Οι εγχώριοι οπαδοί της μείωσης των συντελεστών ΦΠΑ ως μέσο μείωσης του πληθωρισμού, επικαλούνται μονίμως ένα ευρωπαϊκό παράδειγμα. Τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ και την Ισπανία. Κοιτάξτε όμως πώς τα φέρνει ο καιρός. Την Τρίτη ανακοινώθηκε ο πληθωρισμός της Ισπανίας για τον μήνα Φεβρουάριο. Ολες οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για μείωση στο 5,7% από 5,9% που είχε κλείσει τον Ιανουάριο, αλλά αυτός αυξήθηκε κατά 6,1%. Το πρόβλημα για τον Σάντσεθ και τους υποστηρικτές του είναι ότι πρόκειται για τον δεύτερο συνεχόμενο μήνα ανόδου του πληθωρισμού (Ιανουάριος στο 5,9% από 5,7% τον Δεκέμβριο), από τη στιγμή που ενεργοποίησε το «υπερόπλο» για σύμπασα την ελληνική Κεντροαριστερά (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ), τη μείωση των συντελεστών ΦΠΑ.
Υπενθυμίζεται ότι από τις αρχές του έτους η Ισπανία έχει προχωρήσει σε προσωρινή μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη που πωλούνται στα σουπερμάρκετ. Η προσωρινή μείωση του ΦΠΑ εισήχθη σε ορισμένα βασικά προϊόντα όπως το γάλα, το ψωμί, τα αβγά και τα όσπρια. Αυτά τα βασικά προϊόντα δεν έχουν πλέον ΦΠΑ και σε άλλα έχει υποχωρήσει από το 10% στο 5%.
Το πρόβλημα είναι ότι οι ισπανοί καταναλωτές διαπίστωσαν ότι αντί μείωσης οι τιμές στα περισσότερα βασικά προϊόντα αυξήθηκαν. Από ζυμαρικά και αβγά μέχρι ελαιόλαδο και χαρτικά, καταγράφονται αυξήσεις αντί μειώσεων. Σε μηνιαία βάση από τον Ιανουάριο στον Φεβρουάριο οι τιμές αυξήθηκαν κατά 1% σε μέσα επίπεδα, το υψηλότερο επίπεδο από τον περασμένο Ιούνιο (1,9%) όταν κάλπαζαν οι τιμές της ενέργειας. Αν και η ηγεσία της χώρας χαρακτηρίζει προσωρινή την άνοδο του πληθωρισμού, η απογοήτευση από την αποτυχημένη μείωση του ΦΠΑ είναι μεγάλη.
Η Τράπεζα της Ισπανίας με παρέμβασή της την προηγούμενη εβδομάδα έριξε περισσότερο «λάδι στη φωτιά». Υπολόγισε ότι αν η σοσιαλιστική κυβέρνηση επέλεγε να ενισχύσει το 60% των εισοδημάτων της χώρας με ένα επίδομα έως 860 ευρώ, ώστε να καλύψει τις επιβαρύνσεις από τον πληθωρισμό, θα της στοίχιζε περίπου 4,8 δισ. ευρώ. Περίπου τα μισά από τα 9,5 δισ. ευρώ που στοιχίζει η μείωση του ΦΠΑ, η οποία εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι δεν κατέληξε στις τσέπες των φορολογουμένων και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων που έχουν και τις μεγαλύτερες ανάγκες.
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση του «μη σοσιαλιστή» Μητσοτάκη, δεν επέλεξε τον δρόμο μείωσης του ΦΠΑ, που όπως φάνηκε στο ισπανικό παράδειγμα θα μοιράζονταν σε όλη την αλυσίδα παραγωγής από τον αγρότη ως το σουπερμάρκετ. Δηλαδή θα κατέληγε στα ταμεία λίγων επιχειρήσεων. Σίγουρα δεν θα έφτανε στον καταναλωτή, όπως δεν έφτασε και στην Ισπανία. Αντίθετα ο «μη σοσιαλιστής» Μητσοτάκης έκανε κάτι πολύ πιο σοσιαλιστικό. Πήρε 600 εκατομμύρια ευρώ από τα δύο διυλιστήρια της χώρας και τα μοίρασε στους ευάλωτους καταναλωτές ως απευθείας παροχή (market pass). Μετρητά στην τσέπη ή στο κινητό τους. Ο «μη σοσιαλιστής» Μητσοτάκης πήρε και άλλα ποσά που συγκέντρωσε από το πλεόνασμα των εισπράξεων από τους υφιστάμενους συντελεστές ΦΠΑ και με εισοδηματικά κριτήρια και μέσω πολλών επιλογών, τα μοίρασε σε αυτούς που είχαν την περισσότερη ανάγκη. Συντελέστηκε μια μίνι αναδιανομή εισοδήματος. Πώς το είχε πει ένας πρώην υπουργός Οικονομικών; Μερολήπτησε – με τον τρόπο του – υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων...