Περίπου 750 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, στην Κομοτηνή, η Μαριάνθη Αρβανιτίδου, εκπαιδευτικός, διαλέγει διαφορετικούς τρόπους για να διδάξει στους μαθητές της την απαιτούμενη ύλη.
Εφαρμόζοντας τη μέθοδο του «artful thinking», η κ. Αρβανιτίδου χρησιμοποιεί έργα εικαστικής τέχνης και μουσικής, ενισχύοντας έτσι τη σκέψη των μαθητών και μαθητριών της και προσεγγίζοντας το μάθημα με τραγούδια και ζωγραφιές.
Η προπαίδεια του 4 και του 5 για παράδειγμα δεν διδάσκεται βγάζοντας μία κόλλα χαρτί και κάνοντας υπολογισμούς αλλά με παιχνίδια μέσα στην τάξη και με τραγούδια που δίνουν το ζητούμενο αποτέλεσμα.
Η κ. Αρβανιτίδου βρίσκεται στην εκπαίδευση από το 2001, όπου ξεκίνησε τη θητεία της ως εκπαιδευτικός στα μακρινά Ψαρά της Χίου. Έπειτα από πέντε χρόνια συνεχούς διδασκαλίας αποφάσισε ότι έπρεπε να βρει διαφορετικούς τρόπους να υλοποιήσει το εκπαιδευτικό της έργο ώστε να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μαθητών και μαθητριών της. «Προσπάθησα να τους δώσω κίνητρα ώστε να έχουν όρεξη για τα βιβλία, για το διάβασμα. Αυτό που κυρίως με ενδιέφερε ήταν το πρωί που ξυπνούσαν να σηκώνονται με ευχαρίστηση για να έρθουν στο σχολείο», λέει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Σκοπός της είναι να διαμορφώσει προσωπικότητες, καθώς όπως αναφέρει μία προσωπικότητα αποτελείται από δύο στοιχεία , από το ορατό και το αόρατο. «Ο δάσκαλος δουλεύει το αόρατο, την ψυχή, δηλαδή. Το αόρατο κινεί τα πάντα κι αποτελεί και το μέλλον. Δουλεύω πάνω στο μέλλον των παιδιών, να τους δημιουργήσω, κίνητρα, όνειρα, αγάπη για τον εαυτό τους, να βρουν τις δυνατότητές τους και τις ικανότητές τους», επισημαίνει η κ. Αρβανιτίδου.
Δράση e-twinning στο 1ο δημοτικό σχολείο Κομοτηνής
Στο 1ο δημοτικό σχολείο Κομοτηνής διδάσκει για 12 χρόνια και προσπαθεί κάθε χρόνο να εντάσσει καινούριες ιδέες για τη διεξαγωγή «του μαθήματος». Μία από αυτές είναι το e-twinning.
Πρόκειται για μία μια ευρωπαϊκή δράση μέσω της οποίας σχολεία από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες, κάνοντας χρήση εργαλείων τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών συνεργάζονται ώστε να αποκομίσουν παιδαγωγικά, κοινωνικά και πολιτισμικά οφέλη.
Η δράση e-Twinning δίνει στα σχολεία την ευκαιρία να μάθουν μαζί, να μοιραστούν τις απόψεις τους και να δημιουργήσουν καινούργιες φιλίες.
«Κάθε Σεπτέμβριο ένας εκπαιδευτικός επιλέγει ένα θέμα, θέτοντας προγραμματισμό και στόχους γύρω από αυτό. Στη συνέχεια έρχεται σε συνεννόηση με εκπαιδευτικούς άλλων ευρωπαϊκών χωρών και τους καλεί να δουλέψουν όλοι μαζί γύρω από αυτή τη θεματική οργανώνοντας συνεργατικές δράσεις μέσω της εκπαιδευτικής διδασκαλίας. Για παράδειγμα πριν κάποια χρόνια είχαμε υλοποιήσει ένα πρόγραμμα που ονομαζόταν ο «ο άνθρωπος με την πράσινη βαλίτσα», και εστίαζε στις ανθρώπινες αξίες μέσα από τα παραμύθια και τη ζωγραφική», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Αρβανιτίδου.
Η προσπάθειά της να δώσει πνοή στον τρόπο διδασκαλίας της ύλης δεν σταματάει ποτέ, καθώς όπως εξηγεί, μπορεί μέσω ενός λογοτεχνικού κειμένου να διδαχθεί, γλώσσα, ιστορία ακόμη και μαθηματικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για εκείνη ήταν μία μέρα που έπρεπε να διδαχθεί η μόλυνση του περιβάλλοντος και συγκεκριμένα των θαλασσών.
Η κ. Αρβανιτίδου δεν χρησιμοποίησε το «κλασσικό» βιβλίο αλλά διάβασε στην τάξη το βιβλίο του Λουίς Σεπούλβεδα «Ο γάτος που έμαθε το γλάρο να πετάει». «Πρέπει ο εκπαιδευτικός να προσαρμόζεται στις ιδέες, στις αντιλήψεις, στην ηλικία του παιδιού και στα βιώματα. Θέλει φαντασία διότι τα ίδια τα παιδιά έχουν πολύ φαντασία. Αν ο δάσκαλος δεν εκμεταλλευτεί αυτή τη φαντασία, τα όνειρα και τις σκέψεις των παιδιών δεν θα μπορέσει να κάνει αυτή την προσαρμογή της ύλης και του προγράμματος σπουδών. Τα παιδιά ζουν σε μία ψηφιακή εποχή άρα πρέπει να τους δώσουμε πολλά ερεθίσματα από αυτό», αναφέρει χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Η διάκριση για εκείνη δεν άργησε να έρθει καθώς φέτος τιμήθηκε με τον έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών για το έργο της. Για την κ. Αρβανιτίδου ένας εκπαιδευτικός πρέπει να διαθέτει αγάπη γι αυτό που κάνει. «Αν δεν λατρεύει αυτό που κάνει κι αν δεν είναι συνειδητοποιημένος τότε νομίζω θα επιτελεί διεκπεραιωτικά τη δουλειά του».
