1. Τελευταία εξέλιξη σε μια βαθειάς τομής υπόθεση γύρω από την κορυφή της Δικαιοσύνης και διαπλοκές με πολιτικά πρόσωπα και σκοπιμότητες..Εξώδικη διαμαρτυρία κατά της «Κ» απέστειλε η πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου, με αφορμή δημοσίευμα εναντίον της.
Όπως αναφέρεται:
«Την 8 Μαρτίου 2022, στην ιστοσελίδα «kathimerini.gr», της οποίας, όπως αναγράφεται, στην εν λόγω ιστοσελίδα ο δεύτερος των καθών είναι Διευθυντής Σύνταξης και η τρίτη Αρχισυντάκτρια, αναρτήθηκε ένα δημοσίευμα, με συντάκτη – αρθρογράφο την τέταρτη των καθών (Ιωάννα Μάνδρου), με τίτλο «Διώκονται αλλά δικάζουν ακόμα». Το δημοσίευμα αυτό, κατά το μέρος που αφορά το πρόσωπό μου, έχει ως εξής:
«Διώκονται, αλλά δικάζουν ακόμα»
Το ηχητικό Βγενόπουλου φέρνει ξανά στο προσκήνιο τη συντεχνιακή λογική στη Δικαιοσύνη και τις πολιτικές σκοπιμότητες.
Η συντριπτική πλειονότητα των δικαστών και των εισαγγελέων εργάζεται έντιμα και με κόπο και απονέμει δικαιοσύνη με συνταγματική προσήλωση.
Ένα ηχητικό ντοκουμέντο που είδε πριν από λίγες ημέρες το φως της δημοσιότητας προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, πολιτικό σάλο και αίσθηση στην κοινή γνώμη, που αν δεν ήταν η οδυνηρή και φρικτή καθημερινότητα του πολέμου, το θέμα αυτό θα ήταν πολύ ψηλά στους δείκτες της επικαιρότητας.
Στο ηχητικό (iefimerida.gr) ακούγεται ο επιχειρηματίας Ανδρέας Βγενόπουλος, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2016, να «παζαρεύει» ανοικτά με μια «κολλητή» της τότε πανίσχυρης προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασιλικής Θάνου, για να μπορέσει να κλείσει ποινικές του υποθέσεις.
Οι κωδικοί «βιβλία» και «βιβλιοθήκες», που ακούγονται στο ηχητικό, παραπέμπουν σε ανταλλάγματα και σε συναλλαγές κάτω από το τραπέζι. Οι καταγγελίες αυτές για τη Βασιλική Θάνου, που διετέλεσε και υπηρεσιακή πρωθυπουργός, δεν λέγονται δημόσια για πρώτη φορά. Ο ίδιος ο Βγενόπουλος είχε δημόσια σε συνέντευξη καταγγείλει τη Βασιλική Θάνου για εκβιασμό σε βάρος του, την άνοιξη του 2016.
Κάτω από το χαλί
Ο Άρειος Πάγος εξετάζει και πάλι αν θα ανοίξει ο φάκελος Θάνου κι αν η έρευνα θα γίνει από μηδενική βάση.
Διότι το ζήτημα που προκύπτει και συζητείται ευρέως σε κύκλους δικαστικών –και πολλών άλλων– που βλέπουν τα πράγματα με κάποια σοβαρότητα και θεσμική προσέγγιση, είναι τι κάνει η Δικαιοσύνη, πώς ερευνά καταγγελίες κατά δικαστών και μάλιστα υψηλόβαθμων; Γίνονται έρευνες σχολαστικές, ουσιαστικές ή μήπως η συντεχνιακή αντίληψη καλύπτει με το χαλί της τα πάντα; Kαι κάτι ακόμα. Πώς διασφαλίζεται η αξιοπιστία και η ανεξαρτησία μιας έρευνας όταν καταγγέλλεται, για παράδειγμα –όπως έγινε στην προκειμένη περίπτωση– η πρόεδρος του Αρείου Πάγου και η έρευνα δεν γίνεται καν από άλλο δικαστικό σχηματισμό, για παράδειγμα το Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου; Kαι τα ερωτήματα δυστυχώς πληθαίνουν, αν προστεθεί ότι η τότε πρόεδρος του Αρείου Πάγου, που είχε καταγγελθεί για εκβιασμό επιχειρηματία και διαδικασίες δωροληψίας (ακόμα κι αν όλα ήταν ψέματα), πώς μπορεί να πείσει για το ανεξάρτητο της έρευνας, όταν ούτε καν απείχε από τα καθήκοντά της, ώσπου, έστω τυπικά, η έρευνα να τελειώσει;
Οι καταγγελίες Βγενόπουλου κατά Θάνου εξετάστηκαν από την αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αννα Ζαΐρη, που ορίστηκε και ανέλαβε τον φάκελο μόλις συνταξιοδοτήθηκε από τη θέση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου η Ευτέρπη Κουτζαμάνη, που εκείνο τον καιρό, το 2016, «δεν τα πήγαινε και καλά» με τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και δεν ήταν και συνεργάσιμη με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ... Η έρευνα ανατέθηκε στην Αννα Ζαΐρη αμέσως μόλις έφυγε η κ. Κουτζαμάνη και ήρθε στην Εισαγγελία η Ξένη Δημητρίου, η εισαγγελέας που συνέδεσε το όνομά της με το κυνήγι του Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, ο οποίος, κατά τη γνώμη της, αλλοίωσε το έλλειμμα του 2009 και ήταν εκείνος που έφταιγε για τα μνημόνια.
