Ο υπουργός ενημέρωσε τα μέλη των επιτροπών της Βουλής, ότι «στα τελευταία συμβούλια, υπήρξε ένας ευρωπαϊκός συμβιβασμός, ανάμεσα στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος». 'Όπως είπε, «από τη μια πλευρά ήταν η Ιταλία της Μελόνι και από την άλλη είναι οι Γερμανοί Πράσινοι», «χάρη όμως στις προσπάθειες της Ιταλίδας πρωθυπουργού, και τον ρεαλισμό που επέδειξε, όσο και του Γερμανού καγκελάριου που είπε ότι "προτιμώ να ρίξω την κυβέρνηση παρά να ρίξω το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου", υπήρξε ο συμβιβασμός, για τον περίφημο Κανονισμό, για τη διαχείριση κρίσεων και εν τέλει υπήρξε συμφωνία». Ο κ. Καιρίδης εκτίμησε ότι τη συμφωνία θα ψηφίσουν οι βασικές πολιτικές δυνάμεις στο ευρωκοινοβούλιο, «με μόνη παραφωνία την ακροδεξιά και την ακροαριστερά, δυνάμεις που χρησιμοποιούν το μεταναστευτικό, αμφότερες, η μεν με κραυγές η άλλη με κροκοδείλια δάκρυα, για πολιτικό όφελος».
Ωστόσο, ο υπουργός Μετανάστευσης Ασύλου δεν αρνήθηκε να παραδεχθεί ότι το Σύμφωνο «δεν είναι η βέλτιστη λύση, είναι προϊόν συμβιβασμού. Και δεν είναι η απόλυτη λύση, είναι η κατεύθυνση. Είναι ένα θετικό βήμα. Δεν αποτελεί την οριστική και ολοκληρωτική λύση. Είναι όμως ένα βήμα, το οποίο η κυβέρνηση χαιρετίζει στην κατεύθυνση της περισσότερης αλληλεγγύης, της πιο αποτελεσματικής διαχείρισης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Σε σχέση με όσες πλευρές διατυπώνουν την ανησυχία τους για τα όσα συνεπάγεται το Σύμφωνο της ΕΕ για το άσυλο, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου έσπευσε να υπογραμμίσει ότι η Ελλάδα έχει την καλύτερη πιο αποτελεσματική και αξιόπιστη διαδικασία απονομής ασύλου στην Ευρώπη και έχει πάρει τα εύσημα. «Εν τέλει το λόγο έχει δικαιοσύνη.
Ο καθένας που απορρίπτεται, έχει δικαίωμα προσφυγής σε δεύτερο βαθμό και συνέχεια προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια, τα οποία ελέγχουν και αποφασίζουν, σύμφωνα με τον ελληνικό και τον διεθνή νόμο. Η Ελλάδα δεσμεύεται από τον διεθνή νόμο, από τη διεθνή σύμβαση για την προστασία των προσφύγων της Γενεύης», είπε ο κ. Καιρίδης και θύμισε ότι το θεσμικό πλαίσιο μιλάει για προστασία των προσφύγων αλλά μιλάει και για απέλαση όσων δεν παίρνουν άσυλο. «Εκεί έχουμε ζήτημα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν λειτουργεί το πράγμα όπως θα έπρεπε. Και εκεί μπορούμε να πετύχουμε ολοκληρωμένα, ως Ευρώπη. Διότι η Ευρώπη μπορεί να αναγκάσει το Πακιστάν, όπως ανάγκασε το Ιράκ, να παίρνει πίσω τους πολίτες του, των οποίων οι αιτήσεις έχουν απορριφθεί. Αλλά μην αμφισβητήσετε τη διαδικασία ασύλου, η οποία ελέγχεται από τα ευρωπαϊκά όργανα και ήδη έχει πάρει τα εύσημα», είπε.