Βαθύτατα εκτιμώμενη σε κύκλους διανοούμενων και καλλιτεχνών της μουσικής και ευρύτερα του θεάματος, την ωριμότητα που την χαρακτηρίζει στις απόψεις της, γνησιότητα στα βιώματα της, συγκροτημένη όσο λίγες στην αποτίμηση των αξιών της ζωής, της τέχνης και στην εκπροσώπηση του δημόσιου ήθους στην νεώτερη Ελλάδα..
Η σπουδαία ερμηνεύτρια Χάρις Αλεξίου, σε μια σπάνια συνέντευξη, βρέθηκε στην εκπομπή «Στούντιο 4», και μίλησε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για πολλές γνωστές και άγνωστες πτυχές της ζωής της.
Σε ερώτηση σχετικά με την απόφασή της να σταματήσει το τραγούδι, καθώς η φωνή της δεν είναι όπως παλιά, η Χάρις Αλεξίου ανέφερε: «Το πένθος δεν ήταν επειδή έφυγα από τη δουλειά, το πένθος -ας μην φοβόμαστε να πούμε τη λέξη ακόμα- ήταν για την απώλεια της φωνής.
Αυτό όσο και αν θες να το διασκεδάσεις, τα έκανα όλα, επιτυχία, ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο, έπαιξα στα ωραιότερα και μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, είμαι χορτάτη καλλιτέχνις... Όμως, θέλεις τη φωνή σου.
Τι να παραδεχτείς; Ο κόσμος το ξέρει. Δεν το άφησα να γίνει πολύ, το πρόλαβα. Τα σημάδια είχαν φανεί. Όταν τραγουδάς πρέπει να τραγουδάς, δεν γίνεται να κοροϊδεύεις».
«Εάν θέλεις να κρατήσεις το καλό που σου έχει συμβεί στη ζωή, κρατάς αυτό και πας παρακάτω. Αυτό δεν είναι μια απλή απόφαση, να πεις πας παρακάτω. Πρέπει να παραδεχτείς και την απώλεια, να παραδεχτείς την ήττα, τη νέα συνθήκη... Θέλει τον χρόνο του. Και το πένθος θέλει τον χρόνο του »