-Η Αλβανία ανακοίνωσε εύχαρις ότι χαιρετίζει την απόφαση της Ελλάδας να διευρύνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στο Ιόνιο -«Έχει το δικαίωμα, βάσει του Διεθνούς Δικαίου»
Το υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας εξέδωσε ανακοίνωση για την απόφαση της Ελλάδας να διευρύνει την αιγιαλίτιδα ζώνη προς δυσμάς από τα 6 στα 12 μίλια.
Η ανακοίνωση του αλβανικού ΥΠΕΞ
«Η Ελλάδα, όπως κάθε άλλο κράτος-μέλος της Συμφωνίας του Θαλάσσιου Δικαίου (UNCLOS) του Montego Bay -1982, όπου το επιτρέπει η Γεωγραφία και δεν παραβιάζονται τα κυρίαρχα δικαιώματα ενός άλλου κράτους, χαίρει του δικαιώματος διεύρυνσης των χωρικών του υδάτων, βάση των προβλέψεων του UNCLOS», αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας, απαντώντας σε ερώτηση της αλβανικής υπηρεσίας στη «Φωνή της Αμερικής», σχετικά με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να διευρύνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της προς δυσμάς από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Στην ανακοίνωση του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών σημειώνεται, επίσης, ότι η Αλβανία και η Ελλάδα ως γειτονικές χώρες, οι οποίες μοιράζονται θαλάσσιες ζώνες, «είναι δεσμευμένες στην επίτευξη μιας νέας συμφωνίας για την ΑΟΖ, σε πνεύμα κατανόησης και αμοιβαίου οφέλους, στηριζόμενες στις αρχές και κανονισμούς του δικαίου της θάλασσας, της διεθνούς εμπειρίας και σεβόμενες την απόφαση του αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου», το οποίο, όπως είναι γνωστό, ακύρωσε την προηγούμενη Συμφωνία μεταξύ των δύο κυβερνήσεων του 2009.
Κωνσταντίνος Φίλης στο iefimerida: «Μπρα ντε φερ της Ελλάδας με την Τουρκία με επικέντρο την Αλβανία μετά τα 12 μίλια»
- «Η επέκταση στα 12 μίλια στο Ιόνιο είναι μια κίνηση στρατηγικής ή είχε κυρίως επικοινωνιακό πρόσημο, τύπου στέλνω ένα σαφές μήνυμα ότι δεν μένω σε ακινησία;
«Ήταν μια κίνηση ενδεδειγμένη εφόσον είχαμε τη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία (έχοντας οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα ήδη από το 1977). Άρα πλέον είχαμε την ευχέρεια να προχωρήσουμε σε επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης χωρίς να υπάρχει πρόβλημα στη διαπραγμάτευση με τους Ιταλούς που διήρκησε τα τελευταία σχεδόν πέντε χρόνια. Υπήρχε ένας σχετικός κίνδυνος ότι αν το είχαμε κάνει νωρίτερα μπορεί να είχαμε επιβαρύνει τις διαπραγματεύσεις με την Ιταλία.
Από τη στιγμή που συμφωνήσαμε ότι μεταξύ 6 και 12 μιλίων μπορούν 67 ιταλικά αλιευτικά να ψαρεύουν -ως μέρος της συμφωνίας με την Ιταλία, αυτό μάλιστα ήταν το μεγαλύτερο αγκάθι στις έως τότε διαπραγματεύσεις- πλέον η επέκταση της αιγιαλίτιδας ήταν μια αυτονόητη πράξη. Μάλιστα, μέσα στη συμφωνία με την Ιταλία υπάρχει ειδική αναφορά ότι η Ελλάδα θα επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στο Ιόνιο στα 12 μίλια. Είναι ουσιαστικά η συνέχεια της συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία. Είναι σημαντικό ότι αυτή η επέκταση με κάποιον τρόπο μας προδιαθέτει -δεν λέω προκαταλαμβάνει- για τις διαπραγματεύσεις που θα κάνουμε την Αλβανία».
Και εδώ είναι το ενδιαφέρον σημείο. Προφανώς στην περίπτωση της Αλβανίας δεν θα έχουμε την άνεση που υπήρχε στις διαπραγματεύσεις με Αίγυπτο ή Ιταλία. Δεν θα λείψουν οι εντάσεις, υπάρχουν ήδη φορτίσεις και ζητήματα στις σχέσεις μας.
