«Από τότε που ο ζωγράφος Νάκης μου 'πε πως αυτό το γράψιμο που κάνω έχει μεγάλη αξία, το γράψιμο έγινε ο έρωτάς μου και μέρα νύχτα έγραφα», λέει ή μάλλον γράφει ο Σωτήρης Σπαθάρης καθώς ξεκινάει να περιγράφει με δικά του λόγια τη γνωριμία του με τον ποιητή Αγγελο Σικελιανό. «Εμένα η χαρά μου ήτανε τόση μεγάλη, γιατί ενώ περνάγαμε από τον Πλάτανο και με βλέπανε όλοι οι Κηφισιώτες πως εγώ, ο παλιο-Σπαθάρης, βάσταγα αγκαζέ ποιόνε; τον Σικελιανό».