«...Η «πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ» είναι αδιέξοδη. Μπορεί ουκ ολίγοι να μισοαρθρώνουν την ιδέα της από κοινού καθόδου με το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές. Μερικά στελέχη ποντάρουν στην επόμενη μέρα μετά τις ευρωεκλογές. Η προσκόλληση φαντάζει ως στρατηγική απόγνωσης. Σίγουρα υποκρύπτει την παραίτηση από το ότι «ο Κασσελάκης θα νικήσει τον Μητσοτάκη». Δυστυχώς από το 2019 και μετά όσοι επενδύουν στη διεύρυνση, στο άνοιγμα, στην κεντρώα στροφή και δεκάδες άλλες ιδέες που οδήγησαν στην «ήττα του 2023», σήμερα βρίσκονται ακόμα πιο μακριά από το να σκεφτούν την «Πολιτική, τη Στρατηγική και τις Συμμαχίες». Η Αριστερά δεν έχει θέση στο "κόμμα Κασσελάκη-Παπά-Πολάκη....»
Υπήρξε από τους πιο σοβαρούς και αποτελεσματικούς υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγητής πανεπιστημίου, ευρωπαϊστής, βουλευτής Χανίων, κακότυχος γιατί βρέθηκε στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τον Παύλο Πολάκη, της εντελώς αντίθετης πολιτικής συμπεριφοράς.
Άρθρο με το οποίο απογυμνώνει τον ΣΥΡΙΖΑ της εποχής Κασσελάκη και της ηγετικής ομάδας γύρω από αυτόν έγραψε ο πρώην υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης, περιγράφοντας το κόμμα «Κασσελάκη-Παππά-Πολάκη» ως «λαϊκιστίκο» καθώς, όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο νέος πρόεδρος του κόμματος «εκπροσώπησε τη "λαϊκιστική" τάση του, την «Κίνηση Μελών» (Ν. Παπάς, Ρ. Δούρου, Π. Πολάκης, Θ. Τζάκρη, κλπ) και τους νεοεισελθέντες (Αντώναρος, κλπ)».
Όπως γράφει στο News247 ο κ. Σταθάκης στο άρθρο με το οποίο ουσιαστικά ανακοινώνει την αποχώρησή του, «οι λαϊκιστές είναι θιασώτες της αναβίωσης του παραδοσιακού δικομματισμού, της μετατόπισης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προς το Κέντρο και του απογαλακτισμού του από την Αριστερά, είτε ως κουλτούρα, είτε ως ιστορική παρακαταθήκη του χώρου» προσθέτοντας ότι «προγραμματικά είναι παντελώς ανύπαρκτοι και ως πολιτικό προσωπικό ανίκανοι να συμβάλλουν στην παραγωγή νέων ιδεών για την κατάκτηση της πλειοψηφίας ή την διακυβέρνηση».
Σύμφωνα με τον Γιώργο Σταθάκη «την περίοδο 2019-2023 οι λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκίνησαν "πόλεμο κατά της Αριστεράς"». «Κάθε διάλογος ουσίας έχει χάσει το πεδίο του. Κάθε έννοια κόκκινης γραμμής έχει ήδη καταπατηθεί, πριν την εκλογή προέδρου και μετά. Η Αριστερά δεν έχει θέση δυστυχώς στο "κόμμα Κασσελάκη-Παππά-Πολάκη"» προσθέτει.
Ειδικά, δε, για τον Στέφανο Κασσελάκη γράφει ότι «επενδύει στην Τραμπική φαντασίωση της αδιαμεσολάβητης σχέσης με τη μάζα, του "εγώ μιλάω με την κοινωνία απευθείας και δεν χρειάζομαι το κόμμα"» σημειώνοντας ότι κάθε δημόσια εμφάνισή του «έχει επαναλαμβανόμενες κοινοτυπίες περί άμεσων και πρακτικών λύσεων που "θέλει ο λαός", θα τις "λέει ο λαός" και ο Κασσελάκης "θα τις εφαρμόζει". Ο "ακραίος λαϊκισμός" είναι το νέο μοτίβο του ΣΥΡΙΖΑ και δεν χρειάζονται «πολλά λόγια» ή βαθυστόχαστες αναλύσεις».
Συνεχίζοντας, δε, για τον κ. Κασσελάκη γράφει ότι είναι μια «απολίτικη ρευστή φιγούρα (θαυμαστής του Μητσοτάκη, ψήφισε Παπανδρέου, αλλά τελικά είναι Αριστερός). Δεν έχει παρά θολές ιδέες για την ιστορία της χώρας, την πολιτική, την Ευρώπη, τα πολιτικά ρεύματα σκέψης, την πολιτική της ΝΔ στα "μεγάλα θέματα", την γεωπολιτική, την ίδια τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Στο πλαίσιο αυτό υπενθυμίζει, τέλος, ότι «η "κοινωνία του θεάματος" έχει παράξει λαϊκιστές πολιτικούς ηγέτες όπως ο Μπέπε Γκρίλο (κωμική εκπομπή), τον Ζελένσκι (κωμικό σήριαλ που υποδυόταν τον έντιμο πρόεδρο) και τον Τραμπ (ριάλιτι σόου). Μόνο που η Αριστερά την είχε γλιτώσει. Όχι πια. Δυστυχώς μας προέκυψε».