Σύντομη παρένθεση. Η Αννα Ζαΐρη έβαλε την υπόθεση κατά Θάνου στο αρχείο σε σύντομο χρόνο, ενώ αργότερα τοποθετήθηκε επικεφαλής της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, προκαλώντας κατά καιρούς δυσμενείς πολιτικές κριτικές για έρευνες που άνοιξε κατά πολιτικών αντιπάλων της τότε κυβέρνησης, ακόμα και για τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη, τον Κώστα Σημίτη, τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και άλλους, για τις οποίες επικρίθηκε σφοδρά για πολιτική μεροληψία.
Η άρον άρον αρχειοθέτηση για τη Βασιλική Θάνου, πρόεδρο τότε του Αρείου Πάγου, δηλαδή την κορυφή της δικαστικής ιεραρχίας, είχε προκαλέσει δυσμενή σχόλια σε δικαστικούς και πολιτικούς κύκλους, ως γεγονός που σηματοδοτεί, με τον πλέον προκλητικό τρόπο, πως το δικαστικό μας σύστημα λειτουργεί και διαχειρίζεται τα του οίκου του με ιδιοτυπίες συντεχνίας, έξω από τη λειτουργία ενός θεσμού που αποτελεί πυλώνα της δημοκρατίας.
Η περίπτωση Θάνου, δυστυχώς, δεν είναι η μόνη. Συντεχνιακού τύπου διαχειρίσεις σε ποινικά και πειθαρχικά παραπτώματα δικαστικών υπάρχουν πολλές, όπως και σαφείς πολιτικές σκοπιμότητες που ενεργοποιούν διαδικασίες λήθης, για πολλά και για διάφορα που καταγγέλλονται, ακούγονται, συμβαίνουν μέσα στη Δικαιοσύνη από τους ελάχιστους που ανακατεύονται με σκοτεινά παιχνίδια και διανύουν υπόγειες διαδρομές, ενώ οι πολλοί, η συντριπτική πλειονότητα των δικαστών και των εισαγγελέων αγωνίζεται, εργάζεται έντιμα και με κόπο, απονέμει δικαιοσύνη με συνείδηση και συνταγματική προσήλωση.
Τότε η καταγγελία του επιχειρηματία πέρασε στο «ντούκου». Ερευνήθηκε όπως όπως και μπήκε στο αρχείο με διαδικασίες συνοπτικές, ίσως και αμφιλεγόμενες, όπως λένε κάποιοι.
Τώρα, ο Άρειος Πάγος εξετάζει και πάλι αν θα ανοίξει ο φάκελος Θάνου, κι αν η έρευνα θα γίνει από μηδενική βάση, για να φανεί τι ακριβώς έγινε και τι όχι, γιατί η ίδια η τότε πρόεδρος του Αρείου Πάγου αρνείται με έμφαση τις καταγγελίες σε βάρος της και μιλάει για «μυθεύματα».
Όμως, με αφορμή τις καταγγελίες του Ανδρέα Βγενόπουλου κατά της τότε εν ενεργεία προέδρου του Αρείου Πάγου, ανοίγει εμφατικά ένα σημαντικό κεφάλαιο, που μπορεί να είναι θεσμικά βαρύτερο από το όποιο ποινικό αδίκημα ενός μεμονωμένου δικαστικού παράγοντα, ακόμα και κορυφαίου.»
