Αποκαλυπτικό και εξόχως ενδιαφέρον αποκαλυπτικό τμήμα της ομιλίας στη Βουλή του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΙΝΑΛ και πρώην υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου, θύματος συκοφαντίας στην υπόθεση των «δέκα ενόχων πολιτικών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ». Στη συνεδρίαση της περασμένης Τρίτης το βράδυ κατά την συζήτηση της υπόθεσης Παπαγγελόπουλου για πρόσθετες κατηγορίες εις βάρος του (όπως και συνέβη χθες βράδυ).
«.....Και επιτρέψτε μου, επειδή άκουσα με πάρα πολύ προσοχή, παρότι ήμουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Αναπληρωτή Υπουργό, που σήμερα διερευνάται να βγαίνει από το Μέγαρο Μαξίμου και τον άκουσα να λέει όχι αυτό που έχει παρατηρηθεί ευρέως, ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο -αυτά τα έχουμε πει χίλιες φορές- το άλλο στο τέλος, ότι τα κόμματα πρέπει να κάνουν την αυτοκάθαρση τους, αυτό αποκάλυψε ποια ήταν η πολιτική τους πρόθεση. Αυτό απεκάλυψε εν τη αφελεία του. Προφανώς, εξομολογήθηκε αυτό το οποίο είχε οργανώσει. Συμμετείχε στην οργάνωση; Το προσέφερε στο κόμμα του, στο κόμμα το οποίο συνεργαζόταν, δηλαδή τους ΑΝΕΛ και το ΣΥΡΙΖΑ; Δεν το ξέρω. Ξέρω, όμως, ότι πέντε ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, όπως είπε ο κ. Μπούγας μόλις πριν, τέσσερις εν ενεργεία μάλιστα από αυτούς, έχουν καταθέσει με άμεσο και απόλυτο λόγο γνώσεως και πολύ ισχυρή αξιοπιστία όσα γνωρίζουν.
Και επιπλέον, κυρίες και κύριοι, το άκουγα. Προειδοποιούσαν ότι υπάρχει και ένας ιδιώτης που θα έρθει -αναφερόμουν στον κ. Σάμπυ Μιωνή, μάλιστα, δεν έλεγα και σωστά το όνομά του, δεν τον ήξερα τον άνθρωπο- και θα καταγγείλει, όπως άκουγα, ωμό εκβιασμό σε βάρος του, με τη λογική «πλήρωσε αδρά για να απαλλαγείς από ποινικές και άλλες διώξεις». Modus operandi μιας συμμορίας κατά το 187 του Ποινικού Κώδικα!
Ο στόχος ήταν προφανής. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε αποτύχει παντού και έπρεπε να κρατηθεί. Και μάλιστα είχε αποτύχει στις υποσχέσεις της. Έπρεπε να κρατηθεί από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 και μετά, τα επόμενα χρόνια. Με αυτά που έχουν κατατεθεί δεν υπάρχει περιθώριο για αμφιβολία.
Υπήρξε ένας αναπληρωτής υπουργός με αρμοδιότητα -εντός εισαγωγικών- τη «διαφθορά», που είχε κατορθώσει να χειραγωγεί εισαγγελικούς λειτουργούς, ώστε να ασκούν διώξεις, να διατάσσουν ελέγχους ή να μην ασκούν διώξεις -δηλαδή από την ανάποδη η κατάχρηση εξουσίας- και αποσκοπούσε σε πολιτικά οφέλη υπέρ της κυβέρνησης. Αυτό προσέφερε και απ' ό,τι φαίνεται -και πρέπει να ερευνηθεί- και κάποια χρήματα για τον ίδιο; Δεν γνωρίζω. Για τρίτους; Έτσι φαίνεται, έτσι λέγεται, έτσι κατατίθεται ενόρκως. Αυτά πρέπει να ερευνηθούν.
Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που να ακούσει αυτά να καταγγέλλουν επωνύμως και ενόρκως στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής και στη Δικαιοσύνη και να λέει «δεν πειράζει, δεν τα ακούσαμε ή δεν είναι σωστά, δεν είναι σοβαρά», ενώ έχει δεχτεί ως σοβαρά τα λεγόμενα κουκουλοφόρων.
