ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Όλγα Γεροβασίλη): Επόμενος ομιλητής είναι ο κ. Τάσος Οικονομόπουλος από τη Νίκη.
ΤΑΣΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα κόκκινα δάνεια και οι πλειστηριασμοί είναι ένα θέμα που προκαλεί γενικότερη ανασφάλεια και όχι άδικα, αφού το ιδιωτικό χρέος σήμερα στην Ελλάδα υπερβαίνει τα 220 δισεκατομμύρια, με το ποσό των συνολικών οφειλών σε καθυστέρηση να είναι άνω των 140 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τα κόκκινα δάνεια που βρίσκονται σήμερα στα χέρια των funds ξεπερνούν τα 87 δισεκατομμύρια και δημιουργούν δύο παράλληλες πραγματικότητες. Στη μία βρίσκονται χρεωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις και στην άλλη, οι επενδυτικές ευκαιρίες της αγοράς των κόκκινων δανείων. Η Κυβέρνηση γνωρίζει ότι θα βρίσκει το πρόβλημα συνεχώς μπροστά της, αλλά διαρκώς αναβάλλει ή, μάλλον, δεν θέλει να παρέμβει και να δώσει λύσεις.
Τα κόκκινα δάνεια δεν είναι απλά ένα οικονομικό ζήτημα, αλλά αφορούν στην κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Όταν μεταβιβάστηκαν τα κόκκινα δάνεια από τις τράπεζες στα funds, ο σκοπός ήταν αφενός, να καθαρίσουν οι ισολογισμοί των τραπεζών και αφετέρου, να διευκολυνθούν με ρυθμίσεις οι δανειολήπτες.
Όσον αφορά στα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, πολλές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να πετύχουν ρυθμίσεις αποπληρωμής που θα τους επέτρεπαν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους και να μην πτωχεύσουν, δεδομένου ότι τα funds αγόρασαν τα δάνεια τόσο φτηνά, ώστε είχαν πολύ μεγάλα περιθώρια εύρεσης συμφωνίας με τους δανειολήπτες.
Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που θα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να ανακάμψουν και να συνεχίσουν να συμβάλλουν στην οικονομία μας.
Σήμερα τα funds απαιτούν καταχρηστικά και παράνομα από τους δανειολήπτες την εξόφληση σχεδόν του συνόλου των δανείων τους, ιδίως στις περιπτώσεις που υπάρχει ακίνητη περιουσία ή ακίνητα εγγυητών που μπορούν να κατασχεθούν. Έτσι τα μεν funds επιδιώκουν κέρδος 400% και 500%, oι δε επιχειρήσεις αναγκάζονται να κλείσουν και περιουσίες δανειοληπτών και εγγυητών κατάσχονται. Δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή θεσμικό όργανο ελέγχου των εισπρακτικών αυτών εταιρειών, με αποτέλεσμα να δρουν ανεξέλεγκτα και να πιέζουν ασφυκτικά τους δανειολήπτες, μην τηρώντας τους κανονισμούς δεοντολογίας τους οποίους τηρούσαν παλιότερα οι τράπεζες.
Στη γνωστή δίκη του Αρείου Πάγου για τη νομιμοποίηση των funds παρενέβη η ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων και προσκόμισε μη αμφισβητηθείσα οικονομική έκθεση πως το ελληνικό δημόσιο ζημιώθηκε κατά 58,8 δισεκατομμύρια ευρώ από την εφαρμογή του ευνοϊκού για τις τράπεζες και τα funds ν. 3156/2003 που προβλέπει πλήρη απαλλαγή από δεκατέσσερις φόρους, ενώ η απόδοση του κυρίου φόρου γίνεται στη χώρα προέλευσης του fund και όχι στην Ελλάδα.
Μέχρι σήμερα οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν εντάξει στο πρόγραμμα «Hρακλής» τιτλοποιήσεις «κόκκινων» δανείων ύψους 47,9 δισεκατομμυρίων ευρώ και έχουν λάβει την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου για 18,7 δισεκατομμύρια. Η κρατική εγγύηση σημαίνει ότι εάν οι εισπράξεις που θα επιτευχθούν από αυτά τα δάνεια μέσα από τις ρυθμίσεις και τις ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων, δηλαδή τους πλειστηριασμούς, δεν είναι επαρκείς, το δημόσιο, δηλαδή ο λαός, θα υποχρεωθεί να καλύψει τη ζημιά αυτή των επενδυτών μέσω των εγγυήσεων που έχει αναλάβει.
Όλα, λοιπόν, αφορούν στην προστασία των τραπεζών και των funds. Ο αδύναμος πολίτης βρίσκεται στο περιθώριο των κυβερνητικών επιλογών και κανένας δεν συγκινείται.