Η ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΊΑ-ΑΠΕΙΛΉ ΤΗΣ ΑΛΛΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΆΓΟΥ- ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ
Με το εν λόγω δημοσίευμα, η αρθρογράφος παραβιάζει κατάφορα το τεκμήριο αθωότητας, που προστατεύεται από την ΕΣΔΑ και από το αρθ. 71 Κωδ. Ποιν. Δικ. Επιβάλλεται να το σέβεται, ως δημοσιογράφος, με βάση τον Κώδικα Κανόνων Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Επίσης παραβιάζει και όλους τους λοιπούς κανόνες της Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας (αντικειμενικής και πλήρους ενημέρωσης). Διότι παρουσιάζει το θέμα, κατά τρόπο μονόπλευρο χωρίς να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στις δικές μου θέσεις, οι οποίες είχαν ήδη δημοσιοποιηθεί και στο διαδίκτυο και σε εφημερίδες, με τις από 23-2-2022 και από 28-2-2022 ανακοινώσεις μου και τις οποίες όφειλε να παρουσιάσει έστω περιληπτικά. Αντ' αυτού περιορίσθηκε μόνο στη λακωνική φράση «η ίδια η τότε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου αρνείται με έμφαση την κατηγορία και μιλάει για «μυθεύματα».
Πλην όμως, εγώ, δεν χρησιμοποίησα ποτέ την λέξη «μυθεύματα», όπως ψευδώς μου αποδίδει (αφού βάζει την λέξη εντός εισαγωγικών). Αλλά χαρακτήρισα τις καταγγελίες ως «αισχρές συκοφαντίες», ως «λάσπη» και ως «κακοστημένη κατηγορία με ψεύδη και συκοφαντίες». Προσπαθεί με τη λέξη «μυθεύματα» την οποία επινόησε η ίδια, αφενός να υποβαθμίσει την ένταση των δικών μου αντιδράσεων και αφετέρου να υποβαθμίσει, επίσης, τις ευθύνες εκείνων, στους οποίους εγώ αποδίδω την κατασκευή της κακοστημένης συκοφαντίας. Και επιπλέον, η πληροφόρηση της είναι ψευδής και στηρίζεται σε στοιχεία και σε γεγονότα, ψευδή, συκοφαντικά και δυσφημιστικά για το πρόσωπό μου.
Εξ άλλου, με τον τρόπο που διατυπώνει ορισμένες εκφράσεις της, όπως «ακούγεται ο επιχειρηματίας Βγενόπουλος να «παζαρεύει» ανοικτά με μια «κολλητή» της τότε πανίσχυρης Προέδρου Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου, για να μπορέσει να κλείσει τις ποινικές υποθέσεις του» ή «κωδικοί «βιβλία και «βιβλιοθήκες» που ακούγονται παραπέμπουν σε ανταλλάγματα και σε συναλλαγές κάτω από το τραπέζι», σαφώς προκύπτει ότι η αρθρογράφος δεν παρουσιάζει το θέμα με αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά αντίθετα φαίνεται να υιοθετεί τα συκοφαντικά και δυσφημιστικά εις βάρος μου γεγονότα, και τα παρουσιάζει ως αποδεδειγμένως τελεσθέντα από μέρους μου, παραποιώντας την αλήθεια και παραπληροφορώντας έτσι το κοινό.
Είναι ψευδές ότι ο επιχειρηματίας Βγενόπουλος ακούγεται στο ηχητικό, (όπως ψευδώς επικαλείται η αρθρογράφος) «να παζαρεύει». Το αληθές είναι ότι ο Βγενόπουλος, ο οποίος, σημειωτέων κατέγραφε παρανόμως τη συνομιλία, ακούγεται επί 30 λεπτά να προσπαθεί, με πιεστικό τρόπο και με συνεχείς ερωτήσεις, να «αποσπάσει» από τη συνομιλήτριά του τις απαντήσεις που εκείνος ήθελε να ακούσει, ότι δηλαδή η συνομιλήτριά του επικοινωνεί δήθεν μαζί μου και του μεταφέρει πληροφορίες σχετικά με την πορεία των υποθέσεων, που τον ενδιέφεραν και ότι αυτή ενεργεί δήθεν εξ ονόματός μου και ζητά ανταλλάγματα.
