1.-Ομαδικές αρνήσεις και μάλιστα εντός 24ωρου προχθές, από το προσκλητήριο-δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα, οι οποίες έχουν τη σημασία τους. Αποτελούν πρόκριμα ότι οι διερευνητικές εντολές, τρείς ημέρες η κάθε μία από την πρόεδρο της Δημοκρατίας, αμέσως μετά τις πρώτες κάλπες στις 21 Μαΐου δεν πρόκειται να αποδώσουν για τον σχηματισμό προοδευτικής διακυβέρνησης. Ακόμα και εάν έλθει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις .
Τα τρία τριήμερα των διερευνητικών εντολών για τη δυνατότητα σχηματισμού Κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων της 22ας Μαΐου στους τρείς πρώτους αποδέκτες θα τηρηθούν αλλά θα καταλήξουν άγονα, με συνέπεια να βαδίσουμε στις δεύτερες εκλογές, εκείνες στις 2 Ιουλίου.
2.Γιατί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει παρά τα απανωτά «όχι» που εισπράττει - Πόσο υπαρκτό είναι το σενάριο
Ο Αλέξης Τσίπρας την εμφανίζει ως την εναλλακτική λύση απέναντι στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Πρωθυπουργός την χρησιμοποιεί ως φόβητρο και κάνει λόγο για τερατογέννεση που απειλεί να εκτροχιάσει την πορεία της χώρας. Ο λόγος για την «προοδευτική διακυβέρνηση» που αποτελεί πεδίο πολιτικής συζήτησης και αντιπαράθεσης είτε εμφανίζεται ως «κυβέρνηση ηττημένων» είτε ως «κυβέρνηση ανοχής».
Το σενάριο συγκρότησης μιας τέτοιας κυβέρνησης με τη συμμετοχή ή την ανοχή των κομμάτων που βρίσκονται στα αριστερά της ΝΔ (ΣΥΡΙΖΑ, ΠαΣοΚ, ΜέΡΑ 25, ΚΚΕ) το έχουν απορρίψει σε όλους τους τόνους ο Δημήτρης Κουτσούμπας , ο Γιάνης Βαρουφάκης.
Ο Πρωθυπουργός επιμένει ότι το σενάριο αυτό είναι υπαρκτό παρά τα όσα, δημοσίως λέγονται και ο Νίκος Ανδρουλάκης του προσάπτει τάση προς τη μυθοπλασία. Όμως, οι κινήσεις που γίνονται δείχνουν ότι πάνω στο αφήγημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης» οικοδομούνται συγκεκριμένες στρατηγικές. Από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη με στόχο την πίεση των αντιπάλων τους.
Γιατί επιμένει ο Τσίπρας
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε, προ ημερών, να ξορκίσει το σενάριο μιας «κυβέρνησης των ηττημένων» που επανέφεραν, κόντρα στη θέση που ο ίδιος έχει διατυπώσει, οι Γιάννης Δραγασάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος. Από τους Δελφούς, όμως, άνοιξε την πόρτα σε μια κυβέρνηση ανοχής. Ο κ. Τσίπρας, τόνισε, ότι στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, θα μπορέσει να υπάρξει μια κυβέρνηση «προοδευτικής συνεργασίας» ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠαΣοΚ. Αν δεν βγαίνουν οι αριθμοί, τότε, όπως τόνισε «και τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς θα πρέπει να αναλάβουν ευθύνη».
Ο κ. Τσίπρας έριξε το μπαλάκι στο ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25. «Και το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25, εάν υπολείπονται 5-10 βουλευτές για να έχουμε την πλειοψηφία που χρειαζόμαστε ώστε να προχωρήσουμε μπροστά σε ένα σχέδιο προοδευτικής προγραμματικής σύγκλισης, θα πρέπει να πάρουν την ευθύνη αν θα στηρίξουν αυτή την κυβέρνηση ή αν θα ανοίξουν τον δρόμο στον κ. Μητσοτάκη, με απανωτές εκλογές και περιπέτειες για τη χώρα, να επανέλθει και να συνεχίσει αυτά που έκανε τέσσερα χρόνια» υπογράμμισε.
Γιατί επιμένει ο Αλέξης Τσίπρας σε ένα σενάριο το οποίο απορρίπτει, με τρόπο κατηγορηματικό, ο υποτιθέμενος βασικός κυβερνητικός εταίρος αυτού του κυβερνητικού σχήματος, ο Νίκος Ανδρουλάκης; Το ...ξυράφι του Όκαμ, η πιο απλή εξήγηση, λέει ότι χωρίς την προοπτική της «προοδευτικής διακυβέρνησης», σε οποιαδήποτε μορφή της, ο Τσίπρας μένει χωρίς κυβερνητικό αφήγημα». Η στρατηγική του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλή.
Επιδιώκει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του κόμματός του θέτοντας το δίλλημα, «ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτος και θα πάμε σε προοδευτική κυβέρνηση ή θα πάμε σε δεύτερες εκλογές και σε κυβέρνηση Μητσοτάκη».
Βεβαίως, το ενδεχόμενο να είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκεντρώνει ιδιαίτερες πιθανότητες με βάση την εικόνα που υπάρχει στις δημοσκοπήσεις. Στην περίπτωση αυτή, πάντως, ο κ. Τσίπρας θα μπορέσει να πιέσει τα υπόλοιπα κόμματα επισείοντας το φόβο εκλογικής τους συρρίκνωσης στις δεύτερες εκλογές. Υπάρχει περίπτωση να επιδιωχθεί η συγκρότηση «προοδευτικής διακυβέρνησης», μετά τις πρώτες εκλογές, ακόμα και αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεύτερο κόμμα; Παρά τις διαψεύσεις στην κοινή γνώμη φαίνεται να σχηματίζεται η εντύπωση, στην οποία αναφέρθηκε (ΕΡΤ) ο συνταγματολόγος, Νίκος Αλιβιζάτος.
«Αυτά τα "ποτέ" που λέγονται, είναι πολιτικά συνθήματα. Έχω την εντύπωση πώς αν οι υπόλοιποι έχουν περισσότερες ψήφους από τη ΝΔ και συμφωνήσουν, θα βρουν ένα τρόπο και ως εκ τούτου έχει δίκιο ο κ. Μητσοτάκης να λέει ότι μπορεί να επιχειρηθεί τέτοια κυβέρνηση».