Καμία διάθεση για ανάμιξη τους στην πολιτική ούτε μέσω τρίτων και αντίθετος στην απόφαση να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα ως «διάδοχος Παύλος.». Πιστεύουν και οι δύο ότι το Πολιτειακό είναι κλειστό για τον ελληνικό Λαό κατά τρόπο οριστικό και το αποδέχονται όλο και περισσότεροι, δηλώνουν, όσο περνούν τα χρόνια.
2. Είχαν απαντήσεις για όλα, τα πιο δύσκολα και τα πιο καχύπτοπτα. Στην πρώτη τους συνέντευξη μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου, οι Παύλος και Νικόλαος ξεκαθαρίζουν ότι δεν είχαν και δεν έχουν καμία πρόθεση να εμπλακούν στα πολιτικά πράγματα της χώρας, λένε ότι θέλουν να βοηθήσουν το λαό, εκφράζουν το παράπονό τους για την αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας και... αποκηρύσσουν το επίθετο Γλύξμπουργκ. Κυρίως όμως, δηλώνουν ότι αισθάνονται και ότι είναι Έλληνες. «Στις φλέβες μου ρέει Ελλάδα», είναι η χαρακτηριστική φράση του Νικόλαου.
Μιλώντας στην εκπομπή "365 στιγμές" και στη Σοφία Παπαϊωάννου, στην ΕΡΤ1, ο Παύλος και ο Νικόλαος εξηγούν πώς βίωσαν την περίοδο μετά την κατάργηση της βασιλείας, αλλά και πώς ήταν να μεγαλώνουν ως παιδιά ενός βασιλιά χωρίς βασίλειο. Μίλησαν επίσης για την απώλεια του πατέρα τους, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο έβλεπε εκείνος όσα είχαν συμβεί, αν θεωρούσε ότι είχε κάνει κάπου λάθος.
Η δημοσιογράφος ρώτησε τον Παύλο πώς συστηνόταν και πώς συστήνεται, καθώς και για το θέμα του πριγκιπικού τίτλου. «Συστηνόμουν Παύλος. Όταν γίνεται μια συζήτηση και καθένας μιλά με τον άλλο, γίνεται και μια συζήτηση για το ποιος είναι. Σε άλλους ήταν ενδιαφέρον, σε άλλους όχι. Αλλά ήταν και κάτι που ήξερα, γιατί είχα ζήσει σε παλάτι. Με την ξαδερφή μου, στη Δανία, αλλά και με τον ξάδερφό μου, τότε πρίγκιπα και σήμερα βασιλιά της Ισπανίας Φελίπε, με τον οποίο κάναμε φοιτητική ζωή». Όσο για το πώς λέγεται σήμερα: «Συνήθως λέω Παύλος of Greece. Άλλοι με λένε Prince Pavlos. Σε μια σύσκεψη για τη δουλειά μου, λέω ότι είμαι ο Παύλος of Greece.
Ξέρετε, το πρίγκιπας Παύλος είναι τίτλος, δεν έχουμε ντοκουμέντο που να το γράφει, αλλά είμαι γεννημένος πρίγκιπας. Τα παιδιά μου είναι γεννημένα από εμένα άρα είναι και αυτά πρίγκιπες. Το αν είμαστε πρίγκιπες σε μια εργατική θέση, δεν είμαστε, αλλά είμαστε γεννημένοι πρίγκιπες. Γι' αυτό το όνομά μας είναι δύσκολο. Μας αποκαλούν με άλλα ονόματα επειδή ο παππούς μας είχε έρθει εδώ χωρίς άλλο όνομα. Η βασιλεία καταργήθηκε, αλλά εμείς είμαστε γεννημένοι πρίγκιπες. Δεν είναι ότι παίρνουμε τη θέση με το να μας αποκαλεί κάποιος έτσι».
3.Ο αδερφός του λέει ότι «συστήνομαι Νικολαος. Υπάρχουν άνθρωποι που με συστήνουν ως πρίγκιπα, άλλοι που με συστήνουν κύριο Νικόλαο. Τυχαίνει να είχα τον τίτλο όταν γεννήθηκα, αλλά δεν το ζητάω ποτέ να με αποκαλέσει κανείς υψηλότατο, πρίγκιπα ή κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει λόγος να το συζητάμε, αυτά είναι θέματα άλλης εποχής. Αν κάποιος θέλει να με αποκαλέσει πρίγκιπα, δεν θα τον αποτρέψω για να μην τον προσβάλλω, αλλά δεν το ζητάω ποτέ».
