1. Δυστυχώς, χρόνο με τον χρόνο τελευταία η απαξίωση της Μυκόνου συνεχίζεται, συνεχώς και επώδυνα με κύκλους λούμπεν και χυδαιότητας κάθε είδους να την κατακλύζουν, να κυριαρχούν και να διώχνουν τους λεγόμενους «ποιοτικούς τουρίστες». Η «Κ» συνομίλησε με κατοίκους που έχουν προβεί σε καταγγελίες και θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, καθώς φοβούνται ότι θα στοχοποιηθούν περαιτέρω. Καλούν την ευρωπαϊκή γραμμή έκτακτης ανάγκης «112», καθώς η αστυνομία του νησιού δεν ανταποκρίνεται.
«Παίρνοντας το 112 η κλήση καταγράφεται, μας συνδέουν με την αστυνομία στη Σύρο και από εκεί στέλνουν το σήμα στη Μύκονο και έρχονται για ελέγχους», λέει στην «Κ» ένας συχνός χρήστης της γραμμής έκτακτης ανάγκης.
«Αν επαναληφθεί αυτό που έγινε το προηγούμενο καλοκαίρι, εγώ δεν μένω άλλο εδώ». Κάτοικος της Μυκόνου και ιδιοκτήτης ξενοδοχειακής επιχείρησης περιγράφει στην «Κ» μια κατάσταση παρατεταμένης ανομίας, πέραν των πολεοδομικών αυθαιρεσιών. Η ηχορύπανση από εστιατόρια και κέντρα διασκέδασης δοκιμάζει τη σωματική και ψυχική υγεία των κατοίκων και αποτελεί πεδίο συγκρούσεων ανάμεσα σε εκείνους που διατηρούν επιχειρήσεις εστίασης και τους ξενοδόχους.
Η «Κ» συνομίλησε με κατοίκους που έχουν προβεί σε καταγγελίες για υπέρβαση του επιτρεπόμενου ορίου θορύβου και οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, καθώς όπως λένε, φοβούνται ότι θα στοχοποιηθούν περαιτέρω. «Το μόνο που μου μένει είναι πάω να τους καταστρέψω τα ηχεία», λέει ένας από αυτούς.
Πήγαν Μύκονο, «έγραψαν», επέστρεψαν – Ετοιμάζονται εκθέσεις για πρόστιμα, κατεδαφίσεις
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, η ένταση του φαινομένου μετράει ήδη μία δεκαετία, αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια ο πολλαπλασιασμός των κέντρων δημιούργησε πολλαπλά μέτωπα. Μετρήσεις θορύβου των ίδιων των κατοίκων δείχνουν σε περιπτώσεις 150 ντεσιμπέλ, εκεί που το όριο είναι τα 80.
«Δεν μπορώ να ζήσω άλλο εδώ πέρα, τι σημασία έχει αν έχω κερδίσει στα δικαστήρια;»
«Όλοι βγάζουν τα ηχεία έξω. Ο ένας προσπαθεί να καλύψει τη μουσική του άλλου. Καταστρατηγούν τον δρόμο, δεν μπορείς να περάσεις και μάλιστα τώρα βάζουν και φουσκωτούς ή σχοινιά που απαγορεύουν τη διέλευση», περιγράφει ένας κάτοικος. «Τα ταβάνια στα σπίτια και τα κουφώματα είναι ξύλινα. Αυτοί πάνω στον οίστρο τους ανάβουν και βεγγαλικά», λέει ο ίδιος, περιγράφοντας μια συνηθισμένη νύχτα της καλοκαιρινής Μυκόνου.
Το Προεδρικό Διάταγμα του 1995 απαγορεύει ρητά τα ανοιχτά κέντρα διασκέδασης στη χώρα της Μυκόνου, που αποτελεί και προστατευόμενο οικισμό. «Αλλά δεν πιστεύουν πλέον στη δημοκρατία, αν πίστεψαν και ποτέ τους», λέει κάποιος και συνεχίζει: «Δεν μπορώ να ζήσω άλλο εδώ πέρα, τι σημασία έχει αν έχω κερδίσει στα δικαστήρια;».
Μύκονος: Τα τείχη της ταϊλανδοποίησης
Κάτοικος που έχει δικαιωθεί δικαστικά για το θέμα της ηχορύπανσης εξηγεί πως η απόφαση του δικαστηρίου δεν έχει εφαρμοστεί και οι παραβάτες συνεχίζουν ατιμώρητοι, ενώ ένας άλλος προσθέτει: «Μετά τις καταγγελίες, κάνουν ενστάσεις, προσπαθούν με τους δικηγόρους τους να πάρουν παράταση της δίκης, μέχρι να τελειώσει η σεζόν για να τους κλείσουν το μαγαζί μετά. Και μετά λένε: "το σφραγίσαμε τον χειμώνα"».