Είναι ψευδές απολύτως επίσης, αυτό που καταφανώς υιοθετεί η Ιωάννα Μάνδρα και το παρουσιάζει ως αποδεδειγμένο, ότι η συνομιλήτρια του Βγενόπουλου ήταν «κολλητή μου».
Το αληθές είναι ότι την γνώρισα σε κάποια κοινωνική εκδήλωση, όπου μου συστήθηκε η ίδια και μου ζήτησε να με επισκεφθεί στο γραφείο μου, για να ζητήσει τη νομική μου άποψη για προσωπικό της ζήτημα και πράγματι με επισκέφθηκε μερικές φορές, μέσα στο 2014. Επειδή, όμως κατά τους τελευταίους μήνες 2014, μου τηλεφωνούσε πολύ συχνά και χωρίς ιδιαίτερο λόγο υποψιάσθηκα ότι πιθανότατα «χρησιμοποιούσε» το όνομά μου και την απλή αυτή γνωριμία της μαζί μου και έτσι διέκοψα οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί της, από το τέλος του 2014. (Δηλαδή σε χρόνο πολύ προγενέστερο από εκείνον που ο επιχειρηματίας Βγενόπουλος τοποθετεί στη μήνυσή του (και η αρθρογράφος στο δημοσίευμά της) τον χρόνο τέλεσης των αδικημάτων (Μάρτιος – Απρίλιος 2016).
Κατ' ακολουθία, απολύτως ψευδές είναι και το ότι είχα οποιαδήποτε ανάμειξη εμπλοκή με τα αδικήματα, που σαφώς, όπως προκύπτει από τον τρόπο διατύπωσης, παρουσιάζει η αρθρογράφος ως δήθεν τελεσθέντα από εμένα.
Περαιτέρω, για να δικαιολογήσει, προφανώς την απολύτως αντιδεοντολογική συμπεριφορά της, για την παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας και του δεδικασμένου, που προκύπτει από την Εισαγγελική Διάταξη αρχειοθέτησης της εναντίον μου μήνυσης Βγενόπουλου, προσπαθεί να αμφισβητήσει ρητά το αξιόπιστο και το αμερόληπτο της ποινικής έρευνας καθώς και της εν λόγω εισαγγελικής πράξης αρχειοθέτησής, ενώ με σαφή υπονοούμενα, προσπαθεί να εμφανίσει ως διαβλητή και επιλεκτική την χρέωση της υπόθεσης στην συγκεκριμένη Εισαγγελέα, που εξέδωσε την πράξη αρχειοθέτησης.
Και για να πείσει τους αναγνώστες-χρήστες του διαδικτύου παρουσιάζει πληροφορίες και γεγονότα απόλυτα ψευδή. Ειδικότερα παρουσιάζει ότι δήθεν η έρευνα έκλεισε σε ταχύτατο χρόνο και χωρίς ουσιαστικό έλεγχο των καταγγελιών και χρησιμοποιεί προς τούτο τις εκφράσεις «η καταγγελία του επιχειρηματία πέρασε στο ντούκου» και ότι «ερευνήθηκε όπως-όπως και μπήκε στο αρχείο με διαδικασίες συνοπτικές, ίσως και αμφιλεγόμενες» και «η άρον-άρον αρχειοθέτηση». (Υπονοώντας σαφώς ότι υπήρχαν ενδείξεις ενοχής μου οι οποίες, συγκαλύφθηκαν ή κρύφθηκαν «κάτω από το χαλί» όπως η ίδια αναφέρει. Κάτι που επίσης είναι άκρως συκοφαντικό και δυσφημιστικό, για το πρόσωπό μου.
Όλα τα ανωτέρω είναι ψευδή και συκοφαντικά.