Ένα σοβαρό ερώτημα που θέλει η Νίκη να θέσει στην Κυβέρνηση είναι το εξής: Γιατί δεν έδωσαν στους δανειολήπτες την ευκαιρία να αγοράσουν το «κόκκινο» δάνειό τους από την τράπεζα με τους όρους που μεταβίβασαν στο fund; Γιατί ένα fund να μπορεί να αγοράσει το δάνειο με 10%, 20%, 30% έκπτωση της αξίας και δεν δίνεται η ευκαιρία να το κάνει ο ίδιος o δανειολήπτης, έστω και σε υψηλότερο ποσό;
Με τον νέο πτωχευτικό νόμο καταργήθηκε κάθε διάταξη προστασίας της πρώτης κατοικίας των ευάλωτων δανειοληπτών, δίνοντάς τους ως μόνη διέξοδο την παραμονή τους σε αυτήν ως μισθωτές. Η πρώτη κατοικία είναι η εστία της οικογένειας. Πλήττοντας την εστία, πλήττεται η οικογένεια, διαλύεται. Μήπως εκεί στοχεύει η κρατική αναλγησία και αδιαφορία για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας;
Η Νίκη τάσσεται σταθερά και έμπρακτα στο πλευρό των οικονομικά αδύναμων πολιτών, είτε πρόκειται για ευάλωτους δανειολήπτες είτε για έντιμους επιχειρηματίες. Στον αγώνα μας για δικαιοσύνη και κράτος δικαίου παραμένουμε ανυποχώρητοι.
Για τον λόγο αυτόν ως Νίκη καλούμε την Κυβέρνηση να λάβει αμέσως τέσσερις νομοθετικές πρωτοβουλίες. Πρώτον, την άμεση αναστολή των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας των καλόπιστων και ευάλωτων δανειοληπτών μέχρις ότου θεσπίσει γι' αυτούς ένα μόνιμο, ολοκληρωμένο, ρεαλιστικό και αποτελεσματικό πλαίσιο ρύθμισης οφειλών που θα περιλαμβάνει και την προστασία της κυριότητας της πρώτης κατοικίας. Πρέπει να ενημερώσουμε και να εκπαιδεύσουμε τους πολίτες μας για τα δικαιώματά τους ως δανειολήπτες. Πρέπει να γνωρίζουν τις επιλογές που έχουν και τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να αντιμετωπίσουν τα χρέη τους.
Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου οι δανειολήπτες δεν θα νιώθουν φόβο κάθε φορά που ένα δήθεν δικηγορικό γραφείο τούς ενοχλεί παράνομα, αλλά θα έχουν την εμπιστοσύνη και τη γνώση για να διαχειριστούν τα χρέη τους με αξιοπρέπεια.
Δεύτερον, να προσδιοριστεί νομοθετικά ένα ανώτατο όριο ευθύνης των οφειλετών για κεφάλαιο και τόκους, όπως είχε γίνει με τους νόμους το 2000 και το 2004 και να γίνει επανακαθορισμός του ανώτατου ορίου κάθε οφειλής, ώστε να μην υπερβαίνει ένα εύλογο μέτρο.
Το όριο αυτό για λόγους δικαιοσύνης και χάριν εφαρμογής των αρχών της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, που συνιστούν κατά τον νόμο προσδιοριστικά στοιχεία του τρόπου που ο οφειλέτης πρέπει να εκπληρώσει την παροχή του, επιβάλλεται να καθοριστεί σε συνάρτηση με το τίμημα που κατέβαλε το fund στην τράπεζα για την απόκτηση του συγκεκριμένου δανείου, εφόσον φυσικά συνυπολογιστεί ένα εύλογο κέρδος του. Οι ανεξέλεγκτες απαιτήσεις των funds να εισπράξουν πολλαπλάσια ποσά σε σχέση με αυτά που αφορολόγητα δαπάνησαν για την απόκτηση συνιστά επιεικώς αισχροκέρδεια και θα πρέπει να παρέμβουμε για την αποτροπή της.
.
Τρίτον, να προβλεφθεί η επιδότηση επιτοκίου για τα ήδη ρυθμισμένα στεγαστικά δάνεια και όσα μελλοντικά θα ρυθμιστούν όσο διαρκεί η αύξηση επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλιώς υπάρχει άμεσος κίνδυνος δημιουργίας νέας γενιάς «κόκκινων» δανείων.
Τέταρτον: Επιτέλους πρέπει να επιβραβευθούν νομοθετικά από την πολιτεία και οι απολύτως συνεπείς και ενήμεροι δανειολήπτες, αυτοί που πληρώνουν κανονικά τις δόσεις και νιώθουν πικραμένοι και κορόιδα όταν ακούν ότι τα δάνεια μεγαλόσχημων «μπαταχτσήδων» περικόπηκαν γενναία ή ρυθμίστηκαν προνομιακά.
Οι τράπεζες πρέπει να υποχρεωθούν με νομοθετική ρύθμιση να επιβραβεύσουν τη συνέπεια, πράγμα που μπορεί να γίνει με ποικίλους τρόπους, όπως η μείωση, η επιδότηση του επιτοκίου, η παροχή χρονικών διευκολύνσεων ή και η μερική άφεση της οφειλής κατά το τέλος της χρεολυτικής προθεσμίας.
Ευχαριστώ πολύ.