Στο ερώτημα γιατί δεν δηλώνουν ένα επίθετο για να ξεκινήσει η επίλυση του ζητήματος της ιθαγένειας που τους έχει αφαιρεθεί, ο Παύλος απαντά: «Έχω επίθετο. Της Ελλάδος. Με αυτό ήμασταν πάντα, γιατί να αλλάξω το επίθετό μας; Όταν έγινε αυτός ο νόμος, ήταν για να μας επιτεθούν. Όταν ζήσαμε τόσα χρόνια εκτός Ελλάδος χωρίς να δημιουργήσουμε πρόβλημα στο πολίτευμα, όταν πρόβλημα δεν ήταν υπήρξε ποτέ... δεν καταλαβαίνω γιατί». Εξηγεί δε ότι το "της Ελλάδας", δεν είναι τίτλος, αλλά όνομα. «Όπου και αν πάω, με αποκαλείτε με όποιο όνομα θέλετε. Εγώ είμαι ο Παύλος και είμαι αυτός που είμαι. Με αυτό γεννήθηκα, με αυτό έχουν περάσει όλη τους τη ζωή οι απόγονοί μου».
4.«Είμαστε Έλληνες, το Γλύξμπουργκ δεν είναι δικό μας όνομα»
Ο Νικόλαος λέει ότι «δεν είναι θέμα επιλογής επιθέτου. Είχα ιθαγένεια. Μας αφαιρέθηκε. Εννοείται ότι τη θέλω. Το να σου αφαιρέσουν την ιθαγένεια είναι κάτι γραφειοκρατικό. Το αν είμαι Έλληνας, το ξέρω εγώ. Στις φλέβες μου ρέει Ελλάδα. Είμαι Έλληνας και δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό. Αν υπάρχει βούληση, δεν είμαι αρμόδιος εγώ για το επίθετο, θα το βρούμε».
Εξηγεί ότι γεννήθηκε Ιταλία, πήγε Δανία και μετά πήγε Λονδίνο και Νέα Υόρκη για σπουδές. «Παντού αισθανόμουν ξένος. Στην Αγγλία, είμαι ευγνώμων, υπηρέτησα, έζησα, έμαθα τα ήθη και τα έθιμά τους, το χιούμορ τους, αλλά ποτέ δεν αισθάνθηκα Άγγλος. Μόλις ήρθα εδώ, αισθάνθηκα ότι εδώ είναι ο τόπος μου. Οι φιλέλληνες είναι ξένοι, αλλά εγώ είμαι Έλληνας. Ήρθα Ελλάδα, την αγαπάω και θέλω να υπηρετήσω αλλά είμαι Έλληνας».
Σε σχετικό ερώτημα, ο Παύλος απαντά ότι «το επίθετο Γλύξμπουργκ, δεν είναι δικό μου. Είναι μια καταγωγή της οικογένειας. Όταν το θέμα πήγαμε στα δικαστήρια και εδώ και στη Δανία και υπάρχουν χαρτιά που λένε ότι λένε ότι το όνομά μας δεν είναι Γλύξμπουργκ. Το Γλύξμπουργκ είναι ένα από τα κάστρα της οικογένειας που τη πήρε η Γερμανία από τη Δανία. Στους τάφους των προγόνων μας γράφει Πρίγκιπας της Ελλάδας και της Δανίας. Είναι εύκολο να το δώσει κανείς το όνομα Γλύξμπουργκ και επειδή οι Γερμανοί ήταν οι κακοί του πολέμου, ώστε να μας κάνουν να φαινόμαστε χειρότεροι. Είμαι Έλληνας. Όπου και να ζω, όπου και να κάνω το σπίτι μου, η αγάπη μου και οι ρίζες μου είναι εδώ».
«Δεν θέλουμε να γίνουμε πολιτικοί, θέλουμε να υπηρετήσουμε την Ελλάδα»
Ο Παύλος λέει ότι όταν ήταν μικρότεροι, «υπήρχε η αίσθηση ότι μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα και να γίνω βασιλιάς, αλλά μετά καταλάβαμε ότι αυτά ήταν λόγια που μας έλεγαν οι γύρω μας -όχι ο πατέρας. Τελειώνεις το σχολείο, το πανεπιστήμιο πας στρατό και μετά πρέπει να εργαστείς. Εκεί καταλάβαμε ότι όλα τα άλλα ήταν της ιστορίας.
Αυτό που μας έδωσε και άφησε ο πατέρας ήταν η αγάπη για τη χώρα μας. Αλλά επειδή δεν μπορούσαμε να επιστρέψουμε, πάντα μας έλεγε το να προσφέρεις στη χώρα μας είναι το πιο σημαντικό και γι' αυτό συνεχίζουμε να θέλουμε να προσφέρουμε. Είχαμε πάντα το όραμα ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε. Να κάνεις καριέρα και να έχεις αυτό στο νου σου, είναι δύσκολο.
Πρέπει να δουλεύουμε πιο ήπια, πίσω από κλειστές ώρες. Οπότε, μπορώ να προσφέρω ως αυτό που είμαι. Να περνάω, για παράδειγμα, ένα μήνυμα στο βασιλιά της Δανίας, της Ισπανίας, της Αγγλίας όταν χρειάζεται. Γιατί σε μια οικογένεια αυτό γίνεται πολύ πιο εύκολα απ' ό,τι με πολιτικούς».