Το αληθές είναι ότι η χρέωση της μήνυσης Βγενόπουλου έγινε με απόλυτα νόμιμο, διαφανή και αμερόληπτο τρόπο, στην Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Άννα Ζαΐρη. Σ' αυτήν χρεώθηκε (υποχρεωτικά και όχι με αυθαίρετη επιλογή), όπως σαφώς υπονοεί η αρθρογράφος), ως εξής: Ήταν η τρίτη, κατά σειρά αρχαιότητας, από τους τρεις Αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου, οι οποίοι είχαν ορισθεί, ως αρμόδιοι για τις έρευνες των μηνύσεων κατά Δικαστικών Λειτουργών, σε ανύποπτο χρόνο δηλαδή πολλούς μήνες πριν από την κατάθεση της μήνυσης Βγενόπουλου, με πράξεις της τότε Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (υπ' αρ. 31/2015 και 10/22-3-2016) στην οποία αρχικά χρεώθηκε υπόθεση. Μετά την υποβολή αίτησης εξαίρεσης από την πρώτη κατ' αρχαιότητα στην οποία αρχικά χρεώθηκε η υπόθεση λόγω προσωπικού κωλύματος, το οποίο έγινε δεκτό, με απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου και μετά την αίτηση για αναρρωτική άδεια, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας, την οποία υπέβαλε ο δεύτερος κατ' αρχαιότητα, στη συνέχεια χρεώθηκε, σύμφωνα με τις ως άνω πράξεις της Εισαγγελέως, στην τρίτη κατά σειρά αρχαιότητας Άννα Ζαΐρη.
Ομοίως, με τρόπο απόλυτα νόμιμο, διαφανή και αντικειμενικό διεξήχθη όλη η διαδικασία της προκαταρκτικής ποινικής έρευνας. Διήρκεσε έξι (6) μήνες (και δεν έκλεισε με συνοπτικούς χρόνους και άρον-άρον, όπως ψευδώς αναφέρει η αρθρογράφος). Μέσα στο διάστημα αυτό εξετάσθηκαν ο μηνυτής Βγενόπουλος, οι δύο καταγγελλόμενες, καθώς και όλοι οι μάρτυρες που είχαν προταθεί από τα δύο μέρη. Και μετά το πέρας της όλης διαδικασίας, η Αντεισαγγελέας αφού αξιολόγησε όλο το αποδεικτικό υλικό, κατά τρόπο αντικειμενικό και αμερόληπτο κατέληξε, με την από 9-1-2017 πράξη της ότι «δεν αποδείχθηκαν ούτε στο ελάχιστο, στοιχεία ικανά να οδηγήσουν στην άσκηση ποινικής δίωξης» και ότι η μήνυση Βγενόπουλου εναντίον της Προέδρου του Αρείου Πάγου πρέπει να αρχειοθετηθεί.
Όλα τα ανωτέρω αληθή γεγονότα όφειλε να έχει φροντίσει να πληροφορηθεί η αρθρογράφος Ιωάν. Μάνδρου, όπως επιβάλλει το δημοσιογραφικό της καθήκον και η δημοσιογραφική δεοντολογία και όχι να παρουσιάζει ψευδείς πληροφορίες. Είχε τη δυνατότητα να τα πληροφορηθεί, είτε επικοινωνώντας μαζί μου (ουδέποτε το έπραξε), είτε, έστω με το να αναγνώσει την από 28-2-2022 σχετική ανακοίνωσή μου, η οποία, όπως προανέφερα, είχε δημοσιευθεί σε πολλές ιστοσελίδες και εφημερίδες, στην οποία έκανα αναφορά για το εν λόγω ζήτημα και στην οποία (ανακοίνωσή μου) ουδόλως αναφέρθηκε η αρθρογράφος, όπως είχε υποχρέωση, παραλείποντας, πιθανότατα ηθελημένα, να παρουσιάσει και την άλλη άποψη.
Υπογραμμίζεται ότι το ηχητικό ντοκουμέντο, το οποίο επικαλείται η αρθρογράφος, για να στηρίξει όλες τις ως άνω ψευδείς εις βάρος μου πληροφορίες, ουδέποτε το προσκόμισε ο μηνυτής Βγενόπουλος, ούτε κατά την κατάθεση της μήνυσής του, ούτε και αργότερα, κατά τη διάρκεια της έρευνας. Η κασέτα αυτή εμφανίσθηκε, για πρώτη φορά, έξι (6) χρόνια αργότερα, και η χρήση αυτής, προφανώς είναι αθέμιτη.
Στην προκειμένη περίπτωση, η συντάκτρια του δημοσιεύματος Ιωάννα Μάνδρου και οι λοιποί των καθών , οι οποίοι το ενέκριναν και επέτρεψαν την ανάρτηση αυτού στην ιστοσελίδα τους, δεν ενήργησαν από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, προς ενημέρωση του κοινού, αλλά αντίθετα, από τον τρόπο και από τις περιστάσεις που ενήργησαν, προκύπτει ότι είχαν ειδικό σκοπό εξύβρισης και δυσφήμισης του προσώπου μου.
