Το είχαμε προαναγγείλει ότι μετά τον πολλαπλό εξευτελισμό της Επιδαύρου με τις «Σφήκες» του Αριστοφάνη θα ακολουθήσει εκείνο με τη παραμορφωμένη-πολυκέφαλη «Μήδεια» του Ευρυπίδη. Αποχώρησαν οργισμένοι και απογοητευμένοι αρκετοί θεατές στη μέση του έργου. Τα αρνητικά σχόλια για τη "Μήδεια" του Φρανκ Κάστορφ που παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο και τις ευθύνες της διευθύντριας του Φεστιβάλ Κατ. Ευαγγελάτου..
Μετά τον καταιγισμό αρνητικών σχολίων που δέχθηκε η παράσταση της Λένας Κιτσοπούλου "Σφήκες", που παρουσιάστηκε στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, και η παράσταση "Μήδεια" του Φρανκ Κάστορφ, ήρθε να δεχθεί τώρα αρνητικές κριτικές.
Η πολυαναμενόμενη παράσταση του σπουδαίου ριζοσπάστη σκηνοθέτη Φρανκ Κάστορφ και ιστορικού διευθυντή της βερολινέζικης Φολκσμπίνε, παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο την Παρασκευή 21/7 και το Σάββατο 22/7, με ένα καστ εξαιρετικών ηθοποιών.
Ο Κάστορφ υπηρετεί ένα θέατρο ακραίο και ρηξικέλευθο με υλικά μια έντονα εικαστική γλώσσα και μια σύγχρονη υποκριτική υψηλής θερμοκρασίας. Συνηθίζει να συνθέτει διαφορετικά κείμενα ανεξαρτήτως εποχής με στόχο να αναδείξει τον στοχασμό και τη φιλοσοφική αντιπαράθεση στο υπόστρωμα της κάθε ιστορίας.
Κράξιμο στα social media για τη "Μήδεια" στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Η παράσταση που παρουσιάστηκε στο Αργολικό Θέατρο σε δύο βραδιές ισχυρού καύσωνα, φαίνεται πως δεν εντυπωσίασε πολλούς, με αρκετούς από τους θεατές να φεύγουν εξοργισμένοι από τον χώρο πριν ακόμα ολοκληρωθεί το έργο.
2.Κατερίνα Ευαγγελάτου-Frank Castorf-οι πρωταγωνιστές της νέας καλλιτεχνικής αποτυχίας και ευτελισμού του Φεστιβάλ και της Επιδαύρου με υπερβολικές, ματαιόδοξες δηλώσεις ότι πρόκειται για..παγκόσμια πρεμιέρα και για σπουδαίο....ανανεωτικό σκηνοθέτη, άσχετο με το μέγιστο με τα υψηλά νοήματα και το ήθος στο αρχαίο δράμα και την τραγωδία..
Σινεμά η Επίδαυρος: Πρωταγωνιστής ο καμεραμάν στη Μήδεια του Φρανκ Κάστορφ
Η παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου που ανατρέπει τα δεδομένα και προκαλεί ως πολλαπλή και ασεβής αποτυχία.
Στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, η παγκόσμια πρεμιέρα της Μήδειας του Φρανκ Κάστορφ προσέλκυσε ελάχιστους ανεκτικούς υποστηρικτές, όσο και κατακριτές που αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι. Το κοινό μοιράστηκε και οι γνώμες ήταν διαφορετικές, με ποικίλες αντιδράσεις. Ο anagnostis.org βρέθηκε εκεί το Σαββατόβραδο, για να παρακολουθήσει από κοντά την παράσταση του επί σειρά ετών διευθυντή της βερολινέζικης Φολκσμπίνε (Θέατρο του Λαού) – που έδωσε τη δική του εκδοχή της Μήδειας, με ένα λαμπερό καστ Ελλήνων ηθοποιών.