ΘΑ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ ΣΤΟ ΝΤΟΥΜΠΑΪ
Βίκυ Ξανθοπούλου: Η δασκάλα της Θάσου που τιμήθηκε με διεθνές βραβείο -Η πρωτότυπη μέθοδος που ακολουθεί
Τον τίτλο της δασκάλας της χρονιάς του Διεθνούς Οργανισμού AKS κατέκτησε η Βίκυ Ξανθοπούλου, δασκάλα στο διθέσιο ολοήμερο νηπιαγωγείο της Ποταμιάς Θάσου.
Η δασκάλα της Θάσου, λίγο καιρό πριν, είχε τιμηθεί και με το βραβείο «The Freedon Literacy Award» (Βραβείο ελευθερίας μέσω του γραμματισμού) από τον οργανισμό «Judith's Reading Room», με έδρα την Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, που προωθεί τη φιλαναγνωσία.
Η δασκάλα της Θάσου κάνει την εκπαίδευση... απόλαυση
Αυτή τη φορά, η δραστήρια Ελληνίδα νηπιαγωγός στη Θάσο, η οποία συνδύασε το παιχνίδι με το βιβλίο κι έκανε την εκπαιδευτική διαδικασία ...απόλαυση για τους λιλιπούτειους μαθητές της, μέσω της δράσης «Παίζουμε βιβλίο;», κατέκτησε το βραβείο διδασκαλίας «Excellence in Teaching - Teacher of the Year» (Αριστεία στη Διδασκαλία - Εκπαιδευτικός της χρονιάς).
Η βράβευση γίνεται από τον οργανισμό AKS, ο οποίος βραβεύει εκπαιδευτικούς από κάθε γωνιά του πλανήτη, οι οποίοι έχουν να επιδείξουν ιδιαίτερες ικανότητες στη διδασκαλία διαφορετικών αντικειμένων κι έχουν συμβάλει, με τη διδασκαλία τους, στην πρόοδο της μαθητικής κοινότητας στην οποία απευθύνονται.
Από τη Θάσο στο Ντουμπάι για το βραβείο
Ήδη, η κ. Ξανθοπούλου ετοιμάζει βαλίτσες για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προκειμένου να παραλάβει το βραβείο της, σε ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί στις 14 Δεκεμβρίου στο Ντουμπάι, και δηλώνει ενθουσιασμένη για τη νέα επιβράβευση της καινοτόμου μεθόδου διδασκαλίας που ακολουθεί.
Πρωτότυπη δράση σε σχολείο της Θάσου
Η νηπιαγωγός έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια την πρωτότυπη αυτή δράση με βιβλία -ένα ηλεκτρονικό περιοδικό αναγνωστικών εμψυχώσεων, που συνδυάζει βιωματικά το παιχνίδι με το βιβλίο- αναπτύσσοντας την κοινή αξία της πολυπολιτισμικότητας, αλλά και της αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ των μαθητών της.
Όπως έλεγε στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων λίγο πριν από την πρώτη μεγάλη διεθνή της διάκριση, το «Freedon Literacy Award», ο τίτλος της δράσης κρύβει δυο λέξεις που η ίδια αγαπάει πολύ, το «παίζουμε» και το «βιβλίο» καθώς η ίδια πιστεύει βαθιά πως η διαδικασία της μάθησης στο σχολείο «περνά» μέσα από το παιχνίδι!
Το «Παίζουμε βιβλίο;» είναι ουσιαστικά ένα πρότζεκτ αναγνωστικών εμψυχώσεων, που σχετίζεται με την κοινωνική διάσταση της εκπαίδευσης, στο πλαίσιο της οποίας, η δασκάλα του διθέσιου νηπιαγωγείου στην Ποταμιά της Θάσου προσπαθεί να συνδέσει τις ανάγκες των μαθητών της με τη μαθησιακή διαδικασία και να συνδυάσει τις ανάγκες των μαθητών με ένα βιβλίο που ανταποκρίνεται σ' αυτές- είτε οι ανάγκες είναι μαθησιακές, είτε κοινωνικές, είτε συναισθηματικές.
«Δημιουργούμε κάθε φορά ένα νέο πρότζεκτ που βασίζεται στις ιδέες των παιδιών κι αυτές τις ιδέες προσπαθώ να τις κάνω παιδαγωγική πράξη. Στο τέλος της χρονιάς συγκεντρώνουμε όλα τα πρότζεκτ και δημιουργούμε αυτό το ηλεκτρονικό περιοδικό, που ονομάζεται "Παίζουμε Βιβλίο;"», εξηγούσε λίγο καιρό πριν η δραστήρια νηπιαγωγός, η οποία μένει στη Θάσο, όχι από καταγωγή αλλά από επιλογή, όπως χαρακτηριστικά λέει!