Αυτού του άκρως δυσφημιστικού και συκοφαντικού για το πρόσωπό μου δημοσιεύματος, το οποίο, όπως προαναφέρθηκε συνέταξε η εκ των καθών Ιωάννα Μάνδρου και οι λοιποί το ενέκριναν και το δημοσίευσαν στην ιστοσελίδα τους, έλαβε γνώση μεγάλος αριθμός χρηστών του διαδικτύου, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, δεδομένου μάλιστα ότι εξακολουθούν να το διατηρούν αναρτημένο στην ιστοσελίδα τους.
Έτσι οι καθών με όλες τις ψευδείς σε βάρος μου πληροφορίες και γεγονότα, το ψευδές των οποίων εγνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν, εάν είχαν αναζητήσει τις αληθείς πληροφορίες, επέφεραν βαρύ πλήγμα στην τιμή και την υπόληψη μου και δημιούργησαν ιδιαίτερα αρνητικές εντυπώσεις για το πρόσωπό μου, στο κοινωνικό και δημόσιο επίπεδο γενικότερα, λόγω και της παντοδυναμίας του ίντερνετ. Οι δε καθών εγνώριζαν εκ των προτέρων τον αρνητικό αντίκτυπο που θα είχε το δημοσίευμα τους και η ανάρτηση του στην ιστοσελίδα τους, σε βάρος του προσώπου μου και στοχευμένα ενήργησαν με αυτό το σκοπό και όχι προς ενημέρωση του κοινού.
Προκάλεσαν έτσι σε μένα σημαντική ηθική βλάβη, αφού, εξ αιτίας του δημοσιεύματος και της ευρείας δημοσιοποίησής του, αισθάνθηκα έντονη αγανάκτηση, οργή, στενοχώρια και αναστάτωση στην προσωπική μου ζωή, και δημόσια και κοινωνική ζωή μου, διότι επιχειρήθηκε η αλλοίωση της προσωπικότητάς μου, ως έντιμης, ακέραιας και συνετής Δικαστικής Λειτουργού. Σημειωτέων ότι σε όλη τη μακρόχρονη υπηρεσία μου στο Δικαστικό Σώμα (42 χρόνια) όλος ο νομικός κόσμος (Δικαστές, Εισαγγελείς, Δικηγόροι, Δικαστικοί Υπάλληλοι) ανεγνώριζαν και εκτιμούσαν την ακεραιότητά μου. Όπως, επίσης, με εκτιμούσαν και οι συνάδελφοί μου, οι οποίοι επί δύο συνεχείς θητείες, με την τιμητική ψήφο τους και με συντριπτική πλειοψηφία (πλειοψηφία την οποία μέχρι σήμερα δεν έχει λάβει κανείς άλλος εκλεγμένος Πρόεδρος) με εξέλεγαν ως Πρόεδρο της μεγαλύτερης Δικαστικής Ένωσης, της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Όπως, επίσης, εκτίμησαν τη σύνεση και την ακεραιότητά μου όλοι οι Έλληνες πολίτες, κατά τη σύντομη θητεία μου, ως Υπηρεσιακής Πρωθυπουργού, κατά την οποία ουδέν αρνητικό ακούσθηκε από οιονδήποτε για τον τρόπο της διακυβέρνησής μου.
