Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, παραλαμβάνοντας τον πίνακα, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση υποδεχόμαστε σήμερα στο Προεδρικό Μέγαρο τον πίνακα του Νικολάου Γύζη "Δόξα", δωρεά τού ως σήμερα κατόχου του έργου, κ. Δημήτρη Γκέρτσου. Με μια χειρονομία ευγενούς προσφοράς και υψηλού εθνικού συμβολισμού, ο κ. Δημήτρης Γκέρτσος αποχωρίστηκε ένα πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο με τη σκέψη, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει, ότι ένας πίνακας με τόσο μεγάλη εθνική διάσταση και αναγνώριση δεν μπορούσε να του ανήκει.
Η "Δόξα" είναι μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες παραστάσεις που συνδέονται με την εικονογραφία του Αγώνα της Ανεξαρτησίας και έχει ταυτιστεί με την εικόνα της Ελλάδας. Μιας Ελλάδας ηρωικής, που αγωνίζεται και δεν πτοείται στη δυσκολία, αναγεννάται και πορεύεται στην Ιστορία, ελεύθερη και περήφανη. Η δωρεά της "Δόξας" είναι μια προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Ενδυναμώνει τη σχέση του πολίτη με τους θεσμούς, συνδέει τον ιδιωτικό χώρο με τη δημόσια σφαίρα και υπογραμμίζει τον ρόλο που μπορεί να παίξει η υψηλή τέχνη στην αυτογνωσία μας».
Η «Δόξα» είναι από τις πλέον αναγνωρίσιμες παραστάσεις που συνδέονται με την εικονογραφία του Αγώνα της Ανεξαρτησίας και έχει ταυτιστεί με την εικόνα της Ελλάδας, τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Από την πλευρά του, ο κ. Δημήτρης Γκέρτσος δήλωσε: «Κυρία Πρόεδρε, με συγκινείτε πάρα πολύ και με τιμάτε και σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά. Εγώ απλά είχα μια σκέψη, η οποία μου ήρθε σχεδόν σαν καθήκον. Να μην περπατά η "Δόξα" μονάχη σε ένα σπίτι, αλλά ανάμεσα στους Έλληνες. Πόσο μάλλον στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Εδώ πρέπει να σας πω ότι η προσωπικότητα της Προέδρου μας με ενέπνευσε στο να προχωρήσω τελικά σε αυτή την κίνηση. Εσείς την αποδεχτήκατε, όχι μόνο την αναγνωρίσατε, αποδώσατε στη "Δόξα" την ανώτερη τιμή. Αισθάνομαι και εγώ μια περηφάνια που θα βρίσκεται σε αυτόν το χώρο και σήμερα νομίζω πιο ευτυχής από όλους θα ήταν ο ίδιος ο Νικόλαος Γύζης. Να είστε καλά».
Ο Νικόλαος Γύζης ζωγράφισε τη «Δόξα» λίγο πριν από την εκπνοή του 19ου αιώνα, συλλαμβάνοντάς την ως ενσάρκωση της Δόξας του Διονυσίου Σολωμού και εμπνεόμενος από το επίγραμμα «Η καταστροφή των Ψαρών» (1825) του εθνικού μας ποιητή.
Η ελαιογραφία, ιδεαλιστική δημιουργία της ύστερης περιόδου του ζωγράφου, είναι ένας από τους δύο ζωγραφικούς πίνακες με το ίδιο θέμα και τον ίδιο τίτλο, ο μόνος, ωστόσο, ο οποίος ήταν προσιτός, αφού ο έτερος, που ανήκε στη Συλλογή των Ανακτόρων, είναι αφανής εδώ και χρόνια. Αγορασμένος πριν από εκατό περίπου χρόνια από τον παππού του κ. Γκέρτσου, Βαγγέλη Παπαστράτο, με προτροπή της συζύγου του Καίτης Δαμβέργη, μιας από τις πρώτες γυναίκες που φοίτησαν στη Σχολή Καλών Τεχνών, κληροδοτήθηκε στη μοναχοκόρη τους Χάρι και στον σύζυγό της, Θανάση Γκέρτσο, και έμεινε στην οικογένεια επί δεκαετίες.