Κυρίες και κύριοι, και το 1989 το οποίο το έζησα ως επιστήμονας -δεν είχα ανάμειξη τότε με την πολιτική- είχε βαρύτερη κατηγορία κατά πρωθυπουργού εν ενεργεία, αλλά ελαφρότερη υποδομή. Δεν υπήρχε αυτό το πράγμα που ζήσαμε αυτούς τους μήνες με την αποκάλυψη του παραδικαστικού. Και όλα αυτά στο θερμοκήπιο των ανθέων, των ανθέων του κακού όμως, της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Και δεν μου λέτε, συγγνώμη -με όλο το θάρρος μιας σχέσης επιθετικής, συγκρουσιακής που μπορεί να έχω με πολλούς και πολλές από εσάς εδώ, αλλά και με τη δυνατότητα της ανταλλαγής επιχειρημάτων- είναι δυνατόν να δέχεται κανείς ότι το Μέγαρο Μαξίμου, κάποια γραφεία του βέβαια, δεν λέω το γραφείο του Πρωθυπουργού, έχουν γίνει χώροι για νταραβέρια και για ανταλλαγή παροχών από εδώ και από εκεί;
Και μια τελευταία επισήμανση επ' αυτού, γιατί δεν θέλω να περάσει απαρατήρητη. Άλλαξαν τέσσερις Υπουργοί Δικαιοσύνης. Τους έζησα εγώ. Τέσσερις Υπουργοί Δικαιοσύνης! Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κατά της Διαφθοράς κ. Νικολούδης, ο Υπουργός Δικαιοσύνης καθηγητής κ. Παρασκευόπουλος, ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Κοντονής και ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Καλογήρου. Όλοι αυτοί άλλαζαν, κοινό παρονομαστή είχαν έναν. Τον κ. Παπαγγελόπουλο. Απολάμβανε την εμπιστοσύνη της Κυβέρνησης και είναι αυτό σαφές, σαφέστατο. Όλοι οι άλλοι έρχονταν και παρέρχονταν, αυτός σταθερός. Κάτι λέει σε πολιτικό επίπεδο οπωσδήποτε αυτό το γεγονός.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα κακά συμβαίνουν όταν οι καλοί αδρανούν. Η παρούσα Βουλή δεν αδράνησε, ευτυχώς δεν αδράνησε. Αν αδρανούσε, θα ήταν συνένοχη, ενώ δεν έχει τέτοιο δικαίωμα -ούτε ηθικό ούτε πολιτικό- η ελληνική Βουλή να μείνει σιωπηλή απέναντι στη σκευωρία NOVARTIS, με τα αδικήματα που την διαμόρφωσαν, αλλά και στο γενικότερο λειτουργικό του παραδικαστικού, όπως αποκαλύπτει η υπόθεση Μιωνή που εμπεριέχει και έναν τρομακτικό κυνισμό. Δεν περιμένεις να τα ακούσεις αυτά!
Τώρα με όσα ακούω εδώ και όσα έχουν προκύψει από την έρευνά μου επί τρία χρόνια, θέλω να σας πω πώς λειτούργησαν αυτά. Ποια είναι η εμπειρία μου την οποία καταθέτω ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής;
Όλα δεν ξεκινούν με την NOVARTIS. Είχαμε κακώς αυτήν την εντύπωση. Όλα ξεκίνησαν από την υπόθεση Μιωνή -Μεταξά -Παπασταύρου στην περίπτωση της Λίστας Λαγκάρντ. Πώς λειτούργησε εκεί το σύστημα και πώς επαναλήφθηκε αυτό στην περίπτωση της NOVARTIS;
Εδώ υπάρχουν δημοσιεύματα από φιλικό τύπο της τότε κυβέρνησης. Ενεργοποιείται η Εισαγγελία Πρωτοδικών, με βάση τα δημοσιεύματα. Έχω μάλιστα και μαρτυρίες, από πληροφορίες, ότι πήγαινε ο άλλος στον ανακριτή ή στον εισαγγελέα και του έδειχνε ένα απόκομμα από τις γνωστές εφημερίδες. Του έλεγε «αυτό ερευνώ». Ήταν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι και συγκεκριμένα έντυπα.
Ταυτοχρόνως πήγαινε και ένας στην Αμερική. Πήγαινε εκεί στις αρχές και έκανε μια καταγγελία. Οι αμερικανικές αρχές ήθελαν καιρό να λειτουργήσουν, δραστηριοποιούνταν όμως κάποτε και από εκεί, από το ίδιο κύκλωμα γινόταν, μέσω της Αμερικής, εισαγωγή στην Ελλάδα. Αυτό ήταν.
Αυτό ήταν και όταν διεξαγόταν πολιτικός διάλογος, σου έλεγαν «μα, τα είπε το FBI». Μα, στο FBI ή στις αμερικανικές φορολογικές αρχές πήγαν οι ίδιοι άνθρωποι, που σήμερα διαμορφώνονται και γι' αυτούς -το ένα μετά το άλλο- στοιχεία που δεν ξέρω πού θα οδηγήσουν. Θα το δούμε. Τώρα ακόμα δεν είμαστε στο τέλος. Είμαστε στην αρχή του τέλους.
Πώς παραλαμβανόταν από την Ελλάδα η καταγγελία στις Ηνωμένες Πολιτείες; Υπήρχε ένας Υπουργός για τη Διαφθορά με Γενικό Γραμματέα τον κ. Παπαγγελόπουλο. Έχω πει σ' αυτή τη Βουλή δέκα χιλιάδες φορές το εξής. Γιατί απομακρύνθηκε ο κ. Νικολούδης, τον οποίο η τότε Πλειοψηφία είχε σημαία; Τι δεν τους άρεσε στον κ. Νικολούδη; Προφανώς, δεν εκτελούσε εντολές, δεν εκτελούσε συμβόλαια θανάτου. Δεν έχω άλλη εξήγηση.
Ακούω, μαθαίνω, μα δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω αστήρικτες κουβέντες που μου λέγονται, αλλά δεν μπορώ να τις τεκμηριώσω. Θα ήταν ένα ζήτημα πάντως να μιλούσε κάποια στιγμή αυτός ο άνθρωπος. Τον έδιωξαν. Ποιον έβαλαν στη θέση του; Τον κ. Παπαγγελόπουλο, τον πρόθυμο, Αναπληρωτή Υπουργό για θέματα Διαφθοράς.
Έχουμε λοιπόν αυτό το σύστημα να λειτουργεί στην υπόθεση Μιωνή- Παπασταύρου- Μεταξά, Ελλάδα -Ηνωμένες Πολιτείες, να το παραλαμβάνει στην Ελλάδα η δομή αυτή της Κυβέρνησης. Και χρειάζεται βέβαια διευκόλυνση από τον Άρειο Πάγο και εργαλεία στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Γι' αυτό με προβοκάτσια έφαγαν την κ. Ράικου και διόρισαν τη διάδοχό της, με τον τρόπο που κατατέθηκε και στην Επιτροπή ποινικής Προκαταρκτικής Εξέτασης πόσα προβλήματα είχε.
Τι απέγινε, κυρίες και κύριοι; Όλοι οι πρόθυμοι ήταν στην πρώτη γραμμή, στην Κυβέρνηση, στη διευκόλυνση του Αρείου Πάγου και στα εργαλεία, στην
Εισαγγελία Διαφθοράς. Τι απέγινε με την ιστορία Μιωνή- Μεταξά- Παπασταύρου;
Ο Μιωνής πεντακάθαρος από τον έλεγχο. Δεν κάνω εγώ τον έλεγχο, ούτε τον άνθρωπο γνωρίζω, τουλάχιστον καλά. Ακύρωση όλων των ενταλμάτων για τον επιχειρηματία Μεταξά, του οποίου την υγεία την χτύπησαν με καίριο τρόπο, απ' ό,τι έχω μάθει. Μου είναι άγνωστο πρόσωπο. Απόλυτη δικαίωση από την ελληνική δικαιοσύνη για τον κ. Παπασταύρου.
Και τόλμησε σήμερα, στο κρεσέντο του λόγου του, ο κ. Παπαγγελόπουλος να πει για έλεγχο που έγινε στο σπίτι του κ. Παπασταύρου. Ψέματα και σήμερα. Δημοσίευμα της φιλικής του εφημερίδας αναπαρήγαγε εδώ. Γιατί λες «έκανες αυτό;» και σου απαντάει -κλασική μέθοδος που ποτέ δεν ήταν δημοκρατική- «ποιος το είπε αυτό;». Λες εσύ «ο τάδε» και σου λέει «αυτός που είναι κοντός, που είναι ψηλός, που είναι χοντρός, που είναι αδύνατος;». Δεν λέει «απαντώ σε αυτά που είπε», αλλά τον χαρακτηρίζει για να αποδομήσει την ουσία των επιχειρημάτων του. Αυτήν την πανάρχαια ασφαλίτικη πρακτική έχουμε δει να χρησιμοποιεί ο συγκεκριμένος άνθρωπος εδώ.
Σημαία λοιπόν αυτή η ψεύτικη υπόθεση. Δεν λέω εγώ ότι ήταν ψεύτικη, δεν το γνωρίζω. Η δικαιοσύνη και η διοίκηση το είπαν. Έγινε όμως σημαία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Τα σποτάκια τους τα θυμάμαι. Πού να ξέρω τι είχε συμβεί, εγώ που ήμουν πολιτικός, που ήμουν υπουργός της προηγούμενης Κυβέρνησης Σαμαρά; Ο πολίτης πού να ξέρει; Ήταν προεκλογικό σποτάκι του Σεπτεμβρίου του 2015, της τότε Πλειοψηφίας.
Αυτό το καλούπι τους άρεσε. Αφού το είχαν φτιάξει και το χρησιμοποίησαν στην περίπτωση που σας προείπα, το χρησιμοποίησαν ακριβώς έτσι και στην περίπτωση της NOVARTIS.
Συμπερασματικώς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έχουμε δύο κορυφαίες υποθέσεις, την υπόθεση Μιωνή και την υπόθεση της NOVARTIS, όπου το σύστημα δούλεψε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο και έχουμε και για πασπάλισμα, όπως έχει κατατεθεί στην Επιτροπή ποινικής Προκαταρκτικής Εξέτασης της Βουλής, την περίπτωση του μακαρίτη Βγενόπουλου, την περίπτωση του Αλαφούζου, που διασυνδέεται με τις τηλεοπτικές άδειες, την περίπτωση του Γιώργου Παπαχρήστου, όπου εκεί είναι το απίστευτο -φτιάξε κάτι, δεν έχεις κάτι για τον άνθρωπο; Φτιάξε κάτι- και άλλες υποθέσεις.
Το επιμύθιο, το «κερασάκι στην τούρτα»; Καλά, οι πολιτικές αιχμές είναι δεδομένες. Να βγάλουμε, όμως, και κάποια χρήματα με το αζημίωτο, 350.000 ευρώ στην περίπτωση Μιωνή και ποιος ξέρει πόσα ήταν η προσδοκία από την πιθανή ευδοκίμηση μιας τιμωρίας της NOVARTIS στις Hνωμένες Πολιτείες. Λεφτά περίμεναν.
Είμαι πεπεισμένος ότι το πάθος μιας συνωμοσίας προκύπτει από τα πολιτικά πάθη γενικότερα, αλλά αυτό που έγινε είχε κάτι παραπάνω, την προσδοκία του χρήματος, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Και λένε, ειρωνεύονται: «Συμμορία;». Η φράση μου αυτή ξένιζε το 2018. Έλεγα για συμμορία, για αρχισυμμορίτη που δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά υπάρχει κάποιος που το διευθύνει αυτό. Λέγεται ότι μπορεί αυτά να τα λένε τα κόμματα, οι πολιτικοί. Υπήρχαν και φίλοι μου επιστήμονες που λέγανε ότι δεν υπάρχει χώρα στην Ευρώπη σαν την Ελλάδα που να έχουμε τόσες πολλές παραπομπές Υπουργών -είμαστε πρωταθλητές στην Ευρώπη σε αυτό- και δεκατεσσάρων Πρωθυπουργών, παρακαλώ, των καλυτέρων μέχρι στιγμής. Εν πάση περιπτώσει, αυτά είναι ελληνικές υπερβολές.
Όμως, ο πρώην εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου κ. Louis Moreno Ocampo ήρθε στην Aθήνα, γνωμοδότησε και φωτογράφισε αυτούς τους ανθρώπους, έναν στην Κυβέρνηση, τη διευκόλυνση στον Άρειο Πάγο και τη συγκεκριμένη εισαγγελία ως οργανωμένο έγκλημα και η γνωμοδότησή του έχει κατατεθεί στην Επιτροπή Ποινικής Προκαταρκτικής Εξέτασης της Βουλής.»