Η πρωτοτυπία της παράστασης ήταν προφανής από την αρχή. Ένα μικρό κινηματογραφικό στούντιο, αόρατο στο κοινό, είχε στηθεί πίσω από μια οθόνη που παρέπεμπε σε οθόνη κινηματογράφου. Με δύο ντουντούκες στην κορνίζα, με το «σπασμένο» λογότυπο της Coca Cola και σκηνές κάμπινγκ στη σκηνή, που ήταν γεμάτη σκουπίδια, η ατμόσφαιρα ήταν εντελώς διαφορετική από αυτήν που συνηθίζουμε στις κλασικές παραστάσεις. Οι πρωταγωνιστές της παράστασης δεν ήταν μόνο οι ηθοποιοί, αλλά και ο καμεραμάν και ο μπούμαν, που κατέγραφαν τις σκηνές και παρέμεναν ουσιαστικά στο επίκεντρο της δράσης.
Η αναπαράσταση των σκηνών μέσα από τις λήψεις της κάμερας προσέδωσε νέα, αλλά αμφιλεγόμενη διάσταση στην παράσταση, αφού οι θεατές παρακολουθούσαν τη δράση των ηθοποιών μέσα από το φακό. Οι εξαιρετικές λήψεις του καμεραμάν που έβγαλε όλη την παράσταση με μονοκάμερο ήταν μια έκπληξη για το κοινό και συνέβαλαν στη δημιουργία ενός πιο κινηματογραφικού κλίματος.
Ο καινοτόμος σκηνοθέτης επιχείρησε να «παντρέψει» τον αναρχικό τρόπο παιξίματος, τον αυτοσχεδιασμό και την υποκριτική ελευθερία με την σύγχρονη ελληνική σκηνή σε μια δική του σκηνοθετική πρόταση, συνθέτοντας διαφορετικά κείμενα ανεξαρτήτως εποχής με στόχο να αναδείξει τον στοχασμό και τη φιλοσοφική αντιπαράθεση στο υπόστρωμα της κάθε ιστορίας.
Ωστόσο, οι αλλαγές αυτές δεν ήταν απολύτως αποδεκτές από όλους. Κάποιοι θεώρησαν την παράσταση ως μια νέα "Τόλμη και Γοητεία", χαρακτηρίζοντάς την υπερβολική και πειραματική. Ενώ οι ερμηνείες των ηθοποιών (Στεφανία Γουλιώτη, Σοφία Κόκκαλη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αγγελική Παπούλια, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αινείας Τσαμάτης, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Ψαρράς) άρεσαν σε πολλούς, άλλοι αντιδρούσαν αρνητικά σε αυτό τον τρόπο παράστασης.
Επιπλέον, υπήρχαν ερωτήματα σχετικά με την απώλεια της αυθεντικότητας του αρχαίου θεάτρου και της μαγείας της ακουστικής του, καθώς μικρόφωνα χρησιμοποιήθηκαν για να ενισχυθεί ο ήχος.
Παρά τις διαφωνίες και τις αντιδράσεις, η παράσταση της Μήδειας του Φρανκ Κάστορφ αφήνει πίσω της έναν ιδιαίτερο αποτύπωμα. Είτε υποστηρίζοντάς την ως μια διαφορετική και πρωτοποριακή προσέγγιση, είτε κατακρίνοντάς την ως υπερβολική, οι θεατές αναγνώρισαν το θάρρος των δημιουργών να δοκιμάσουν καινούριες ιδέες σε έναν χώρο με μεγάλη ιστορία.
Πάντως, η παράσταση της Μήδειας στην Επίδαυρο διχάζει το κοινό και οδηγεί σε υβριδικά μοντέλα, που συνδυάζουν το παρελθόν με το παρόν. Οι τεχνολογικές πρωτοπορίες μπορούν να προσφέρουν νέες εντυπωσιακές εμπειρίες, αλλά παράλληλα μπορούν να ξενίσουν και να ανατρέψουν τις παραδοσιακές αντιλήψεις.
Και δημιουργείται το ερώτημα: Είναι σινεμά το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου; Οι πρωτοτυπίες αυτές που εμφανίστηκαν και στον Ιππόλυτο, αλλάζουν τα μέχρι τώρα δεδομένα και από τις κλασσικές παραστάσεις οδηγούμαστε σε υβριδικά μοντέλα που συνδυάζουν το Αρχαίο Θέατρο με τις σύγχρονες μορφές τέχνης; Δεν χάνεται η μαγεία της ακουστικής με τα μικρόφωνα και αλλοιώνεται το κλασσικό αρχαίο θέατρο που έχει ταυτιστεί με την Επίδαυρο;