...]
Η πρόσκληση αφορούσε την επίσκεψή μας στην κωμόπολη και στον καταυλισμό σε συγκεκριμένο χρόνο και ειδικότερα την περίοδο που στις τράπεζες φτάνουν από τα δημόσια ταμεία τα ποσά των διαφόρων επιδομάτων πρόνοιας, τα οποία διαμοιράζονται στους δικαιούχους (επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, επίδομα πολυτέκνων, επίδομα στεγαστικό, επίδομα για τα παιδιά που φοιτούν σε σχολείο κ.ο.κ.).
Βρεθήκαμε μπροστά σε ένα πραγματικό πανηγύρι. Η πόλη αναζωογονήθηκε, η κίνηση τόσο στην αγορά όσο και στους δρόμους αυξήθηκε σημαντικά. [...]
Αυτοκίνητα κατέβαζαν πέντε πέντε τους Τσιγγάνους στην πλατεία όπου βρίσκονταν οι τράπεζες.
Ουρές σχηματίζονταν στα γκισέ τους και επιδόματα των 100, 200, 300, μέχρι και 1.000 ευρώ πολλές φορές κατετίθεντο σε τραπεζικούς λογαριασμούς ή εισέρρεαν στις τσέπες των επιδοματούχων. Επρόκειτο για λογαριασμούς που συνήθως δεν ήταν μηδενικοί. Άλλοι -ασφαλώς λίγοι- είχαν 20 και 50 χιλιάδες ευρώ και ορισμένοι -μάλλον οργανοπαιχτών δημοτικών τραγουδιών- είχαν, ελέγετο, μέχρι και 200.000 ευρώ».
Συμπέρασμα από τα παραπάνω: Το κράτος όχι μόνο δεν τους κυνηγά, αλλά τους ευνοεί σε σχέση με την πλειοψηφία των φορολογουμένων. Ο ρατσισμός είναι σε βάρος των πολλών, όχι των λίγων.
3.ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΟΝ ΡΟΜΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (από ειδική μελέτη).
Βασικό δικαίωμα του παιδιού αλλά και υποχρέωση της ίδιας της πολιτείας , αποτελεί η εκπαίδευση. Μια ειδική κατηγορία είναι τα παιδιά των Ρομά. Η έρευνα της FRA (2014) , η οποία περιελάμβανε 11 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έδειξε ότι γύρω στο 14 % των παιδιών των Ρομά δεν πραγματοποιούν συστηματική σχολική παρακολούθηση . Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση , με το 43 % των Ρομά να διακόπτουν τη φοίτησή τους στο σχολείο. Από τους Ρομά, που βρίσκονται σε σχολική ηλικία , το ποσοστό του 30% με 40% δεν έχει πραγματοποιήσει ποτέ φοίτηση στο σχολείο , ωστόσο το ποσοστό των παιδιών που εν τέλει καταφέρνει να αποφοιτήσει από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και να συνεχίσει είναι μηδαμινός . (Κοκκίνου, 2010) Ο αποκλεισμός των Ρομά δεν αντιμετωπίζεται μόνο ως εκπαιδευτικό πρόβλημα, αλλά είναι άμεσα συνυφασμένος με την απόρριψη της κοινωνίας .Οι Ρομά δεν είχαν πολιτογραφηθεί σε καμία κοινότητα ή δήμο μέχρι και το 1978,με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποκτήσουν την ελληνική υπηκοότητα και επομένως εξακοντίζονται στο περιθώριο και δεν μπορούν να αποκτήσουν κανένα ατομικό, κοινωνικό και οικονομικό δικαίωμα. Στις ημέρες μας παρά τις ανανεώσεις και τις εξελίξεις πάνω στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των Ρομά, οι ίδιοι συνεχίζουν να υποφέρουν από διακρίσεις.
Σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '90 η εκπαίδευση στα σχολείο ήταν αρκετά εθνοκεντρική και είχε ως βασικό στόχο την αφομοίωση του μουσουλμανικού και εβραϊκού στοιχείου , για τα οποία δημιουργήθηκαν εξειδικευμένα κοινοτικά σχολεία , ωστόσο οι Ρομά δεν παρέμεναν εντός της εκπαιδευτικής πράξης. ( Φραγκουδάκη,2001 :74-75). Το 1989 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας υποστηρίζει το ψήφισμα , που αφορά την εκπαίδευση των παιδιών των Τσιγγάνων, όπου οι χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή κοινότητα , οφείλουν να προωθήσουν ένα σύνολο μέτρων στη φοίτηση των τσιγγάνων , με σκοπό την ανάπτυξη ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια που διακόπτουν την πρόσβαση των παιδιών αυτών στην σχολική εκπαίδευση. ( Κάτσικας & Καββαδίας , 1996 : 92-93). 25 Ακόμα και σήμερα η παρουσία των Ρομά μαθητών διαγράφεται μειωμένη τόσο από το πρώτο έτος φοίτησης του δημοτικού , όσο και το έκτο έτος, παρά τα κίνητρα που παρέχει το κράτος . Η εμφάνιση των Ρομά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι ελάχιστη έως μηδενική. (Φραγκουδάκη,2001).Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι υπάρχει σημαντική βελτίωση στην εκπαιδευτική πραγματικότητα των μαθητών Ρομά συγκριτικά με τις παρελθοντικές καταστάσεις , ωστόσο υπάρχουν ακόμα ζητήματα στην εκπαιδευτική τους ένταξη.
Σιωπηρή και αμήχανη η αντιμετώπιση από Κυβέρνηση και κόμματα η πρόκληση αυτή για «μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα» ,που επίσης αμφισβητείται ζωηρά από την Βουλγαρία και μάλιστα πιο σθεναρά από την επίσημη Ελλάδα.) Είναι βέβαιο ότι η ακραία, ανιστόρητη και δημαγωγική-στρεβλωτική αυτή αντίληψη θα προκαλέσει σοβαρά στα Βαλκάνια και στην σχέσεις της Ελλάδος- Βουλγαρίας με την Ε.Ε.