Αξίζει να υπογραμμισθεί ότι η αρθρογράφος της ιστοσελίδας iefimerida Δήμητρα Κρουστάλλη, η οποία ξεκίνησε όλο αυτό το εις βάρος μου κακοστημένο σχέδιο κατασυκοφάντησης και την οποία αμέσως στη συνέχεια έσπευσε να ακολουθήσει και η καθής Ιωάννα Μάνδρου, «άλλαξε» ήδη, με μεταγενέστερο (χθεσινό 9-3-2022 δημοσίευμά της) την εν λόγω ψευδέστατη πληροφορία και αναφέρει ότι η ποινική έρευνα για τη μήνυση Βγενόπουλου, που κατατέθηκε την 11-5-2016, διήρκεσε επί έξι (6) μήνες, δηλαδή μέχρι την 7-1-2016, ημερομηνία που εκδόθηκε η εισαγγελική διάταξη περί αρχειοθέτησης. Έτσι, η καθής Ιωάννα Μάνδρου είναι πλέον διπλά εκτεθειμένη.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω και με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματός μου
Σας καλώ
Όπως:
Εντός των αμέσως επομένων τριών (3) ημερών ανακαλέσετε, δημοσιεύοντας στην ιστοσελίδα «Kathimerini.gr», με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια μορφή που έγινε το προσβλητικό εις βάρος μου δημοσίευμα, το εξής κείμενο:
«ΑΝΑΚΑΛΩ όσα δημοσιεύτηκαν στο από 8-3-2022 άρθρο, με τον τίτλο «Διώκονται, αλλά δικάζουν ακόμα» της Ιωάννας Μάνδρου και τα οποία αναφέρονται στο πρόσωπο της πρώην Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου. Τα αναγραφέντα ήταν αποτέλεσμα κακής πληροφόρησης. Από την προσεκτική παρακολούθηση του ηχητικού ντοκουμέντου και από την ανάγνωση της μήνυσης Βγενόπουλου (και τα δύο έχουν δημοσιοποιηθεί στην ιστοσελίδα iefimerida και αυτά έχει ως βάση του σχολιασμού της η αρθρογράφος Ιωάννα Μάνδρου στο επίμαχο δημοσίευμά της) προκύπτει σαφώς ποια είναι ανακριβή και ποια αληθή.
Συγκεκριμένα:
σαφώς προκύπτει για οποιονδήποτε αντικειμενικό σχολιαστή ότι ο ίδιος ο Βγενόπουλος, ακούγεται στο ηχητικό να αμφιβάλλει για το εάν ήταν αλήθεια αυτά που μετέφερε η συνομιλήτριά του και της υποβάλει απανωτές ερωτήσεις, για να του απαντήσει εάν αυτή πράγματι επικοινωνεί με την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου και εάν ενεργεί εξ ονόματος της, ζητώντας ή αναμένοντας ανταλλάγματα. Ενώ η συνομιλήτριά του ακούγεται να δίνει απαντήσεις με υπεκφυγές και με ασαφή τρόπο. Ομοίως, αμφιβάλλει ο μηνυτής Βγενόπουλος και στην από 11-5-2016 κατατεθείσα μήνυση του, στην οποία αναγράφει (αρχή της 11ης σελίδας) ότι ρώτησε την κ. Μ. (συνομιλήτριά του) «μήπως αυτά που μου λέτε δεν προέρχονται από την κ. Θάνου και μου λέτε παραμύθια»
Είναι ανακριβή τα γραφέντα ότι η ποινική έρευνα έκλεισε «άρον – άρον, με συνοπτικές διαδικασίες». Το αληθές είναι ότι τόσο η χρέωση της μήνυσης στην Αντιεισαγγελέα Άννα Ζαΐρη έγινε με αδιάβλητο και διαφανή τρόπο, από την Εισαγγελέα Ξένη Δημητρίου, κατ' εφαρμογή των πράξεων υπ' αριθμ. 30/2015 και 10/23-3-2013, οι οποίες είχαν εκδοθεί από την Εισαγγελέα Ευτέρπη Κουτζαμάνη. Επίσης με νόμιμο και αντικειμενικό τρόπο διεξήχθη η ποινική έρευνα, η οποία διήρκησε έξι (6) μήνες, και κατά τη διάρκεια της εξετάσθηκε ο μηνυτής Βγενόπουλος, οι δύο καταγγελλόμενες, καθώς και οι μάρτυρες που είχαν προταθεί από τα δύο μέρη.
Μετά από αξιολόγηση όλου του αποδεικτικού υλικού, η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κατέληξε ότι δεν αποδείχθηκε η βασιμότητα των καταγγελιών Βγενόπουλου και ότι η μήνυση του πρέπει να αρχειοθετηθεί.
Κατόπιν των ανωτέρω δηλώνουμε ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητούμε τη νομιμότητα και την ορθότητα της Εισαγγελικής Διάταξης περί αρχειοθέτησης της μήνυσης του Α. Βγενόπουλου, ούτε το τεκμήριο της αθωότητας το οποίο προκύπτει από τη εν λόγω αρχειοθέτηση»
Όπως παραλείψετε στο μέλλον παρόμοια προσβολή της προσωπικότητάς μου
όπως κοινοποιήσετε στη ηλεκτρονική διεύθυνση του πληρεξούσιου δικηγόρου μου το ως άνω κείμενο, αμέσως μετά τη δημοσίευσή του».