Έγγραφη καταγγελία πρωτοβουλίας κατοίκων της Μυκόνου που περιήλθε στην κατοχή της «Κ» αναφέρει μεταξύ άλλων: «Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε τα επίπεδα ηχορύπανσης να αυξάνονται ανεξέλεγκτα, ζημιώνοντας τη λειτουργία των επιχειρήσεών μας, μειώνοντας την ποιότητα του ύπνου μας -γεγονός το οποίο οδηγεί στην υποβίβαση του βιοτικού μας επιπέδου και στην επιβάρυνση της υγείας μας- παρά τις συνεχείς κλήσεις μας για την παρέμβαση των αρμόδιων Αρχών και την τήρηση του Νόμου».
Η Άννα Καμμή, μέλος του δημοτικού συμβουλίου με μειοψηφούσα παράταξη, που υπογράφει μαζί με πολλούς άλλους την καταγγελία εξηγεί στην «Κ» ότι δεν ελέγχονται όλοι όσοι ηχορυπαίνουν. «Η αστυνομία μια ζωή δηλώνει υποστελεχωμένη. Αλλά και υπερστελεχωμένη να ήταν όπως το 2021, είτε δεν κάνει ελέγχους, είτε το μαγαζί έχει πληροφορηθεί από πριν ότι πρόκειται να έρθει για έλεγχο και έχει χαμηλώσει τη μουσική. Και ύστερα εμείς γινόμαστε γραφικοί και δυσάρεστοι», λέει.
«Καλέσατε το 112»
Όλες οι μαρτυρίες στην «Κ» επιβεβαιώνουν ότι συχνά οι καταγγέλλοντες καλούν την ευρωπαϊκή γραμμή έκτακτης ανάγκης «112», διότι η αστυνομία «είτε δεν σηκώνει το τηλέφωνο ή είναι κατειλημμένη η γραμμή», όπως λένε χαρακτηριστικά. «Παίρνοντας το 112 η κλήση καταγράφεται, μας συνδέουν με την αστυνομία στη Σύρο και από εκεί στέλνουν το σήμα στη Μύκονο και έρχονται για ελέγχους», προσθέτει ένας συχνός χρήστης της γραμμής έκτακτης ανάγκης.
«Αν θέλουμε μόνο ευκαιριακό τουρισμό, μαφία και ναρκωτικά, να το ξέρουμε, να φύγουμε όλοι από το νησί»
Σε ερώτηση της «Κ», ο δήμαρχος Μυκόνου, Κωνσταντίνος Κουκάς υπογραμμίζει ότι ο δήμος δεν έχει αρμοδιότητα να κλείσει τους ρυπαντές. «Δεν είναι δουλειά του δήμου να ελέγξει την ηχορύπανση. Εμείς διαβιβάζουμε όλες τις καταγγελίες στην αστυνομία και άλλοτε πάει, άλλοτε, όπως καταγγέλλουν οι πολίτες, δεν πηγαίνει».
Η ολιγωρία των Αρχών, που επικαλούνται οι κάτοικοι, έρχεται να προστεθεί στη διαρκή ατιμωρησία. «Αν γίνουν κατεδαφίσεις τότε θα αλλάξουν πολλά», λέει η κ. Καμμή. «Αν μπαίνουν μόνο πρόστιμα, υπολογίζουν ότι θα τα βγάλουν από τους πελάτες και απλώς γεμίζουν τα κρατικά ταμεία».
Η δημοτική σύμβουλος περιγράφει πως με την πρόσφατη παρουσία στο νησί ελεγκτικών κλιμακίων μπήκε φρένο στην οικοδομική υπερδραστηριότητα και σε όσους επίσης απασχολούσαν στις οικοδομές ανασφάλιστους εργάτες. Αλλά η ηχορύπανση αναμένεται να κάνει την εμφάνισή της φέτος στα τέλη του Μάη, οπότε και θα έχουν ανοίξει όλοι οι μεγάλοι ρυπαντές.
«Δεν υπάρχουν πια τουρίστες "repeaters". Πολλοί μας λένε ότι λόγω αυτής της κατάστασης δεν θέλουν να ξαναέρθουν. Αν θέλουμε μόνο ευκαιριακό τουρισμό, μαφία και ναρκωτικά, να το ξέρουμε, να φύγουμε όλοι από το νησί», καταλήγει η κ. Καμμή.