Μαχητής της ζωής ναι, ουδείς δικαιούται να το παραγνωρίσει. Στη μάχη όμως με τις λεκτικές υπερβολές και τον μελοδραματικό τόνο, κατά τις δημόσιες αντιπαραθέσεις του, στη Βουλή ή στα κανάλια, σπάνια βγήκε νικητής. Ορισμένες φορές, στις κρίσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ως υπουργός, είχε το δίκιο με το μέρος του, έτσι όπως υποδείκνυαν τα πράγματα, κατάφερνε όμως να χάσει το μισό με την υψηλότονα επιθετική ρητορική του.
Μπορεί όντως να έχασε φίλο ο κ. Κουρουμπλής από την κόβιντ και να του δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι για τον θάνατο του οικείου του δεν φταίει μόνο η ασθένειά του αλλά και η εκτός ΜΕΘ διασωλήνωσή του. Ακόμα κι έτσι, δεν μπορεί να εξαπολύει στη Βουλή αναθέματα που το ήθος και η οξύτητά τους τα προορίζουν για τη διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία. Οσα περί δολοφονιών απηύθυνε προχθές προς τους κυβερνώντες ήταν άκρως προσβλητικά.
Σαν δικηγόρος, ο διαγραφείς από τον ΣΥΡΙΖΑ βουλευτής γνωρίζει, όπως οφείλει, την ακριβή σημασία του όρου «δολοφόνος» και την τεράστια ηθική απαξία του. Γνωρίζει επίσης ότι η χρονίζουσα αμέλεια, το λειψό πάθος για αυτοκριτική και αυτοδιόρθωση και η παραγνώριση των επιστημονικών ερευνών και προτάσεων δεν συνιστούν δόλο. Είναι τεκμήρια της εμμονής της φίλαυτης κυβέρνησης στο αθεμελίωτο σενάριο της επιτυχίας της στην αντιμετώπιση της πανδημίας, όχι όμως τεκμήρια δολιότητας. Ολοι οι αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί αρχηγοί μιλούν για εγκληματική πολιτική, ουδείς όμως για δολοφονία. Το ηθικό, νομικό και πολιτικό βάρος της λέξης δεν τους το επιτρέπει.
Με περίπου είκοσι χιλιάδες νεκρούς, θα υπάρχουν σίγουρα στην πατρίδα μας και άνθρωποι που θα καταριούνται, θα αναθεματίζουν και θα ενστερνίζονται το πάντα πρόσφορο «τον φάγανε». Κι αυτό από αδυναμία να αποδεχτούν την απώλεια ενός ή και δύο και τριών οικείων τους (γιατί υπάρχουν και τέτοια ξεκληρίσματα), πιθανόν και από τύψεις που δεν κατόρθωσαν να τους πείσουν να εμβολιαστούν ή να μη ζουν σαν να μην υπάρχει ιός. Συνθήματα του τύπου «τους έπνιξε το ΠΑΣΟΚ» (για το «Εξπρές Σάμινα» στις Πόρτες της Πάρου), «τους έκαψε ο ΣΥΡΙΖΑ» (για το Μάτι), «τους δολοφόνησε η Ν.Δ.» δεν αποτελειώνουν απλώς τον κλονισμένο πολιτικό πολιτισμό. Με την τοξική καπηλική τους ελαφρότητα αδικούν βαριά τους ίδιους τους νεκρούς.