«Εδώ έχουμε τα εξής δεδομένα: Είχαμε μια άριστη για τα ελληνικά συμφέροντα συμφωνία οριοθέτησης με την Αλβανία το 2009 την οποία κακώς δεν κυρώσαμε στο ελληνικό κοινοβούλιο, την οποία λίγα χρόνια μετά το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας την ακύρωσε. Επίσης, μεταξύ αυτών που είχαν κινήσει τα νήματα για να ακυρωθεί η συμφωνία του 2009 και μάλιστα στράφηκαν δικαστικά σε βάρος όσων την είχαν υπογράψει, ήταν ο νυν πρωθυπουργός κ. Εντι Ράμα.
Επιπλέον, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας ακύρωσε τη συμφωνία υιοθετώντας θέσεις που προσιδιάζουν με τις αντίστοιχες τουρκικές θέσεις για το Αιγαίο. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι έχουμε χάσει τα προηγούμενα χρόνια ευκαιρίες (όταν η Αλβανία πήρε ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων ένταξης στην ΕΕ, αλλά και παλαιότερα όταν έγινε κράτος μέλος του ΝΑΤΟ) προκειμένου να πιέσουμε τα Τίρανα για να έχουμε μια συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ έτσι ώστε να ξεφύγουν από τη μέγγενη της Τουρκίας και την επιρροή της και να πάμε σε μια συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ για να κλείσουμε και αυτή την εκκρεμότητα στο Ιόνιο. Οι Ιταλοί με τους Αλβανούς έχουν οριοθετήσει από το 1992 θαλάσσιες ζώνες, άρα μένει μόνο η συμφωνία Αλβανίας Ελλάδας – συνεπώς μπαίνει εδώ μια πίεση προς την πλευρά της Αλβανίας».
Το ζητούμενο είναι η αντίδραση της Τουρκίας σε αυτή τη διαπραγμάτευση Ελλάδας -Αλβανίας.
«Είναι δεδομένο ότι η Τουρκία θα ασκήσει όλη την επιρροή και την πίεση που έχει στα Τίρανα για να μην υπάρξει συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας, διότι αν συμφωνήσουμε μετά η Ελλάδα θα έχει τρεις συμφωνίες με γειτονικά κράτη (Αίγυπτο, Ιταλία, Αλβανία), θα έχει τη Λιβύη που περιμένει μια κανονική κυβέρνηση για να συμφωνήσει και μαζί της, με αποτέλεσμα να της έχει μείνει μόνο η Τουρκία. Ενώ πριν από τρεις μήνες αυτό που έβλεπε ο διεθνής παράγοντας ήταν ότι και η Ελλάδα είναι δύστροπη και δύσκολη διότι δεν είχε συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας πέραν από αυτή με την Ιταλία του 1977.
Η επιρροή που θα ασκήσει η Τουρκία θα είναι μεγάλη, όμως εμείς έχουμε το πολύ ισχυρό ευρωπαϊκό χαρτί. Αυτή τη στιγμή για την Αλβανία και κυρίως για τους Αλβανούς αποτελεί προτεραιότητα η σχέση με την Ευρώπη και όχι η σχέση με την Τουρκία. Ο Ερντογάν έχει μια πολύ καλή προσωπική σχέση με τον Ράμα, όμως οι περισσότεροι Αλβανοί δεν είναι σκληροί μουσουλμάνοι όπως σε άλλα μέρη των Βαλκανίων και προτεραιότητα τους είναι η ευρωπαϊκή προοπτική τους. Έχουμε περιθώριο λοιπόν να πάμε σε συμφωνία με την Αλβανία βάζοντας πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το ευρωπαϊκό χαρτί. Δεν θα είναι εύκολο, η Τουρκία θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να αποτρέψει μια τέτοια συμφωνία. Επίσης, οι Αλβανοί θέλουν να μην ξεκινήσει η διαπραγμάτευση με βάση τη συμφωνία του 2009 αλλά tabula rasa, από την αρχή».
Ένα μπρα ντε φερ Ελλάδας-Τουρκίας για το ποιος θα «κερδίσει» την Αλβανία.
«Θα έχουμε ένα μπρα ντε φερ Ελλάδας Τουρκίας με έπαθλο την Αλβανία, διότι μια συμφωνία οριοθέτησης με την Αλβανία μπορεί να αποτελέσει βάση επίλυσης και άλλων ζητημάτων. Εφόσον λύσουμε αυτό το ζήτημα, μπορούμε μέσα στο πακέτο -και αυτό θα είναι ένα δέλεαρ προς την Αλβανία – να βάλουμε και το ευρωπαϊκό χαρτί με τη στήριξη που μπορούν να έχουν από την Ελλάδα η οποία διαθέτει τη θεσμική εμπειρία προκειμένου να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να έρθουν κοντά στην Ε.Ε.-το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και με τη Βόρεια Μακεδονία».