Δηλαδή λιγότερα απ όσα εισπράττει ετησίως κάθε σκληρά εργαζόμενος της εστίασης, του cafe και των super markets. Δηλαδή το τίποτα. Σα να λέμε ψίχουλα.
Αλλά και με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, ο πήχης των δέκα χιλιάρικων και κάτι ψιλά, κι αυτό το ετήσιο εισόδημα μοιάζει με χάδι προς την γνωστή πελατεία των μικρομεσαίων νοικοκυραίων που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ψηφίζουν «κέντρο». Γι αυτό όλες οι κυβερνήσεις καμώνονται πως δεν βλέπουν. Η «διόρθωση» από τα εννέα στα δέκα χιλιάρικα και κάτι ψιλά μοιάζει με τη ρήση «τι Γιάννης, τι Γιαννάκης».
Με απλά λόγια τα έσοδα προέρχονται από τα συνήθη υποζύγια. Με απλά λόγια «συνήθη υποζύγια» κάθε μισθωτός και κάθε συνταξιούχος. Με απλά λόγια το πλήθος των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, μονίμως στην ασυλία και την ατιμωρησία.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Μα φυσικά όλοι εκείνοι που σπεύδουν μέσα στην κρίση να αγοράσουν καινούργιο όχημα. Μα φυσικά όλοι εκείνοι που μέσα στην κρίση απολαμβάνουν διακοπές σε μοδάτους τουριστικούς προορισμούς. Μα φυσικά όλοι εκείνοι οι πελάτες ακριβών οίκων μόδας. Μα φυσικά όλοι εκείνοι που κόντρα στην αχαλίνωτη κούρσα ακρίβειας, τροφοδοτούν τα οχήματα τους με αμόλυβδη βενζίνη.
Πως μπορεί η Εφορία να τους τσιμπήσει; Μα φυσικά με την σύγκριση εσόδων- εξόδων. Μα φυσικά με αιφνιδιαστικές εφόδους εφοριακών σε τουριστικούς, χειμερινούς προορισμούς. Δηλαδή αγαπητέ πως είναι δυνατόν να δηλώνεις δέκα χιλιάδες ετήσιο εισόδημα και από την άλλη να ξοδεύεις ημερησίως διακόσια, τριακόσια για ένα δωμάτιο στο τάδε πεντάστερο ξενοδοχείο; Από που τα βρήκες; Από τον ουρανό;
Η απάτη της φοροκλοπής το προσφιλές σπορ κάθε, σχεδόν, μικρομεσαίου Νεοέλληνα. Η απόδειξη λέξη άγνωστη στους ιατρικούς και δικηγορικούς κύκλους. Η απόδειξη εντελώς άγνωστη στους κλειδαράδες, τους ηλεκτρολόγους και τους υδραυλικούς. Η απόδειξη εχθρική λέξη προερχόμενη από ένα κράτος που «θέλει να μας γδάρει και όλα να μας τα πάρει».
Μάλιστα αρκετοί βολεύονται και πορεύονται με την γνωστή και τάχα επαναστατική επωδό «εγώ δεν θα βάλω το κράτος νταβατζή στο ταμείο μου». Με απλά λόγια το ελληνικό κράτος είναι ο μεγάλος εχθρός. Με απλά λόγια, η απάτη θεωρείται πράξη αντίστασης και στάση επαναστατική. Με απλά λόγια όποιος καταφέρνει να «κλέβει» την εφορία, αυτός ο έξυπνος, ο μάγκας, ο πρωτοπόρος, ο τεράστιος και ο γίγαντας.
Και την ίδια στιγμή που όλοι αυτοί οι απατεώνες κλέβουν ασυστόλως, από την άλλη ρίχνουν γαμοσταυρίδια για την άθλια κατάσταση των δημοσίων νοσοκομείων και για το χαμηλό επίπεδο της δημόσιας Παιδείας.
Ο πατριωτισμός τους αρχίζει και τελειώνει με τις γνωστές και άκαπνες μπαλοθιές εναντίον Τούρκων και όλων των λαθρομεταναστών. Η νεοελληνική μαγκιά τους αρχίζει και τελειώνει με την άθλια, αισχρή εκμετάλλευση τριτοκοσμικών μεταναστών. Και η πολιτιστική ανωτερότητά τους αρχίζει και τελειώνει με αναφορές στους αρχαίους ημών προγόνους, στο έπος του «Όχι» του σαράντα, στο όνομα του Κολοκοτρώνη και του Καραισκάκη και στην παροιμιώδη φράση «ρε συ ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»
Μωρέ ξέρω και παραξέρω. Πρώτος στην απάτη, μετεξεταστέος στην τάξη!