Ιωάννα Μάνδρου: Γυναικοκτονίες, νόμος και πρωτόκολλα

Αν κάποιος είναι αποφασισμένος να σκοτώσει, έχει ψυχιατρικές ή άλλες διαταραχές προσωπικότητας, δεν είναι εύκολο να αποτραπεί από το έγκλημα.

Η φρικτή γυναικοκτονία στο Αγρίνιο, μία ακόμα στο μακρύ κατάλογο των δολοφονιών γυναικών στη χώρα μας, συγκλονίζει και προβληματίζει. Μια ακόμα νέα γυναίκα, που αποφάσισε να προχωρήσει στη ζωή της αφήνοντας πίσω μια σχέση, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τον πρώην σύντροφό της.

Οποια μέτρα είχαν ληφθεί από τις αρχές, αφαίρεση όπλων, επιβολή περιοριστικών όρων να μην την πλησιάζει, δίκη για απειλές που θα γινόταν στις 15 του μήνα, αλλά δεν πρόλαβε, δεν στάθηκαν ικανά να αποτρέψουν τη δολοφονία.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Εχουν γίνει πολλά βήματα και με αστυνομικά πρωτόκολλα και με νομοθετικές ρυθμίσεις, ώστε να περιοριστούν οι πιθανότητες των γυναικοκτονιών και γενικά της άσκησης κακοποιητικών συμπεριφορών σε ευάλωτα άτομα όπως είναι τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και λοιπά.

Όμως, αν κάποιος είναι αποφασισμένος να σκοτώσει, έχει ψυχιατρικές ή άλλες διαταραχές προσωπικότητας, δεν είναι εύκολο να αποτραπεί από το έγκλημα. Βέβαια τα αστυνομικά πρωτόκολλα και η αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας που ισχύει ήδη, και είναι προστατευτική είναι εκ των ούκ άνευ.

Ωστόσο εκείνο που πραγματικά μπορεί να σώσει ζωές γυναικών είναι η επαγρύπνηση τόσο των ίδιων, όταν υφίστανται κακοποίηση, όσο και του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος.Κανένας δεν μπορεί να ξέρει που θα φθάσει ένα άτομο που δείχνει σημάδια κακοποίησης και εκδικητικότητας.

Για τη στυγερή δολοφονία στο Αγρίνιο, δεκάδες είναι οι μαρτυρίες από το περιβάλλον της άτυχης Δώρας, ότι είχαν ακούσει τον δράστη να λέει ότι θα την σκοτώσει. Τα μηνύματά του ήταν σαφή και μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Η αστυνομία έκανε ότι μπορούσε. Αφαίρεσε όπλα, η δικαιοσύνη επέβαλε περιορισμούς, μια δίκη για απειλές επρόκειτο να γίνει, αλλά δεν έγινε, γιατί θύτης και θύμα είχαν ζητήσει ποινικό συμβιβασμό, η άτυχη Δώρα δεν δέχθηκε να πάρει το panic button, και η κατάληξη ήταν μοιραία.

Οπότε ούτε ο νόμος ούτε τα πρωτόκολλα δεν αρκούν για να αποφευχθεί μια στυγερή γυναικοκτονία. Εκείνο που έχει σημασία είναι η επαγρύπνιση όλων. Το κακοποιητικό άτομο δεν έχει όρια. Δεν μπορεί να του έχει κανείς εμπιστοσύνη.
Και κάτι ακόμα. Τίποτα δεν θα προσδώσει επί της ουσίας στην ποινική τιμωρία των δραστών στις γυναικοκτονίες, αν επίσημα στο νόμο τα εγκλήματα αυτά, φρικτές και στυγερές ανθρωποκτονίες, χαρακτηριστούν γυναικοκτονίες. Η ουσία δεν είναι στο νομικό χαρακτηρισμό. Αυτό το λένε όλοι οι σοβαροί και έγκριτοι επιστήμονες. Οι γυναικοκτονίες είναι ένα βαρύ έγκλημα, κοινωνικό, οικογενειακό με πολλές πτυχές και παραμέτρους που δεν λύνεται με νομικούς χαρακτηρισμούς, δυστυχώς...

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline