Κυρ. Μητσοτάκης: Επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο, από τα 6 στα 12 ν.μ.
«Αμεσα με νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή, η Ελλάδα επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη προς δυσμάς από τα 6 στα 12 μίλια», ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, μιλώντας το μεσημέρι της Τετάρτης στη Βουλή για τις συμφωνίες με Αίγυπτο και Ιταλία.
Οπως τόνισε: «H Ελλάδα μεγαλώνει. Το έχουν πει κι άλλοι. Εμείς όμως είμαστε αυτοί που το κάνουμε πράξη. Προβαίνουμε έτσι σε μία θαλάσσια περιοχή συγκεκριμένα αυτή του Ιονίου και των Ιονίων νήσων μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου στην άσκηση ενός αδιαμφισβήτητου κυριαρχικού μας δικαιώματος, σύμφωνα με άρθρο 3 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας».
Πρόσθεσε δε πως «ένα δικαίωμα το οποίο η χώρα μας επιφυλάσσεται να ασκήσει μελλοντικά και σε άλλες θαλάσσιες περιοχές και το οποίο έχουν ήδη ασκήσει οι γείτονές μας με σεβασμό στη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και την εφαρμογή της μέσης γραμμής εκεί που η απόσταση μεταξύ των ακτών είναι μικρότερη από τα 24 μίλια»
Μιλώντας για τις προς ψήφιση συμφωνίες, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε πως πρόκειται για «μια συνεδρίαση ξεχωριστής σημασίας», καθώς η Βουλή των Ελλήνων καλείται να «κυρώσει δύο εμβληματικές συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο». Όπως χαρακτηριστικά είπε, στα σχετικά κείμενα περιλαμβάνονται και ρητές ρυθμίσεις για τα ευρύτερα εθνικά μας συμφέροντα. «Έχουν συνεπώς μείζον ιστορικό και πολιτικό βάρος», τόνισε.
Προϊδέασε ότι ο λόγος στη συγκεκριμένη συνεδρίαση θα πρέπει να είναι μετρημένος και υπεύθυνος γιατί τα λεγόμενα στην αίθουσα θα αποτελέσουν «τεκμήρια» που θα μπορούσε κανείς στο εξής να χρησιμοποιήσει για να υπονομεύσει την εθνική στρατηγική της χώρας.
Τόνισε ότι οι δύο συμφωνίες υπογράφηκαν με διαφορά λίγων εβδομάδων επιλύοντας εκκρεμότητες δεκαετιών, με τα γειτονικά κράτη. Υπογράμμισε ότι βασίστηκαν στο Διεθνές Δίκαιο και διεμβολίζουν παράνομες ενέργειες στην περιοχή, «καθιστώντας στις θάλασσές μας μία νέα πραγματικότητα ειρήνης και ασφάλειας».
Επiσήμανε ότι πάνω απ' όλα με αυτές τις συνθήκες η χώρα μας επιστρέφει σε έναν ρόλο που όχι απλά τον δικαιούται αλλά οφείλει και να τον δικαιώνει καθημερινά. «Τον ρόλο του εγγυητή των ανατολικών συνόρων αλλά και των συμφερόντων της Ευρώπης στη Μεσόγειο» και συνέχισε λέγοντας: «Τον ρόλο του πρεσβευτή του Διεθνούς Δικαίου, τον ρόλο του σταθερού βραχίονα διαλόγου και συνεργασίας σε αυτή την πολύ ταραγμένη πλευρά του χάρτη. Είναι ακριβώς αυτός ο ρόλος που της αναγνωρίζεται διεθνώς όλο και πιο έντονα».
Έκανε αναφορά στην καθιέρωση από τον Εμανουέλ Μακρόν του όρου «ευρωπαϊκή κυριαρχία στη θάλασσά μας», κατά την αναφορά του στη Μεσόγειο αλλά και στην αναφορά της καγκελαρίου Μέρκελ για «δικαιώματα των μελών της ΕΕ η αμφισβήτηση των οποίων δεν μπορεί να γίνει ανεκτή».
Όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Μητσοτάκης απευθυνόμενος στους βουλευτές, «ίσως δεν υπάρχει καλύτερη επιβεβαίωση της ορθότητας των επιλογών μας από τις σπασμωδικές αντιδράσεις που αυτές προκαλούν δυστυχώς στη γειτονική Τουρκία. Όχι βέβαια στο λαό της αλλά στην ηγετική της ομάδα».
Τόνισε δε ότι με την τακτική της η γειτονική χώρα «αιχμαλωτίζεται όλο και πιο πολύ στα δίχτυα της πολιτικής απομόνωσης» και έκανε αναφορά και στη σπασμωδική της απόφαση να μετατρέψει ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς όπως η Αγία Σοφία σε τζαμί. «Είναι μέρος μίας διαρκούς κρίσης που συνιστά στρατηγική ήττα και θα κλιμακώνεται αν δεν αλλάξει εγκαίρως αυτή η λανθασμένη επιλογή», υπογράμμισε.
Λίγο πριν κλείσει την τοποθέτησή του ο πρωθυπουργός επΙσήμανε ότι έξι λέξεις αρκούν: «σταματούν οι προκλήσεις, ξεκινούν οι συζητήσεις».
Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι δεν θα κάνει αναφορά στο τεράστιο θέμα της πανδημίας και τις συνέπειές της γιατί δεν θα ήθελε να υποβαθμίσει όπως είπε «το τεράστιο εθνικό θέμα που έχουμε ενώπιόν μας». Γιατί, όπως χαρακτηριστικά τόνισε, «η θωράκιση της πατρίδας δεν είναι επιλογή είναι επιταγή και αυτήν ακριβώς εξυπηρετούν οι συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο που καλούμαστε να κυρώσουμε σε λίγο».
Κλείνοντας τόνισε πως μίλησε «έχοντας πλήρη επίγνωση της ιστορικότητας της στιγμής» και επισήμανε πως «σε μια τέτοια συγκυρία η αποχή από την ψηφοφορία σημαίνει υπεκφυγή και το αμήχανο "παρών" ισούται με "απών" από την ιστορική ευθύνη».